همه چیز در مورد لکنت زبان

آفتاب: بعضی وقت‌ها به یاد دوران راهنمایی خودم می‌افتم. همکلاسی‌ای داشتیم که مشکل گفتاری داشت؛ لکنت زبان. یادم می‌آید حدود چند ماهی به مدرسه نمی‌آمد، بعدها فهمیدیم که برای درمان به آلمان رفته ولی از دوستان‌مان می‌شنیدیم که این درمان زیاد موثر نبوده است.
در آن زمان، آن همکلاسی‌مان زیاد با بقیه بچه‌ها نمی‌جوشید. تقریبا دوستی نداشت که با او خوش و بش کند یا دوست صمیمی‌ باشد. بعدها در دانشگاه فهمیدم که عوامل ظاهری مانند چهره، عدم مشکل در تکلم و... به شدت در ارتباطات اجتماعی موثر هستند. لکنت زبان یکی از مهم‌ترین عوامل در یک رابطه اجتماعی ناموفق است.
لکنت عبارت است از تکرار، کشش و یا قفل شدن غیرارادی کلمه یا بخشی از کلمه‌ای که فرد قصد بیان آن را دارد. کودکانی که لکنت دارند، می‌دانند چه می‌خواهند بگویند و قبلا آن را صدها یا هزارها مرتبه بدون لکنت گفته‌اند. با این حال، این بار علی رغم تلاش‌هایی که می‌کنند، قادر نیستند کلمه را به راحتی و بدون تقلا ادا کنند.
وقتی کودکان مبتلا به لکنت تلاش می‌کنند از چنگ این وقفه‌های غیرارادی گفتارشان رها شوند، شروع می‌کنند به منحرف کردن چشم ها یا کج کردن سرشان، به عبارت دیگر با گفتارشان کلنجار می‌روند.
تقلا و تنش برای حرف زدن، اغلب تا مدتی پس از شروع لکنت ایجاد نمی‌شود. با آنکه تلاش کودک برای دانش گفتاری روان مورد توجه و تشویق والدین قرار می‌گیرد، ولی این امر بیش از آن که مفید باشد، برای کودک مضر است و نشان می‌دهد که کودک نیاز به کمک تخصصی دارد.
جهت درمان تشخیص مشکل‌ترین مرحله است زیرا بیشتر کودکانی که شروع به لکنت می‌کنند اغلب موانع مانند سایر همسالان خود صحبت می‌کنند. در آغاز ممکن است کودک گه گاه لکنت داشته باشد. لکنت تنها در برخی مواقع رخ می‌دهد و اغلب دلیل و نظم آشکاری ندارد. ممکن است چند روز یا چند هفته و یا بیشتر، بدون وجود هیچگونه مشکلی طی شود و سپس بدون هیچ زمینه و مقدمه‌ای کودک وارد مرحله‌ای شود که هربار دهان باز می‌کند، لکنت شروع می‌شود.
عوامل مختلفی، برای تشخیص اینکه آیا در گفتار کودک واقعا لکنت ایجاد شده، یا صرفاً مانند همسالان خودش فقط با گفتارش کلنجار می‌رود، وجود دارد. به نظر می‌رسد کودکانی که لکنت دارند در شروع کلمات دچار مشکل می‌شوند و بیشتر، وقفه‌ها در آغاز جمله مشاهده می‌شود.
همچنین وقتی آنها دچار لکنت می‌شوند به جای تکرار کلمات و عبارات، بخشی از کلمه را تکرار می‌کنند و بیشتر از آن که بتوانند مقصودشان را بگویند بخش‌هایی از کلمات را دو یا چند بار تکرار می‌کنند.
گاهی ممکن است کودک روی یک صدای کلمه کشش غیرطبیعی داشته باشد یا حالت چسبندگی و گیر کردن پیداکند، بدون آنکه صدا یا کلمه‌ای از دهان وی خارج شود، در چنین حالتی به نظر می‌رسد که برای گفتار به شدت تلاش می‎کند و گاه وقتی دچار مشکل می‌شود گفتارش را رها می‌کند و آن را ناتمام می‌گذارند.
تمام موارد فوق علائم لکنت هستند که از طریق توانمندسازی ذهن قابل درمان قطعی و بدون بازگشت است.

دکتر محمداحسان تقی‌زاده        
عضو هیئت علمی و عضو انجمن روانشناسان آمریکا (APA)
ابداع کننده درمان قطعی لکنت زبان با متد روانشناسی از طریق  توانمندسازی ذهن