مصطفی جمشیدی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه مساله مهم سالهای اخیر در داوری جوایز ادبی شفافیت در اطلاعرسانی درباره نحوه داوری و امتیازات تعلق گرفته به آثار است، عنوان کرد: اگر هر کدام از جوایز ادبی دولتی و خصوصی به این مساله اهتمام داشتند در مجموع هم شفافیت در داوریها ارتقا پیدا میکرد و هم حساسیت عمومی به روی آثار بیشتر شده و میزان تاثیرگذاری عمومی جوایز ادبی نیز بیشتر میشد.
وی در همین زمینه افزود: به باور من میشود داوری جوایز ادبی را بر اساس یک سیستم آنلاین در معرض دید و اطلاع عمومی قرار داد. امروزه در عصر دیجیتال قرار داریم و یک سامانه آنلاین میتوان در بازه زمانی منتهی به داوری یک جایزه ادبی، در کنار معرفی نامزدها به صورت آنی به آنها درباره نظر داوران تا هر مقطع زمانی درباره ملاکهای داوری یک اثر اطلاع رسانی کند.
جمشیدی افزود: به نظر من نظرم در کشور ما که در حوزه رماننویسی چندان بالنده عمل نکردهاییم، بد نیست برخی داوریهای جوایز دولتی و حتی غیردولتی به صورت آنلاین انجام شود. به عبارت دیگر نهادهایی دولتی که با مقاوله مالی در اعطای جوایز میخواهند اعتبار خود را گسترش دهند با طراحی آنلاین مسیر داوری و درج رمانهای مطرح در طول داوری به شفافیت و مقبولیت خود بصورت فزایندهای کمک کنند.
این نویسنده در همین زمینه افزود: داوری آنلاین به این معنی است که نظر و نمره داوران درباره هر بخش از رمان و حتی مطالعه نشدن یک رمان تا مقطعی مشخص از سوی یک داور در یک سامانه اینترنتی به اطلاع مخاطبان رسانده شده و در نتیجه آنها نیز با مرور روند داوری از هر نوع شبه احتمالی در اعلام نتایج رها خواهند شد.
جمشیدی تصریح کرد: حوزه عمل و تاثیرگذاری اینچنین جوایزی در عصر نبود اشتیاق به مطالعه بهینه شده و خود مبدل به سوژهای میشود برای بازنگری سلائق و اعتباردهی به کتاب و در نهایت کمکی است به اینکه برخی گزینشها در داوریهای دولتی و غیر دولتی بسیار زود از حافظه مخاطب رخت برنبندند.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است