در این بین اما، فعالان محیط زیستی و کارشناسان حوزه جنگل، منابع طبیعی و محیط زیست، بیکار ننشستند و بارها مخالفت خود را با این طرح اعلام کرده بودند. این جنگل قسمت مهمی از جنگلهای هیرکانی را به خود اختصاص می داد، و به دلیل موقعیت جغرافیای خاصش که در مرز دو اقلیم خشک و بیابانی و معتدل و مرطوب واقع شده بود، یکی از غنی ترین بخش های جنگلی شمال ایران بود. جدای از نامش که به دلیل افزایش ارتفاع از سطح دریا منجر به آشتی ابر و جنگل می شد و شکوه خاصی به منطقه تزریق می کرد، این جنگل یک بوممرز (اکوتون) بود. بوم مرزها از تنوع زیستی بسیار بالایی برخورداند و با ارزش ترین ذخایر اکوسیستمی را در خود جای می دهند.
نامهنگاری های فراوانی صورت گرفت و تا سال 92 طرح در حالهای از ابهام بود، اما در ابتدای آن سال خبر قطعی شدن احداث جنگل ابر مطرح شد. تلاش فعالین محیط زیستی قوت بیشتری به خود گرفت و رسانهها بیش از هر زمان دیگری، به جنگل ابر می پرداختند. اگر فضای مجازی به قوت امروز حضور داشت، جنگل ابر به ترند آن روزها مبدل می شد! تلاشها و پیگیری ها نتیجه داد تا اینکه نه تنها از احداث جاده در این جنگل جلوگیری شد، بلکه در دی ماه 93، به منظقه حفاظت شده ارتقا یافت و اکنون پس از گذشت 4 سال، نخستین پاسگاه محیط بانی در این جنگل احداث می شود.
وقوع این امر دسترنج استمرار و پیگیری فعالین محیط زیستی است که امروز به ثمر نشسته است. خواستن و قدرت اراده مردم را جدی بگیریم!
منصوره محمدی
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است