چه درست و نیک گفت محمدرضا درویشی که کف گیر موسیقی نواحی ایران به ته دیگ خورده و چه بد که روزگاری طولانی است که نسبت به بازخوانی، احیا، بازسازی، تولید و هر آنچه از آن به عنوان حمایت از موسیقی نواحی و مقامی بیتوجهی جدی میشود؛ در حالیکه نمی دانیم چنین فضایی آکنده از معنویت و نیایش های الهی و ربانی تا چه انداره می تواند در معرفی موسیقی اصیل ایرانی به دنیا نقش ارزنده ای را ایفا کند. مگر همین دونلی بلوچستان چه دست کمی از دیجیریدوی استرالیا دارد که در بی تفاوت ترین شکل ممکن از آن برای استفاده از ارکسترهایمان می گذریم در حالیکه میدانیم همین ساز و سازهای دیگر اقوام که عناصری مهجور در آنسامبل های امروزی هستند می توانند در بهترین شکل ممکن کاربردهای فراوانی داشته باشد. مگر نه اینکه هرگاه صحبت از معرفی موسیقی ایرانی در محافل هنری مطرح دنیا همچون دوسالانه ونیز می شود این گروه های موسیقی نواحی هستند که در چشم به هم زدنی به ذهن مسئولان می آیند و در تفاخر آمیزترین شکل ممکن زیبنده و پرچمدار فرهنگ و هنر ایرانی معرفی می شوند.
مسئولان حالی از بزرگ موسیقی بلوچستان نمیپرسند/ تنهای تنهای تنها!
مهر نوشت: دونلی نواز صاحب نام موسیقی نواحی ایران با فرا رسیدن نوروز از کم توجهی به موسیقی بلوچستان و اینکه مسئولان نه سراغی از او میگیرند و نه به فکر احیای موسیقی بومی هستند، سخن گفت.
کد
N1179219
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است