روزگار تیره انجیر سیاه/ میوه بهشتی در جهنم تشنگی دست‌وپا می‌زند

خبرگزاری مهر- گروه استان ها: باغات لرستان به واسطه آب و هوای مناسب و خاک حاصلخیز و نیروی انسانی توانمند از پربارترین باغات کشور محسوب می شوند. پتانسیل های ویژه لرستان در حوزه تولید زردآلو، انار، انجیر، سیب و ... زبانزد است؛ اما این ظرفیت ها همچنان در بی تدبیری مسئولان و نبود زیرساخت های بسته بندی، فراوری، صادرات و بازاریابی مغفول مانده اند.

انجیر سیاه پلدختر به‌عنوان زودرس‌ترین و مرغوب‌ترین انجیر کشور در اواسط تیرماه وارد بازار می‌شود و این در حالی است که مسئولان لرستان اقدام مؤثری در راستای معرفی این ظرفیت مهم نکرده‌اند.

برگزاری جشنواره مرغوب ترین انجیر ایران در شهرستان گلوگاه استان مازندران و انزوای انجیر سیاه در پلدختر

این روزها خبر از برگزاری جشنواره مرغوب‌ترین انجیر ایران در شهرستان گلوگاه استان مازندران به گوش می‌رسد، درحالی‌که شهرستان پلدختر لرستان با سطح ۱۴۰۰ هکتاری باغات انجیر بالغ‌بر ۳۳ درصد انجیر سیاه‌آبی کشور را تولید می‌کند.

به گواه کارشناسان انجیر تولیدشده در لرستان مرغوب‌ترین و زودرس‌ترین انجیر کشور محسوب می‌شود و ناتوانی مدیران لرستانی در معرفی آن، انجیر سیاه پلدختر را به ورطه انزوا و فراموشی سپرده است.

برگزاری جشنواره مرغوب‌ترین از سوی مسئولان جهاد کشاورزی مازندران قطعاً اقدامی برای برند سازی دسترنج باغداران گلوگاه است، در این میان باید پرسید مسئولان جهاد کشاورزی لرستان چه اقدامی برای بازاریابی و برند سازی انجیر پلدختر به‌عنوان مرغوب‌ترین انجیر ایران کرده‌اند!

مرادی افزود: نبود صنایع تبدیلی و تکمیلی و نبود سردخانه و بسته‌بندی از دیگر مشکلات باغداران شهرستان پلدختر است.

کارخانه فرآوری انجیر پلدختر تنها در خط تولید سرکه فعال است

مهدی چاغروند مدیرعامل کارخانه فرآوری انجیر پلدختر در گفت‌وگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: عملیات اجرایی کارخانه فرآوری انجیر پلدختر در نیمه دوم  سال ۹۳ بااعتبار ۳۰ میلیارد ریال آغاز شد که در بهمن‌ماه به بهره‌برداری رسید.

وی افزود: هم‌اکنون این کارخانه به دلیل مشکلات موجود تنها در یک خط تولید سرکه فعالیت دارد که برای راه‌اندازی سایر خطوط به مبلغی حدود ۲۰ میلیارد ریال نیاز است و در این صورت ۲۰۰ نفر اشتغالزایی خواهد داشت.

مدیرعامل کارخانه فرآوری انجیر پلدختر تصریح کرد: به دلیل کمبود این نقدینگی وسایل و امکانات کارخانه بدون استفاده مانده و جوابگوی تعهدات نیست.

چاغروند گفت: هم‌اکنون این کارخانه سرکه میوه‌ای و تخمیری شامل سرکه انجیر سیاه، خرما و بالزامیک تولید و به کارخانه‌ها معتبر با نمانام‌های معتبر در این حوزه ارسال می‌شود.

کمبود نقدینگی در کارخانه فراوری انجیر پلدختر

وی بابیان اینکه سرکه انجیر سیاه برای نخستین بار در کشور از این کارخانه تولیدشده که به دلیل عدم فرهنگ‌سازی و آشنا نبودن مردم با این محصولات از آن حمایت نمی‌شود، تصریح کرد: فعالیت این کارخانه در تولید سرکه با اشتغال‌زایی ۱۰ نفر از شهریورماه آغاز و تا پایان آذرماه ادامه دارد که تولیدات آن باعرضه بازار برابر است.

مدیرعامل کارخانه فرآوری انجیر پلدختر اظهار داشت: درصورتی‌که میزان اعتبار و نقدینگی لازم خطوط دیگر کارخانه مانند تولید انواع مربا، شربت، ترشیجات و شوری جات تأمین شود شاهد تحول خوبی در این حوزه خواهیم بود.

چاغروند گفت: کارخانه‌ها سس سازی، خیار شور، فلفل، انواع سیر و موسیر از سرکه انجیر سیاه این کارخانه استقبال می‌کنند.

وی افزود: سرکه تولیدی کارخانه فرآوری انجیر پلدختر به‌صورت خالص هر گالن سه لیتری باقیمت ۲ هزار و ۲۰۰ تومان به بازار عرضه می‌شود.

دست یک عده افراد سودجود در بازار تولید در کار است که باید کوتاه شود تا چرخ تولید بچرخد

مدیرعامل کارخانه فرآوری انجیر پلدختر نسبت به عدم نظارت، کنترل و رسیدگی به تولیدات کارخانه‌ها انتقاد کرد و افزود: دست یک عده افراد سودجو در بازار تولید در کار است که باید کوتاه شود تا چرخ تولید بچرخد.

مدیرعامل کارخانه فرآوری انجیر پلدختر گفت: راه‌اندازی خطوط دیگر سرکه‌سازی مانند سرکه سیب، خرما و بالزامیک با هزینه سه میلیارد ریال از سرمایه شخصی خود در دستور کار است.

چاغروند افزود: جاده دسترسی به کارخانه از عمده مشکلات است که مهم‌ترین دغدغه بشمار می‌رود و حتی شن‌ریزی نشده است که در زمستان باوجود گل‌ولای موجب لیز خوردن ماشین‌ها می‌شود.

وی نبود گاز را از دیگر مشکلات کارخانه عنوان کرد و ادامه داد: شرکت نفت این موضوع را به شرکت گاز شهرستان موکول می‌کند که برای گاز کشی نیز باید مبلغ یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان به‌حساب شرکت گاز واریز شود و پرداخت این مبلغ در توان کارخانه نیست.

مدیرعامل کارخانه فرآوری انجیر پلدختر افزود: هم‌اکنون دستگاه‌های کارخانه از گازوئیل و برق استفاده می‌کنند.

برند سازی محصولات کشاورزی موضوعی است که هنوز در لرستان باوجود قابلیت‌های بی‌نظیر در حوزه‌های مختلف محصولات باغی و زراعی محقق نشده است؛ برندسازی انجیر و زردآلو و گردو و دیگر محصولات با توانایی صادراتی، امروز به رؤیا تبدیل‌شده است.

آنگاه‌که در نقاط مختلف کشور جشنواره‌ها و آیین‌هایی برای معرفی ظرفیت‌ها و شناساندن قابلیت‌های این مناطق به مردم برگزار می‌شود، در لرستان پای صنعت فرآوری و بسته‌بندی محصولات می‌لنگد و عدم مدیریت منابع آبی مرگ تدریجی باغات را رقم می‌زند.

به‌هرروی، همچنان نگاه سنتی بر حوزه تولیدات باغی و کشاورزی حاکم است و موفقیتی در ایجاد تعاونی‌های روستایی و منطقه‌ای برای بسته‌بندی، برند سازی، ارائه محصول در زمان مناسب به بازار و بهره‌مندی باغداران از بسته‌های تشویقی و حمایتی، حاصل نشده است.