ماجرای ملوانان اسیر ایرانی در سومالی/ خانواده ملوانان دست به دامن روحانی شدند

 فقط هشت نفر از آنها توانستند از پس گرسنگي، تشنگي و شكنجه برآيند و زنده بمانند. البته تا همين چهار ماه قبل كه فيلمي به دست خانواده‌ها رسيد و خيالشان را راحت كرد كه جمال‌الدين، عبدالله، محمدشريف، ابراهيم، شيرمحمد، جاسم، احمد و سعيد هنوز زنده‌ هستند. جدا از هم،  در دو گروه چهارنفره و در شرايط سخت زندگي مي‌كنند اما هنوز اميدوارند و چشم به ياري مقامات ايراني دوخته‌اند. خانواده‌هايشان نيز هر كاري مي‌توانسته‌اند كرده‌اند. يك روز از وزارت‌ خارجه پيگير شدند و يك روز هر چه داشتند، فروختند تا مبلغ درخواستي دزدها را بدهند. هيچ‌كدام از اين كارها به نتيجه نرسيد. مقامات مسئول در وزارت امور خارجه مي‌گويند در سومالي دولتي نيست كه طرف مذاكره قرار گيرد و دزدها نيز باج ‌مي‌خواهند؛ آن هم كلان. براي هر نفر چندصد هزار دلار. خانواده‌ها مي‌گويند آخرين مبلغ اعلامي از طرف سوماليايي‌ها ٢٠٠ هزار دلار بوده است. جان استيد مدیر بخش شرق آفریقای گروه «اقیانوس، بدون دزدان دریایی» كه وضعيت اين هشت ايراني را پيگيري مي‌كند، اعتقاد دارد دزدان حريص سوماليايي به معاوضه گروگان‌ها با افراد خود رضايت نخواهند داد و فقط به دنبال پول هستند. همين گروه خيريه هم براي تأمين غذا و كمك به گروگان‌ها پول مي‌خواهد و خانواده‌ها توان پرداخت آن را ندارند. پولي كه به قول پروين صباحي همسر ناخدا جلال جمال‌الدين دهواري «مگر اين پول‌ها براي دولت پول است؟!». عدم توافق با دزدها و ندادن پول در ٢٦ ماه گذشته نشان مي‌دهد كه بله اين پول‌ها پول است.

نامه به روحاني
٧٣,٣ درصد آنها به حسن روحاني رأي دادند و انتظار زيادي نيست اگر حالا از آقاي رئيس‌جمهور بخواهند فكري به‌ حالشان كند. براي همين هم دست به قلم شده و خطاب به روحاني نوشته‌اند: «ما جمعی از مردم استان سیستان‌وبلوچستان، پیروزی شما در دوازدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری را تبریک می‌گوییم و با افتخار خود را در این پیروزی بزرگ سهیم می‌دانیم. انتخاب قاطع شما در شهرها و روستاهای این دیار، آخرین امید ما برای آزادی صیادان ایرانی اسیر در دست دزدان دریایی سومالی است. ما امضاکنندگان این نامه هشت نفر از عزیزان خود را در خاک سومالی از دست داده‌‌ایم و اگر امروز از شما و عضو محبوب کابینه‌تان جناب آقای ظریف استمداد می‌جوییم، برای آزادی و نجات جان هشت صیاد دیگری است که همچنان در دست دزدان دریایی سومالی و در شرایطی غیرانسانی اسیر هستند. عزیزان ما از ششم فروردین ۱۳۹۴ به اسارت دزدان دریایی سومالی درآمده‌اند و متأسفانه هشت نفر از آنان گرسنگی، تشنگی و شکنجه‌های جسمی را تاب نیاورده و در اسارت جان خود را از دست داده‌اند. این قربانیان همگی صیاد و نان‌آوران خانواده خود بوده‌اند. برای توصیف وضعیت خانواده‌ها کافی است به یک مورد (خانواده نوحانی) اشاره کنیم که دو نفر از اعضای آن در سومالی کشته شده و پدر این خانواده برای تأمین معاش چاره‌ای جز تکدی‌گری نیافته است».

محمد بلوچی پسرعموی اعظم، خالد و علی‌محمد بلوچی كه در اين مدت از دنيا رفتند، پروین صباحی همسر جمال‌الدین، رحیما فائزی همسر محمد شریف، ماه‌خاتون غلامی مادر ابراهیم، عابده کوسل همسر شیرمحمد،‌ عابد بلوچی‌زاده پسرخاله سعید و احمد و شهناز نوحانی مادر عبدالله كه پيش‌تر شریف و عبدالماجد را از دست داده؛ اين نامه را امضا كرده و افزوده‌اند: «شرح اضطراب و رنجی که در این دو سال متحمل شده‌ایم، منظور ما از نوشتن این نامه نیست. ما مادران و همسران و خانواده‌های داغداری که حتی بر مزار قربانیان‌مان هم دسترسی نداریم، ناامیدتر از همیشه شما را خطاب درد‌مان قرار داده‌ایم تا اقدامی برای آزادی هشت بازمانده صورت دهید، چراکه حل این موضوع جز از راه مداخله مستقیم شما میسر نیست. عزیزان ما کارگران فصلی بوده‌اند که قربانی یکی از حوادث رایج کار در این منطقه شده‌اند. آنان برای کار و کسب روزی حلال به دریا زده بودند و از این رو ما درگذشتگان این واقعه را شهید می‌دانیم. ما نه بیمه‌ای داریم که به پشتوانه آن مطالبه غرامت کنیم و نه چیز دیگری برای فروش و تأمین مبالغی که دزدان برای آزادی یا برای تأمین غذای عزیزان‌مان می‌خواهند. ما انتظاری بیش از حمایتی که از قربانیان حادثه معدن یورت و پلاسکو کردید، نداریم. ما امروز از شما رئیس‌جمهور منتخب و وزیر محترم خارجه نجات آخرین بازماندگان‌مان را استدعا داریم. امیدواریم با بازگشت آخرین بازماندگان‌مان از خاک سومالی در خانه‌های خود «جشن پیروزی» بگیریم و در شادی امروز شما شریک باشیم».

سومالي و عربستان كابوس ماهيگيران
اخبار اخير درباره آزادي ملوانان ايراني در نقاط ديگر اين اميد را ايجاد مي‌كند كه مقامات مسئول پيگيري وضعيت صياداني كه به خاطر ناامني آب‌ها گرفتار شده‌اند، هستند. همين چند روز قبل بود كه خبر رسيد شش ملوان ايراني در اقيانوس هند به وسيله پليس ساحلي كنيا نجات يافته‌اند. لنج ماهيگيري‌ آنها در دريا غرق شده و آنها سه ماه در دريا سرگردان بودند اما بالاخره نجات يافتند و به زودي به كشور بازگردانده مي‌شوند. حدود سه ماه قبل نيز هشت ايراني كه به‌اشتباه وارد آب‌هاي تانزانيا شده بودند، آزاد شدند. آنها نيز اهل كنارك بودند. همين تشابه در تعداد و شهر بود كه سبب شد مقامات مسئول در وزارت خارجه به‌اشتباه اعلام كنند ملوانان اسير در سومالي آزاده شده‌اند. خبر اشتباهي كه خون به دل خانواده‌ها كرد. خانواده‌هاي چشم‌انتظاري كه دست خود را از همه‌جا كوتاه ديده و اين بار دست به دامن روحاني شده‌اند.بد نيست حالا كه اين هشت خانواده بلوچ نامه خود را خطاب به روحاني نوشته‌ و از او خواسته‌اند تا برايشان كاري كند، يادآور شويم كه مسئله فقط اين هشت نفر نيستند. چند ماه قبل فرماندار كنارك به «شرق» گفته بود كه يك لنج ديگر نيز در سومالي گرفتار شده اما ديگر مسئولان اين موضوع را تأييد نكردند. هفته قبل رويترز به نقل از علی شیر، شهردار یکی از شهرهای شمالی سومالی نوشت که دزدان دریایی سومالیایی یک قایق متعلق به ماهیگیران ایرانی را به منظور استفاده از آن در حمله به کشتی‌های بزرگ‌تر و باارزش‌تر ربوده‌اند. اين خبر نيز در ايران تأييد نشد. نكته ديگري كه نبايد از نظر دور داشت اين است كه ماهيگيران ايراني از يك سو گرفتار سومالي مي‌شوند و به گفته مسئولان به خاطر نبود دولت در اين كشور نمي‌توان برايشان كاري كرد و از سوي ديگر گرفتار عربستان مي‌شوند و به خاطر قطع‌بودن روابط ديپلماتيك نمي‌توان برايشان كاري كرد. پيگيري وضعيت ملواناني كه عمدتا اشتباهي وارد آب‌هاي عربستان شده‌اند نيز به اندازه وضعيت گروگان‌ها در سومالي پيچيده و دشوار است. آن‌قدر كه سومالي و عربستان دارد به كابوسي براي ماهيگيران و ملوانان ايراني تبديل مي‌شود.