رمضان عامل وحدت شیعه وسنی/آدابی مشترک با اسامی متفاوت

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: سیستان و بلوچستان سرزمینی ناشناخته است که با توجه به شرایط خاص خود از ظرفیت های فراوانی برخوردار است که یکی از این ظرفیت ها تنوع قومی و مذهبی مردمان این دیار است.

سنت ها و آیین های متفاوت و جالب اقوام، طوایف و مذاهب مختلف این استان در ماه مبارک رمضان یکی از این زیبایی ها است که این روزها شور و حال خاصی را به مناطق مختلف استان داده است.

مردم شیعه و سنی سیستان و بلوچستان با وحدت و همدلی این روزها در تلاش برای بهره گیری از برکات ماه مبارک رمضان هستند.

نکته جالب توجه اینکه با وجود برخی از تفاوت ها بسیاری از رسوم مردم استان سیستان و بلوچستان از شمال تا جنوب این استان بسیار شبیه هم هستند به عنوان مثال آیین سحرخوانی؛ آیینی است که دارای قدمتی بیش از هزار سال در این خطه از کشور است.

این آیین که ممکن است نام آن در نقاط مختلف استان سیستان و بلوچستان متفاوت باشد تقریبا در همه نقاط استان در حوالی سحر برقرار است حتی این روزها که تکنولوژی پیشرفت داشته بازهم در برخی از نقاط استان همچنان به صورت سنتی ادامه دارد.

سحر خوانی یا همان «رمضوالله»  از سنت های دیرینه منطقه سیستان

در شمال استان و منطقه سیستان آیین سحر خوانی یا همان «رمضوالله» در تقریبا یک ساعت مانده به اذان صبح در روستاهای این استان اجرا می شود.

سحر خوانی یکی از سنت‌های مهم و ماندگار منطقه سیستان است که جلوه‌ای زیبا به ماه میهمانی خدا در این خطه از ایران اسلامی داده است.

در این آیین بزرگان منطقه تقریبا یک ساعت مانده به اذان صبح به بالای بلندترین منطقه روستا می‌روند و با ضربه زدن به دهلی خاص و با خواندن اشعار دینی و عرفانی مردم را از خواب بیدار می‌کنند و پس از آنکه مردم بیدار شدند با ذکر سروده‌ هایی خاص از اشعار محلی و عرفانی به استقبال اذان صبح می‌روند تا این ‌که موقع اذان صبح آن را با صدایی بلند به مردم اعلام کنند

در جنوب استان سیستان و بلوچستان نیز آیین سحر خوانی رواج داشته و مردمان مسلمان این خطه از ایران اسلامی با آغاز ماه مبارک رمضان هر شب قبل از اذان صبح، با سحر خوانی برای استقبال از اذان صبح آماده می شوند.

در این آیین شخص یا اشخاصی برای بیدار کردن اهالی محل با به صدا در آوردن طبل و خواندن اشعاری در این خصوص که از سروده های عامیانه منطقه است، مردم را برای صرف سحری بیدار می کنند.

در گذشته اینگونه بود که چند نفر از مردم در کوچه ها می گشتند و مردم را برای سحر بیدار می کردند و این عمل گاهی با نواختن طبل و در زدن خانه ها صورت می گرفت و اهل خانه نیز با روشن کردن چراغ، بیدار بودن خود را اعلام می کردند.

این آیین که در برخی از مناطق جنوب استان به نام «شپ پادکنک » معروف است از سنن قدیمی مردم این مناطق است و معمولاً سحرخوانی توسط دو یا سه نفر انجام می شود و آن کس که بر طبل می کوبد، خواننده هم هست و همراه یا همراهان وی نقش همسرایان را بازی می کنند.

البته در سیستان و بلوچستان با توجه به وسعت و قدمت استان آداب و رسوم فراونی وجود داردکه هر کدام از آنها از جذابیت های خاصی برخوردار است.

حجت الاسلام مجتبی اشرفیان در گفت و گو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: ماه مبارک رمضان ماه رحمت و مغفرت و ماه شور و نشاط معنوی است.

وی افزود: این ماه عزیز در سرزمین دارالولایه سیستان جایگاه ویژه ای دارد و مردم سیستان از مدت ها قبل به استقبال این ماه مبارک می روند.

وی گفت: برخی از مردم منطقه سیستان روزهایی از ماه شعبان را به جهت آمادگی برای ماه رمضان روزه می گیرند و با پختن شیرینی و کلوچه محلی و همچنین نظافت منازل و مساجد خودشان را برای ماه مهمانی خداوند آماده می کنند.

امام جمعه شهر علی اکبر تصریح کرد: حضور بر سر قبور اموات و ذکر فاتحه و همچنین رساندن خبرخوش رسیدن این ماه عزیز به آنها از دیگر سنت های مردم این دیار است.

وی خاطر نشان کرد: سحر خوانی از سنت های دیرینه و زیبای سیستان است به گونه ای که یک یا چند نفر از بزرگان وریش سفیدان در زمان سحر برای بیدارکردن مردم بر بالای بام قرار می گیرند و باصدای بلند اشعار دینی و پر معنا راقرائت می کنند.