صعود و سقوط در تاریخ

 10محرم سال 61هجري روز خون خدا بود، چون شمايل اصلي زيست مسلماني در اين روز رقم خورد. عاشورا اوج تولي و تبري، عاطفه و احساس و درهم‌شكستن بت نفس سركش در برابر ولي خداست. در اين ميان چهره نوراني قمر منير بني‌هاشم(ع) چه خوش مي‌درخشد و آنگاه كه شمشير كين دست راستش را قطع كرد، چه زيبا، بداهتا پرده از رازي بزرگ برگشود:
«و‌الله ان قطعتم يميني/ اني احامي ابدا عن ديني؛ يعني به خدا سوگند اگر دست راستم را قطع كنيد، هرگز از ياري دينم دست برنخواهم داشت.»

آري! آرمان اصلي كربلا و بزرگ‌ترين شعار آن، حمايت تمام‌قد از دين الهي و ولي بر حق بود. زندگي در سايه دين شرايطي دارد كه روزگار امويان شاخ و برگش را خشكانده بود و اندكي بيش نمانده بود تا ريشه‌هاي آن را نيز بخشكاند. يكي از شرايطي كه امام حسين(ع) در سخنانشان فرمودند اين حقيقت بود كه حكومت به حق عمل و از باطل دوري نمي‌كند. در چنين شرايطي مرگ خوشبختي است و زندگي با ستمگران بدبختي و حسين بايد دين را ياري دهد. امام‌حسين(ع) با ترسيمي زيبا شرايط را براي همه انسان‌ها در طول تاريخ بازگو مي‌كند: مثل من با مثل يزيد بيعت نمي‌كند و خط حسينيان از خط يزيديان جداست، بدون هيچ تلاقي و مماشاتي!

ما عزاداران حضرت اباعبدالله بايد توجه ويژه به اين نكته داشته باشيم. خط امام‌حسين(ع) سيري جاري در طول تاريخ است و تمامي ندارد و در طول تاريخ فرزندان ايشان هريك گامي مؤثر در اين فراز برداشتند و همواره هرچند اندك، اما ياراني خويشتن بان داشتند كه از دام فتنه‌ها رسته و دل در گرو دين و ولايت نهادند و امروز هركدام از ما بايد تلاشي در اين راه داشته باشيم و امام بر حق، مهدي موعود (عج) را همواره درنظر داشته باشيم و او را ياري و حمايت كنيم. اما چگونه؟ امام علي(ع) راهي بر ما مي‌گشايد كه تأكيد بر خويشتن‌باني، پاكدامني و راستي دارد: ...