ضرب‌آهنگ در خواندن استاد مؤذن‌زاده، دلیلی معنایی داشت

«محسن جلیلی» در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر درباره توانمندی‌های فنی استاد سلیم مؤذن‌زاده می‌گوید: دامنه ارتعاشات صدای استاد سلیم مؤذن‌زاده بسیار گسترده است. در فیزیک حنجره ایشان، می‌توانیم بم‌ترین و زیرترین صدا را بشنویم. در جاهایی که لازم است، از صدایی کاملاً زیر برخوردار هستند و در جای دیگر صدایی کاملاً بم. اغلب حنجره‌ها یک ویژگی را دارد. بسیار کم سراغ داریم که کسی هم‌زمان این دو ویژگی را در حنجره داشته باشد و این از خصوصیات بارز استاد مؤذن‌زاده بود.

پژوهشگر و محقق موسیقی آیینی می‌افزاید: عوض کردن اکتاو در خوانندگی نکته بسیار مهمی است؛ یعنی اینکه یک خواننده بتواند در سه یا چهار دامنه صدا بخواند، در حالی که بم می‌خواند، وقتی چیزی به ذهنش بیاید، اوج بخواند. بعد بار دیگر بم، اما این بار با یک اکتاو پایین‌تر بخواند و بعد ریتم‌ها، ملودی‌ها و شعر را عوض کند و همه این‌ها حول یک محور باشد که بارها و بارها در خواندن استاد مؤذن‌زاده شاهد آن بوده‌ایم.

مسئول نظارت بر ضبط و انتخاب و تنظیم موسیقی آلبوم‌های نفیر و عاشورای سپید می‌افزاید: نکته قابل‌توجه در خواندن ایشان عدم خستگی حنجره ایشان بود که در خواندن‌های طولانی‌مدت، فرم صدا و کیفیت صدا ثابت می‌ماند. در واقع ایشان یک خواننده ماراتن بودند.

جلیلی بابیان اطلاعات بالای موسیقیایی استاد مؤذن‌زاده می‌افزاید: اطلاعات موسیقیایی ایشان بسیار عالی بود و مسلط بر الحان و دستگاه‌ها موسیقی ایرانی و همچنین مقام‌های موسیقی آذربایجانی بودند و ریتم‌ها را به‌خوبی می‌شناختند. لذا تغییرات ضرب‌آهنگ در خواندن استاد مؤذن‌زاده، دلیلی معنایی دارد یعنی نقطه عطفی در شعر باعث این اتفاق می‌شود[span dir='LTR'] .

وی می‌افزاید: همچنین تسلط و احاطه ایشان بر مقوله شعر و دانش و تلفیق شعر و موسیقی موجب شد در نوحه‌ها و مرثیه‌ها و روضه‌ها از آن‌ها به‌قدری زیبا استفاده کند که گویی آن شعر در گوشه‌ای دیگر از دستگاه موسیقی آن حلاوت و زیبایی را نخواهد داشت و به همین دلیل در هزاران ساعت اجراهای استاد سلیم نمی‌توانید جایی را بیابید که استاد سلیم کلام را فدای موسیقی یا موسیقی را فدای کلام کرده باشد.