درد دل‌های حسین عسگری با مهر: به دنیای قهرمانی باز نمی‌گردم

به گزارش خبرنگار مهر، بی شک یکی از بهترین های دوچرخه سواری ایران طی سال‌های گذشته و شاید هم بهترین آنها حسین عسگری است؛ رکابزنی که ۲۵ سال متوالی در دو بخش جاده و استقامت رکاب زد و بهترین نماینده ایرانی این رشته در ادوار مختلف المپیک بود که توانست در المپیک لندن جایگاه ۵۷ را تصاحب کند. دو سال بعد از این المپیک یعنی پس از اتمام بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی، حسین عسگری از ادامه حضور در تیم ملی دوچرخه سواری خداحافظی کرد.

با این اوصاف و به خاطر درخواست مسئولان فدراسیون دوچرخه سواری، حسین عسگری دوباره به دنیای قهرمانی و ملی بازگشت و طبق قولش در دوره پیشین مسابقات قهرمانی آسیا که سال گذشته برگزار شد، نیز شرکت کرد. عسگری در این رقابت ها و با وجود بیماری صاحب دو مدال و یک سهمیه برای المپیک ریو شد؛ با این حال وی این روزها دور از اردوهای تیم ملی به سر می برد و اصلا قرار نیست اعزامی به المپیک ریو داشته باشد! عسگری  بعد از کسب سهمیه به خاطر وضعیت جسمانی اش در اردوها شرکت نکرد و اینگونه چهارمین حضور در ادوار مختلف بازی های المپیک را از دست داد. 

حسین عسگری که در بسیاری از ادوار مختلف مسابقات قهرمانی آسیا در هر دو بخش تایم تریل و استقامت صاحب مدال شد در گفتگو با خبرنگار مهر از آخرین وضعیت جسمانی خود صحبت کرد و اینکه چه تصمیمی برای آینده اش دارد؛ اینکه آیا او قصد دارد فعالیت در دنیای قهرمانی دوچرخه سواری را ادامه دهد یا اینکه برنامه دیگری برای خود دارد؟

عسگری در این خصوص گفت: طی مدت ۲۵ سالی که برای دوچرخه سواری ایران رکاب زدم فقط یکبار دچار آسیب دیدگی شدم به گونه ای که به خاطر آن مجبور به دوری موقت از میادین شدم؛ در جام ریاست جمهوری تهران بود که پایم شکست و به همین دلیل مجبور به استراحت ۲۰ روزه شدم. این طولانی ترین مرخصی من در زندگی ورزشی ام بود که آنهم به اجبار انجام شد در حالی که من حتی وقتی برای استراحت هم مرخصی می گرفتم در شهرخودم به صورت اختصاصی تمرینات شخصی ام را دنبال می کردم. 

این رکابزن ضمن اشاره به مهمترین اعزام هایی که طی سال های گذشته به میادین مختلف داشت، گفت: تنها ورزشکار ایرانی هستم که ۶ دوره حضور در بازی های آسیایی را تجربه کرده ام.  سه بار هم در المپیک شرکت داشتم و توانستم برای چهارمین حضورم هم سهمیه بگیرم که البته با وجود کسب ورودیه لازم نمی توانم در دوره جدید این بازی ها شرکت داشته باشم در حالیکه اگر چنین می شد می توانستم با چهار حضور المپیکی رکورد خوبی از خود به جا بگذارم. 

عسگری در ادامه با اشاره به اینکه بعد از بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی و به رغم خداحافظی دوباره برای تیم ملی دوچرخه سواری ایران رکاب زد، خاطرنشان کرد: در شرایطی در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کردم و  ضمن دستیابی به دو مدال بخش استقامت برای المپیک ریو هم کسب سهمیه کردم که وضعیت جسمانی خوبی نداشتم اما با استفاده از پماد بی حسی و مصرف مسکن رقابتم با حریفان را دنبال کردم. در نهایت پس از این رقابت ها با نظر پزشک دیگر سوار دوچرخه نشدم چون در این صورت وضعیتم وخیم تر می شد. الان بیش از دو سه ماه است که درگیر وضعیت درمانم هستم. 

ملی پوش دوچرخه سواری ایران تاکید کرد: علاوه بر شرایط نامساعد جسمانی ام، از یک سال پیش از ناحیه گوش هم دچار مشکل شده بودم. تشخیص پزشک این بود که ورزش حرفه ای باعث آسیب به گوشم شده است؛ بالاخره مجبور به جراحی گوشم شدم و به خاطر آن دو هفته استراحت اجباری داشتم. الان چند روز است که وضعیت زندگی ام به حالت عادی برگشته است اما با این حال نباید دوباره تحت فشار سنگین ناشی از ورزش حرفه ای قرار بگیرم. 

این رکابزن در مورد هزینه های درمانش طی ماه های گذشته نیز، گفت: خدا را شکر بیمه تکمیلی هستم و به همین دلیل متحمل هزینه های زیادی نشدم؛ به خاطر بیمه بودن بخشی از هزینه ها را که اصلا پرداخت نکردم و بخشی را هم که پرداخت کردم، بازگشت داده می شود. 

وی همچنین در مورد اینکه به رغم کسب سهمیه در المپیک حضور نخواهد داشت، اظهارداشت: به هر حال به خاطر وضعیت جسمانی ام چند ماه از تمرین و اردو  دور بودم، المپیک به نام من نبود که بخواهم آن را برای خودم نگه بدارم. علاوه بر این دوست داشتم در شرایطی در این دوره المپیک حاضر شوم که نتیجه خوب بگیرم اما با این شرایطی که من دارم قطعا نتیجه ای نمی گرفتم؛ به همین دلیل ترجیح خودم هم این بود که به جای من، ورزشکاران جوانتر که آینده دار هستند، راهی ریو شوند. 

عسگری در بخش دیگری از گفتگویش با خبرنگار مهر در مورد برنامه ای که برای زندگی ورزشی خود دارد و همچنین اینکه آیا طی این مدت مسئولان فدراسیون پیگیر وضعیت وی بوده اند نیز توضیح داد و گفت: مسئولان مرتب پیگیر وضعیت من بودند و دلجویی لازم را داشتند؛ به لحاظ کمک مالی هم هیچ انتطار و توقعی از آنها نداشتم چون به خاطر بیمه اصلا با مشکل مالی مواجه نیستم اما در مجموع با این شرایط دیگر به دنیای قهرمانی دوچرخه سواری باز نمی گردم و رسما از دنیای حرفه ای ورزش و این رشته خداحافظی می کنم. البته دوست دارم کارهایی انجام دهم که برای آینده دوچرخه سواری ایران هم خوب باشد. 

رکابزن ایران تصریح کرد: من کارمند نفت هستم،  به واسطه حضور در این صنعت و تیم پتروشیمی به موفقیت های زیادی رسیدم. حالا دوست دارم برای پشتوانه سازی تیم های ملی دوچرخه سواری این صنعت گامی بردارم و به رونق دوچرخه سواری پتروشیمی کمک کنم. در بخش تیم ملی هم دوست دارم  کمک حال شوم تا پشتوانه سازی خوبی انجام بگیرد.