از اوج تا حضیض نفت در کمتر از یک سال

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، نفت تهران یکی از تیم‌های قدیمی و ریشه‌دار فوتبال ایران است که در سال‌های اخیر همیشه جزو بالانشین‌های جدول بوده است و بازیکنان زیادی به سرخابی‌ها و تیم ملی معرفی کرده است و بدون شک سقوطش به لیگ دسته اول اتفاق خوشایندی نیست.

گرچه سیر نزولی نفت تهران از ابتدای فصل گذشته آغاز شد ولی دایی و شاگردانش به هر شکل توانستند بار مشکلات تیم را به دوش کشیده و علاوه بر پایان دادن فصل با یک رتبه آبرومند در جدول، تیمش را قهرمان جام حذفی کرد.

بحث انتقال امتیاز نفت تهران و عدم علاقه وزارت نفت به تیم‌داری و پروسه انتقال این تیم که هرگز به شکل درست و به سمت بهتر شدن اوضاع این تیم پیش نرفت، از فصل گذشته آنها را در سراشیبی سقوط قرار داد. نفتی که با دایی شروع کرد و تا نیم فصل اول هم شرایطش خوب بود ولی مشکلات مالی و رها شدن تیم به حال خودش باعث شده بود هفته‌‌های پایانی لیگ را بازیکنان فقط به امید تمام شدن فصل و جدایی‌ از این تیم سر کنند و افت نتایج تیم در هفته‌های پایانی هم گواه همین موضوع بود.

شانس ویژه نفتی‌ها صعود به فینال جام حذفی بود ولی با توجه به شرایط نامناسب تیم کمتر کسی برای شاگردان دایی شانسی مقابل تراکتورسازی در این مرحله قائل بود که در نهایت با یک بازی خوب و البته خوش‌شانسی توانستند جام قهرمانی را بالای سر ببرند.

بعد از قهرمانی در جام حذفی دایی کارش را با نفت تمام کرد و راهی سایپا شد و بازیکنان کلیدی نظیر محمد قاضی، محمد دانشگر، پراهیچ، شهباززاده، تیموریان، رضاوند اکبر صادقی و... از تیم جدا شدند تا اوضاع وخیم‌تر از قبل شود. در این شرایط قابل حدس بود که نفت در فصل جدید گزینه سقوط باشد ولی تصمیمات اشتباه پشت اشتباه اوضاع را بدتر و بدتر شود. حضور 3 مالک مختلف و 6 بار تغییر سرمربی در طول یک فصل نشان داد این تیم واقعاً شایستگی سقوط دارد.

از 21 اردیبهشت 96 تا 2 اردیبهشت 97

نفتی‌ها در روز تلخ جمعه 2 اردیبهشت سقوط خود را قطعی شده دیدند، درست یک هفته مانده به پایان لیگ برتر و بدین ترتیب بازی آنها مقابل ذوب‌آهن دوم جدول برایشان تشریفاتی است. نفت تهران به دسته یک سقوط کرد، چند روز پیش از سالگرد قهرمانی در جام حذفی...