ابهام درآینده تحصیلی دانش‌آموزان اردبیلی/کسی ازآرزوها حرف نمی‌زند

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- ونوس بهنود: برخواستن زودهنگام رأس ساعت هفت صبح، ورزش صبحگاهی در هوای سرد پاییز و زمستان اردبیل با انگشتان یخ‌زده، تماشای پنهانی عکس و متن در گوشی‌های همراهی که در وضعیت سکوت است، تکالیف سخت و معلمانی که برخی مرتب و تعداد هم نامرتب هستند، فرق گذاشتن بین دانش‌آموزان، خودکارهای جدیدی که مد شده است، صدای زنگ تفریح مدرسه که سال‌ها است عوض نمی‌شود، مدیری که با اخم روی ابرو و لبخند روی لب هر دو احساس را منتقل می‌کند و شیطنت های مسیر مدرسه تا خانه.

دانش‌آموزان اردبیلی با تمامی مفاهیمی که هر روز و هر روز تکرار می‌شود آشنا هستند اما تنها یک سؤال کوچک می‌تواند آرامش ذهنی آن ها را به هم بریزد و از خنده و مسخره‌بازی به سکوت و در نهایت چهره‌های گرفته برساند. سؤالی که می‌پرسد هدفت از درس خواندن چیست؟

با توجه به مشکلات آموزشی در روند تحصیل دانش‌آموزان که در برخی مواقع ترک تحصیل و در برخی مواقع بیکاری بعد از فارغ‌التحصیلی و یا تمایل برای تغییر رشته تحصیلی را دارد، خبرنگار مهر به میان دانش‌آموزان سه مدرسه ابتدایی، دوره اول متوسطه و دوره دوم متوسطه رفت تا پاسخ سؤال ذکر شده را جویا شود.

پاسخ دریافتی نشان می‌دهد دانش‌آموزان اردبیلی آینده تحصیلی مبهمی در ذهن دارند که به نظر می‌رسد بخش عمده آن به عدم توجه آموزش و پرورش در یاددهی مهارت های ذهنی و فکری، بی توجهی خانواده ها، نابسامانی رشته‌های دانشگاهی، وضعیت بازار اشتغال و... بازمی‌گردد.

دوره ابتدایی: دوست دارم دکتر شوم

۱۰ سال بیشتر ندارد اما تل روی سرش را طوری پوشش داده که چهره‌اش به بیشتر از سن اش می‌خورد. کتاب و دفتر السا و آنا را کنار یک دستش و پاک کن شجاع را دست دیگرش گذاشته است.

کیف میکی موس اش اثبات قطعی علاقه‌مندی‌اش به شخصیت‌های کارتونی والت دیزنی است. نزدیک که می‌شوم با تعجب خیره می‌شود. می‌پرسم درس خواندن را دوست داری؟ با تکان دادن سر پاسخ می‌دهد.