طولی نکشید که بسیاری از مخاطبان تلویزیون پای سریالهای ترکیهای نشستند. پس از آن ترکیهایها موج بزرگی از تبلیغات گردشگری ترکیه را راهی شبکههای پخش کننده سریالهای ترکیهای کردند. حالا دیگر بیننده سریالهای ترکیهای با نقاط جذاب و دیدنی این کشور هم بیگانه نبود. در این سریالها از هر فرصتی برای شناساندن ترکیه استفاده شد. باز موج تازهای از انتقادات شروع شد. گردشگری کشور نیز با چالش همراه بود. سرمایهای که تا قبل از این برای شهرها و دیدنیهای داخل کشور هزینه میشد حالا راهی ترکیه شد. تا قبل از این دغدغه مسئولان این بود که مردم به جای سفر به امارات و دبی از شهرهای داخلی دیدن کنند ولی حالا دغدغه مسئولین شد استامبول، ازمیر و...
اما مسئولین داخلی هم بی کار ننشستند، دیشهای ماهواره را جمع کردند، با فروشندگان ادوات ماهوارهای به شدت برخورد شد و رسانه ملی هم شروع به تبلیغات وسیع بر علیه فیلمهای ترکیهای کرد اما... بگذریم
کلاکت دوم- نمیدانم چرا ناگهان این موضع منفی نسبت به ترکیه، تغییر جهت ناگهانی میدهد. یک روزنامه نوشت: بنزین را گران کنید تا ۱۰ برابر ترکیه این محصول را مصرف نکنیم. مقایسه مصرف بنزین بین ایران و ترکیه نشان میدهد که اگرچه جمعیت این دو کشور نزدیک به هم است اما ایرانیها ۱۰ برابر ترکها بنزین مصرف میکنند. ایران روزانه نزدیک به هشتاد و یک میلیون لیتر بنزین میسوزاند این در حالی است که این رقم در ترکیه نزدیک به هشت میلیون لیتر است. یعنی ایرانیها روزانه 73 میلیون لیتر بیشتر از ترکیه بنزین میسوزانند.
فیلمهای ترکیهای اَخ است، نباید آنها را نگاه کرد، به جای رفتن به کنسرت فلان خواننده در استامبول و رفتن به فلان محل دیدنی در ازمیر بیاییم از شهرهای خودمان دیدن کنیم اما پای مصرف انرژی که به میان میآید ترکیه میشود سوگلی؟!
نمیگوییم باید بنشینیم و فیلمهای ترکیهای را نگاه کنیم و نمیگوییم بهجای دیدن شهرها و روستاهای خودمان برویم وان ترکیه را ببینیم ولی نباید ملاک مصرف انرژیمان را هم ترکیه قرار دهیم! چراکه وضعیت اقتصادی مردم در ترکیه هیچ شباهتی به وضعیت اقتصادی مردم ما ندارد.
محسن باقری
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است