گل‌های غربی وارد نگارگری شده است/ دوسالانه لزوما جای نوآوری نیست

عبدالله محرمی دبیر دهمین دوسالانه نگارگری که این روزها در باغ نگارستان برپاست درباره بخش پژوهشی این دوسالانه که قرار است در حاشیه برپایی نمایشگاه برگزار شود به خبرنگار مهر گفت: ما در بخش پژوهشی مقالاتی به دستمان رسیده که در حال قضاوت توسط تیم داوری هستند. همچنین در طول برگزاری دوسالانه نشست هایی علمی برگزار خواهیم کرد که برای زمان دقیق آن هنوز در حال برنامه‌ریزی هستیم و در زمان معین آنها را اعلام خواهیم کرد.

وی با اشاره به اینکه این نشست ها در راستای محوریت دوسالانه که مدرسه صنایع قدیمه است خواهد بود، درباره حذف بخش پرتره سازی از این دوسالانه که به نظر می رسد تنها بخش نوآورانه و جدید است، بیان کرد: اطلاع نداشتن شرکت کننده ها از شیوه پرتره سازی در مدرسه صنایع قدیمه باعث شد این بخش از دوسالانه حذف شود در حالی که در مدارس صنایع قدیمیه بسیار این شیوه متداول بود و حتی متمولین پرتره ها را به نگارگران سفارش می دادند، اما این روزها اسم پرتره که می آید همه یاد رنگ روغن و نقاشی روی بوم می افتند.

محرمی با بیان اینکه کسی مانند صنیع الملک صدها پرتره کشیده است، اظهار کرد: دوستانی که در این بخش شرکت کرده بودند با ذهنیت ما بسیار فاصله داشتند برای همین این بخش را به ناچار حذف کردیم، اما اعتقاد داریم این اتفاق می تواند گام نخستین برای کار کردن نگارگران روی این موضوع باشد.

دبیر دهمین دوسالانه نگاری در پاسخ به اینکه به نظر می رسد هنرهای ملی مانند نگارگری و خوشنویسی قدرتشان در حفظ چهارچوب های این هنرهاست و خارج شدن از این اصول آنها را از دایره هنر اصیل خارج می کند در حالیکه بی ینال ها در دنیا جایی برای ارائه جدیدترین نوآوری ها در عرصه های هنری است درباره برگزاری بی ینال های هنرهای ملی و سنتی گفت: با حفظ چهارچوب هایی که این هنرها دارد کارهای بسیار شاخصی می توان انجام داد، اما بسیاری از دوستان با نوآوری هایی که انجام می دهند به نگارگری آسیب می رسانند. در این هنر پارامترهایی وجود دارد که نمی توان از آنها خارج شد و اگر کسی از این قواعد خارج شود پا به دنیای مدرن می گذارد.

وی ادامه داد: ضمن اینکه صورت سازی یکی از کارهای مهمی است که در نگارگری صورت می گیرد. در مکتب تهران و صنایع قدیمیه صورت سازی های بسیار زیبایی اتفاق می افتاد و به زعم ما نگارگر می تواند روی این موارد تمرکز کند و به خلق اثر نوآورانه برسد. ولی نوآوری هایی که ناآگاهانه باشد آن اثر را از چهار چوب نگارگری خارج می کند.

این هنرمند نگارگر با اشاره به اینکه در بی ینال قرار نیست صرفا کارهای نوآورانه ارائه داد، بیان کرد: این دوسالانه نگاهی است به تمام فعالیت های ۲ ساله یک نقاش که ممکن است با شیوه قدیمی کار کرده باشد یا به موضوعی جدید رسیده باشد. مثلا بخش تذهیب و گل و مرغ ما اصلا قابل مقایسه با دوسالانه پیش نیست و خیلی پیشرفت در این زمینه می بینید و در رنگ بندی و ترکیب بندی و کادر کارها بسیار رشد کرده اند.

محرمی با بیان اینکه در بخش نگارگری رشد کمتری را در دوسالانه امسال شاهد هستیم، گفت: در مجموع کارهای امسال بسیار رشد خوبی نسبت به دوره قبل داشتند.

وی در پاسخ به اینکه آیا مدرسه صنایع قدیمه را که به عنوان محور این دوره دوسالانه تعیین شده می توان یک مکتب به حساب آورد، بیان کرد: اولین بار اکبر تجویدی که پسر بزرگ هادی خان تجویدی است و در حال حاضر در فرانسه زندگی می کند نام مکتب تهران را روی این دوره گذاشت. واقعیت هم این است که گرچه کارهای این دوره از مکاتب قدیم جدا نیست اما پردازهای مخملی و لطیف که در این دوره شاهد هستیم در قبل نبوده است. تا پیش از زمان مدرسه صنایع قدیمه آثار نگارگری کتابی و رحلی بودند و از این دوره است که آثار در قطع ۵۰ در ۷۰ و ۶۰ در ۷۰ دست گرفته شد و پس از آن باب شد.

او در پایان درباره اینکه آیا دوره معاصر را می توان ادامه مکتب تهران دانست، گفت: به نظرم نمی توان این دوره را ادامه مکتب تهران دانست گرچه عده ای این مسیر را ادامه می دهند. با توجه به وجود تکنولوژی اتفاقات جدید افتاده است و نقاشی غربی به نوعی در وجود رنگ ها و حتی گل هایی که دیگر ایرانی نیستند خودش را نشان می دهد.

دهمین دوسالانه نگارگری در بخش مسابقه، همایش علمی و تجلیل از پیشکسوتان نگارگری ایران برگزار می شود که ۱۹۵ اثر به بخش مسابقه دوسالانه راه یافته است. همایش علمی در ۲ بخش مقالات علمی با محوریت تاثیر مدرسه صنایع قدیمه و موزه هنرهای ملی در نگارگری معاصر و نشست های تخصصی و سخنرانی استادان و متخصصان با موضوع نگارگری ایران برگزار می شود.

دهمین دوسالانه ملی نگارگری ایران از سوی دفتر هنرهای تجسمی با همکاری موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر در حال برگزاری است.