بازیکنان تیم ملی ایران انگیزه ندارند (یادداشت ویژه)

به گزارش ایلنا، بازی تیم ملی والیبال در هفته نخست لیگ ملت‌ها روند مشخص و یکسانی داشت و بازیکنان سعی می‌کردند با خطای کم و ریسک پایین و استفاده از تجربه بالا، بازی کنند. اتفاقا این آرایش را هم خیلی خوب اجرا کردند اما به نتیجه خوبی نرسیدند. دلیل اینکه نتیجه لازم هم کسب نشد، کاملا مشخص است. این آرایش دیگر جواب نمی‌دهد. زمانی این آرایش جواب می‌داد که بازی ما برای حریفان شناخته شده نبود. الان دیگر همه تیم‌ها ما را می‌شناسند و دست ما را خوانده‌اند.

کادر فنی تیم ملی در طول سه مسابقه مقابل فرانسه، استرالیا و ژاپن تغییری در آرایش بازی تیم به وجود نیاورد و از همه ظرفیت تیم هم استفاده نکرد. چند بازیکن از فهرست 14 نفره تیم ملی، در این سه مسابقه حتی برای یک امتیاز هم وارد زمین نشدند.

نوع بازی تیم ملی نشان می‌داد که این تیم هدفی ندارد و فقط در این مسابقات شرکت می‌کند. این اتفاق پس از بازی‌های المپیک به وجود آمده است و دیگر شادابی و جنگندگی گذشته را در این تیم نمی‌بینیم.

گویا مسابقات برای برخی بازیکنان تیم ملی تکراری شده است و دیگر انگیزه‌ای ندارند. در حالی که بازیکنان تیم‌های بزرگ جهان، سال‌هاست در سطح اول مسابقات حضور دارند و در رقابت‌های باشگاهی هم مسابقاتی به مراتب پر‌فشارتر از لیگ ایران پشت سر می‌گذارند اما همیشه آمادگی و انگیزه خود را حفظ می‌کنند.

البته سعی شده تعدادی چهره جوان به تیم اضافه شوند اما اسم کاری که انجام شده جوانگرایی نیست زیرا جوانگرایی فقط در نیمکت ذخیره‌ها اتفاق افتاده است. جوانگرایی باید به صورت تدریجی انجام شود نه اینکه چند سال هیچ تغییری در تیم ملی ندهیم و ناگهان چند بازیکن را از رده نوجوانان وارد بزرگسالان کنیم.

به هر حال من باور دارم که برای انتخاب بازیکنان تیم ملی باید به شایستگی آنها توجه شود نه تاریخ تولد آنها. شایسته سالاری مهم‌تر از جوانگرایی است.

یادداشت: فرهاد نفرزاده