بقعه «آقا رودبند» پایگاه وحدت بخش عزاداری‌های محرم در دزفول

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها ـ رویا رجبی: ماه محرم یادآور ایثار و مظلومیت است. ماه ارزش های والای انسانیت، ماهی که درس از خودگذشتگی  و فداکاری را در مدرسه عشق ورزی یاد داد. ماهی که گویا آغاز یک دانشگاه برای به بار آوردن دانشجویانی سراسر علم و آگاهی است، دانشگاهی که اساتید آن که همانا اباعبدالله حسین(ع) و یارانش هستند، در تمام زمینه های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و هنری حرفی برای گفتن دارند.

بی آبی و عطش، شهادت و لب تشنگی، کربلا و مظلومیت، حسین و یارانش و یک دنیا عشق و ولایت، واژه هایی هستند که محرم را به ماه عاشقان بدل کرده و حال، در این روزهای غم، دزفول یکدست سیاه پوش شده است.

اینجا، تا یک ماه خنده ها درد دارد، لبخندها تلخ، نگاه ها اشک بار و دل ها داغدار بزرگواری است که رفت تا انسانیت، وفاداری و شجاعت بماند و ریشه بدواند...

در دزفول، تا یک ماه خنده ها درد دارد، لبخندها تلخ، نگاه ها اشک بار و دل ها داغدار استدر شهرستان دزفول همانند بسیاری از شهرهای کشور برای ایام محرم، آیین های عزاداری ویژه ای وجود دارد که هر ساله باشکوه تر از سال گذشته در راستای زنده نگه داشتن آیین نیاکان و تاریخ برگزار می شوند .

حفظ آیین ها مصداق خودباوری است

عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران شهرستان دزفول در این باره در گفت وگو با خبرنگار مهر اظهار می کند: حفظ آئین ها و سنت های عاشورایی از مصادیق خودباوری و اعتقاد قلبی مردم دزفول به ائمه اطهار است که هر ساله با شور و اشتیاق به استقبال ماه محرم می روند.

«نجمه مورث نوری» با بیان اینکه ماه محرم در آئین مردم ایران، جایگاه والایی دارد و هر منطقه و اقلیم از کشور براساس باورها و اعتقادات و برخاسته از فرهنگ محلی خود این آئین را برگزار می کنند، می افزاید: برگزاری مراسم  تاسوعا و عاشورای حسینی در دزفول نیز دیدنی، پرشور و کم نظیر است.

آئین عزاداری تاسوعا و عاشورا در دزفول نماد وحدت و همدلی استوی با اشاره به اینکه آئین عزاداری تاسوعا و عاشورا در دزفول نماد وحدت و همدلی است، می گوید: آیین های مذهبی ایام محرم بر اساس یک سنت تاریخی از چند دهه گذشته تا به حال در این شهر برگزار می شود. مراسم عزاداری ماه محرم در دزفول یک سنت دیرینه در اعتقادات مردم است و بر اساس این سنت قدیمی در دزفول دسته جات عزاداری در روزهای تاسوعا و عاشورا عزاداری می کنند.

مورث نوری ادامه می دهد: در ابتدای ماه محرم در شهر دزفول در هر کوی و برزن شاهد نصب پرچم و کتیبه های سیاه و مراسم آذین بندی علم ها و تکایا با حضور پیر و جوان هستیم و هرکس به تناسب توان خود خدمتی انجام می دهد .

وی عنوان می کند: مراسم عزاداری تاسوعا و عاشورا در دزفول بر اساس یک سنت کهن برای وحدت بخشی بین دو محله به نام حیدرخانه و نعمت خانه در جنوب و شمال دزفول بوده است. حدود ۵۳ سال پیش مسیر عزاداری به این صورت تعیین شده که در عصر تاسوعا و عاشورا هیئات عزاداری از جنوب دزفول مانند محله‌های صحرابدر مغربی و مشرقی، محله قلعه و محله مسجد به سمت شمال بیایند و مردم محله حیدرخانه که بزرگترین محله در دزفول است به آن مسیر می‌آمدند و از دسته جات عزاداری با نان و خرما، حلوا، آب، شربت و کلوچه پذیرایی می‌کردند و مورد احترام آنها بودند.

آیین های عصر تاسوعا

عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران شهرستان دزفول با بیان اینکه عصر تاسوعا هیئات عزاداری مردم از آخرین خیابان بافت تاریخی دزفول در جنوب حرکت می‌کردند و از محله های «کرناسیان»، «کتکتان»، «ساکیان» و «سرمیدان بزرگ» به سمت جنوب برمی‌گشتند، اضافه می کند: در صبح عاشورا همین هیئات جنوب از خیابان امام خمینی می‌آمدند و از آن مسیر به محله رودبند نزد مرحوم «آقا سید سلطان علی سیاهپوش» معروف به «آقا رودبند» در جوار رودخانه دز که میعادگاه و نماد وحدت بخش آیین عزاداری محرم دزفول است می‌رسیدند و ضمن عزاداری و پذیرایی از هیئات سینه زن و زنجیر زن به ایشان ادای احترام می‌کردند.

مورث نوری بیان می کند: این هیئات علم‌های خود را که شامل یک قطعه چوب درخت است با چندین شال سیاه و شال رنگی در بالا و یک نشان فلزی معروف به علمکی آذین بندی می کنند. طول بعضی از این علم ها به ۱۲ متر و یا بیشتر می‌رسد که عزاداران آنها را به دیواره بقعه آقا رودبند اتصال می‌دادند و تبرک می‌جستند.

وی تاکید می کند: بلند کردن این علم ها افراد خاص خود را طلب می کند. سپس از محله رودبند، کرناسیان، کتکتان، ساکیان و سرمیدان به سمت جنوب برمی‌گشتند.

عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران شهرستان دزفول در ادامه می گوید: در عصر عاشورا نیز هیئات شمال دزفول که بیشتر شامل محله حیدرخانه بود؛ (که یکی از آنها، محله سیاهپوشان بوده که هیئت عزاداری آن به اندازه ۲۰ هیئت محلات دیگر است) برخی از خیابان امام خمینی شمالی و برخی از کوچه‌های محلات کتکتان و کرناسیان کنار مسجد لب خندق وارد خیابان می‌شدند و به ترتیب زمانی مسیر خیابان امام خمینی شمالی را تا میدان امام طی می‌کردند و از آنجا وارد خیابان امام خمینی جنوب می‌شدند و تا میدان مثلث به سمت خیابان شهید منتظری به سمت پل قدیم و از همان جا از محله معروف به احمد کور برمی‌گشتند و از خیابان طالقانی غربی وارد محله تاریخی قلعه می‌شدند و هر کدام به سمت محله خود حرکت می‌کردند.

بقعه «رودبند»  ظرفیت مذهبی تاریخی دزفول

مورث نوری یادآور می شود: بقعه متبرکه امامزاده رودبند از بناهای مذهبی و تاریخی شهر دزفول است که نسب وی به امام موسی کاظم (ع) می رسد. نام اصلی این امامزاده سید سلطان علی سیاهپوش است که در همه ایام سال به احترام جدشان امام حسین(ع) لباس مشکی بر تن داشته و از این جهت به سیاهپوش معروف بوده اند.

وی تاکید می کند: وجود چنین بقعه ای که یادآور احترام تاریخی مردم دزفول به امام حسین(ع) است، ظرفیتی غنی و هویت بخش در شهر دزفول است که هر سال در ایام محرم به خوبی از آن بهره برده می شود.

مداحی به گویش دزفولی

مورث نوری در ادامه می افزاید: یکی از نکات قابل توجه در آیین های عزاداری دزفول این است که در برخی محلات دزفول مداحان به گویش محلی به مداحی می‌پردازند که نقش مهمی در حفظ هویت بومی شهر دارد. علاوه بر آن، از ویژگی‌های اختصاصی محرم دزفول نوای «مار رضویی» در عزاداری‌ها است.

این عضو انجمن دز پارس در پایان عنوان می کند: شور وصف‌ناشدنی دزفول در ایام محرم بسیاری از دزفولی‌های ساکن نقاط مختلف کشور و خارج از کشور را به این شهر می‌کشاند، همچنین این تنوع و مراسم خاص دزفول علاوه بر جنبه‌های مذهبی و اعتقادی که دارد می‌تواند دستمایه فرهنگی ارزشمندی برای  جذب گردشگران به این شهر تاریخی باشد.