خبرگزاری مهر ، گروه استانها- ونوس بهنود: بیش از شش سال طول کشید تا پارک بانوان اردبیل در سالهای پایانی دهه ۸۰ شکل بگیرد. گویی رقابتی بود با سایر استانهای دارای پارک و به هر قیمتی شده پارک بانوان میبایست احداث میشد.
در ابتدا پارک بانوان برای شهروندان اردبیلی تازگی داشت. گروهی علاقهمند به استفاده از آن شدند و مدتزمان زیادی سپری نشد که بانوان مسیر پارک اختصاصی خود را یاد گرفتند.
اما این آغاز ماجرایی بود که به تدریج مشکلات موجود در احداث پارکی با عنوان پارک بانوان را عیان ساخت بطوریکه تنها پارک بانوان به مرور خالی از حضور بانوان شد. تجهیزات پارک که در روز افتتاحیه رنگ و رو و نشاط داشت، کاهش یافت و یک بقالی کوچک در داخل پارک سبز شد.
نه از دوچرخهها خبری بود، نه از توپهای بازی و نه.... تابلوهایی در پارک نصب شد که از بانوان درخواست میکرد حجاب اسلامی خود را رعایت کنند زیرا نگهبان مرد پارک هرازگاهی به پارک در طول روز مراجعه داشت و در مجموع پارک بانوان تنها در نام خود محدود به بانوان شد.
اشرافیت ساختمانها و سوتدبیر در جانمایی
یکی از بانوان اردبیلی که مدتی به پارک مراجعه داشت، علت عدم مراجعه خود در سالهای اخیر را وضعیت پارک عنوان کرد.
نسرین محمدی به خبرنگار مهر گفت: دورتادور پارک آپارتمانهای چندین طبقه احداث شده و به راحتی ساکنان میتوانند پنجره خانه را باز کرده و به پارک نگاه کنند.
وی افزود: پارک بانوان با این هدف احداث شده که بانوان در هنگام ورزش کردن راحتی داشته باشند اما محل آن به حدی نامناسب است که بیشتر شبیه پارک عمومی است که دور آن دیوار کشیدهاند و هیچ تفاوتی با سایر فضاهای سبز ندارد.
محمدی معتقد است نه تنها پارک بانوان مختص بانوان نیست بلکه با احداث فرهنگسرا مرتباً برنامههایی در آن اجرا شده و محل رفتوآمد مدعوین برنامهها است.
تاکنون هیچ مسئولی در خصوص وضعیت پارک بانوان حاضر به پاسخگویی نبوده است. برخلاف پارک بانوان شهرهای بزرگ که در آن بانوان با فراغ بال و راحتی ورزش میکنند، پارک بانوان اردبیل جز فضای سبز محصور در چهار عدد دیوار نیست.
اشرافیت ساختمانها که امری حتمی بود موجب شده بانوان در داخل پارک به مراتب بیشتر از خارج آن مراقب پوشش و رفتارهای ورزشی خود باشند.
ورزشکاران علاقهای به پارک بانوان ندارند
درعینحال پارک بانوان نه تنها ورزشکاران غیرحرفهای بلکه گروه حرفهای را نیز راضی نکرده است.
این پارک که در وضعیت فعلی حتی در ابتداییترین تجهیزات با کمبود مواجه است، از برخی پارکهای سطح شهر نیز تجهیزات، وسعت و میدان عمل کمتری برای ورزشکاران ایجاد کرده است.
بطوریکه خبری از حضور ورزشکاران حرفهای زن در این پارک نیست و بیشتر دورهمی های بعدازظهری سهم پارک بانوانی که سالها هزینه و فرصت را برای احداث خود اختصاص داد، شده است.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است