«سنبل آبی» منابع آب شیرین ایران را تهدید می‌کند

خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها، مریم قاضی‌زاده: «سنبل آبی»؛ نامش زیباست و شمایلش دل‌فریب و اغواگر اما در پس این زیبایی، اهریمنی نهفته که وجودش، یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات زیست‌محیطی شناخته‌شده در جهان است.

وقتی نخستین بار و در سال ۱۸۸۴ سنبل آبی یا همان اهریمن سبز که با نام علمی (Eichhornia crassipes) شناخته شده و از علف‌های هرز حوزه آمازون است، در نمایشگاه جهانی گل و گیاه لوئیزیانا دیده شد، زیبایی مبهوت کننده آن حتی برای لحظه‌ای این ذهنیت را در ذهن بازدید کنندگان متبادر نکرد که خروج این گیاه از زادگاه خود می‌تواند در آینده به یکی از معضلات زیست‌محیطی دنیا تبدیل شود.

سنبل آبی که قدرت تکثیر فوق‌العاده بالایی دارد، در طبیعت آمازون به دلیل وجود دشمنان طبیعی هیچ‌گاه نتوانست به وسعتی بیش از حد مجاز دست یابد اما، در فاصله بین سال‌های ۱۸۸۴ تا ۱۸۹۶ رشد و گسترش آن در رودخانه فلوریدا به حدی رسید که مجلس آمریکا مجبور به وضع قانونی درباره مبارزه با این علف هرز شد و تا سال ۱۹۵۹، مبارزه با این گیاه مهاجم به ارتش آمریکا واگذار شد.

اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) این گیاه را یکی از ۱۰ علف هرز مهاجم دنیا شناخته و انجمن علف‌های هرز آبزی نیز از سنبل آبی به‌عنوان مهم‌ترین علف هرز منابع آبی یادکرده است که در حال حاضر سراسر قاره آفریقا و اقیانوسیه و بخش‌هایی از کشورهای پرتغال، بلژیک، فرانسه، چک، مجارستان، هلند، اسپانیا، رومانی، چین، هندوستان، مالزی، بنگلادش، مکزیک و دیگر کشورها با وجود، رشد و گسترش این گیاه روبرو بوده و منابع آب شیرین در آن‌ها، با خطر جدی نابودی مواجه هستند.

بنا بر نظر کارشناسان، انتقال سنبل آبی از آمریکا به آفریقا توسط کارگران، نه‌تنها باعث نابودی بخش اعظمی از منابع آبی این قاره شده که حتی ریشه فقر و تروریسم در آفریقا را به دلیل از بین رفتن صنعت کشاورزی در آن، از طریق رشد و گسترش این گیاه می‌دانند.

سنبل آبی با قدرت تکثیر دو برابری در کمتر از یک هفته، به‌طور قطع یکی از مخاطرات جدی طبیعی برای محیط‌زیست است که در بازه زمانی کمتر از ۵۰ سال قادر است تمامی منابع آبی یک کشور و به‌تبع آن کشاورزی و امنیت پایدار آن را به مخاطره اندازد.

پایش؛ گام مهم در مقابله با سنبل آبی

در این شرایط است که مدیرعامل سمن «سرزمین ایده آل ما» که یکی از مجریان حرکت خودجوش جمع‌آوری سنبل آبی از پهنه‌های آب شیرین گیلان بوده، از مهم‌ترین گام در مقابله با این گیاه مهاجم سخن می‌گوید.

پیمان بازدیدی معتقد است که تنها پاک‌سازی عرصه‌های درگیر مشکلی را حل نمی‌کند و پایش مداوم در عرصه‌های پاک‌سازی شده، گام مهم در مقابله با سنبل آبی است.

وی درباره لزوم پایش پهنه‌های آبی برای جلوگیری از ظهور دوباره این گیاه به خبرنگار مهر می‌گوید: رشد و تکثیر سریع سنبل آبی و مانایی آن در محیط، لزوم پایش مستمر پهنه‌های آبی پاک‌سازی‌شده را می‌طلبد.

بازدیدی با تأکید بر لزوم آگاهی از مخاطرات گسترش این گیاه در پهنه‌های آبی کشور، تصریح می‌کند: هرچند سنبل آبی در گیلان تقریباً مهار شده اما گزارش‌هایی که از خریدوفروش این گیاه در سایر استان‌ها جمع‌آوری شده، از اتفاقی خطرناک برای منابع آبی کشور خبر می‌دهد.

این گفته مدیرعامل سمن «سرزمین ایده آل ما» زمانی قوت بیشتری می‌گیرد که مدیرکل پدافند غیرعامل گیلان نیز از اعلام وضعیت خطر درباره گسترش این گیاه مهاجم در سراسر کشور خبر دهد.

.

امیر مرادی می‌افزاید: این جلسه به دلیل اهمیت موضوع با حضور قرارگاه زیستی سازمان پدافند غیرعامل کشور برگزار شد و ماحصل آن، نگاه ملی به موضوع سنبل آبی و اعلام وضعیت خطر در سراسر کشور نسبت به گسترش این علف هرز در پهنه‌های آبی بود.

مدیرکل پدافند غیرعامل گیلان به شرایط مناسب رشد سریع این گیاه در جنوب کشور اشاره‌کرده و ادامه می‌دهد: متأسفانه وزیر محیط‌زیست عراق از درگیری ۱۱۰ هکتار از رودخانه دجله توسط این گیاه خبر داده که به دلیل هم‌جواری این رودخانه با تالاب هورالعظیم، احتمال مشاهده سنبل آبی در این تالاب بالا بوده و به دلیل شرایط مساعدی که برای رشد سریع این گیاه در مناطق جنوبی وجود دارد، لازم است تا هرچه سریع‌تر تمهیداتی برای مقابله با آن اندیشیده شود.

مرادی می‌افزاید: خوشبختانه استان گیلان به دلیل پیشگامی در مبارزه با این گیاه، به تجربیات موفقی دست یافته که قرار است طی دعوتی که از جانب مدیران استان خوزستان به عمل‌آمده، با حضور در این استان و بررسی وضعیت گسترش سنبل آبی در منابع آب شیرین آن، راهکارهای مقابله‌ای در اختیار مدیران خوزستان قرار گیرد.

سنبل آبی، یکی از مظاهر بیوتروریسم

مدیرکل پدافند غیرعامل گیلان همچنین با تأیید این فرضیه که سنبل آبی از مظاهر بیوتروریسم است، می‌گوید: بر اساس بررسی‌های کارشناسی و مستنداتی که در این باره ارائه شد، سنبل آبی در زمره موارد مخاطرات زیست‌محیطی یا همان بیوتروریسم قرار گرفته و دخالت نیروی انسانی در آوردن این گیاه به کشور محرز شده و به همین دلیل دستور مقابله سریع با آن، به مدیران استان‌های درگیر ابلاغ شده است[span dir='LTR'].

وی همچنین به مشاهده سنبل آبی در پهنه‌های آبی استان‌های گلستان و مازندران اشاره و تصریح می‌کند: خوشبختانه استان گیلان در سه استان شمالی چه در زمینه شناساندن و چه مبارزه با این علف هرز آبی، پیشگام بوده و با بهره‌گیری از ظرفیت سمن‌ها و اعتبارات استانی، اقدامات خوبی درباره جمع‌آوری کلونی‌های سنبل آبی انجام داده اما به رغم تخصیص بودجه برای مقابله با سنبل آبی در دیگر استان‌های شمالی، متأسفانه این مقابله هنوز در دو استان دیگر آغاز نشده است.

هرچند در حال حاضر سنبل آبی در بسیاری از کشورهایی که با این مهاجم خوش خط‌وخال درگیر هستند به‌عنوان یک مخاطره طبیعی شناخته شده و عزم جدی برای مبارزه با آن وجود دارد اما آنچه پیداست، هنوز آگاهی کافی درباره مخاطرات این گیاه مهاجم بین مردم و مسئولان وجود نداشته و بیشتر از آنچه سنبل آبی یک مهاجم خطرآفرین شناخته شود، از آن به‌عنوان گیاهی زینتی در گوشه‌ای از خانه استفاده می‌شود.