مدیران چند واحد تولیدی ایلام با حضور در ایسنا مشکلات خود را مطرح کردند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه ایلام، سودبالای بانکی، نفوذ دلالان و نحوهی مدیریت واحدها از عواملی عنوان شد که تولید را کمرونق و بازار تولیدکنندگان را کساد کرده است.
مهندس «بهروز جابری» - مدیرعامل شرکت صنایع شیر ایلام زاگرس- در این نشست با بیان اینکه شرکت ایلام زاگرس از سال 1380 شروع به فعالیت کرد و در سال 1382 به شرکت لبنی کالبر واگذار شد، اظهار کرد: این شرکت دارای برند خوبی در حوزه محصولات و فرآوردههای لبنی در کشور است اما از محدودیتهایی که از عدم حمایت نشأت میگیرد رنج میبرد.
وی با بیان اینکه این حمایتها فقط تزریق پول و اعتبار و حمایت مالی نیست بلکه بیشتر، خواستن واحد، سازمان و یا شخص است که از طرف شهر و اطرافیان مورد استقبال قرار گیرد، گفت: کارخانهای که در یک شهرک صنعتی فعال است میتواند به طور مستقیم روی سایر واحدهای آنجا اثر بگذارد و به طور غیرمستقیم نیز میتواند در ارتقاء شهرک صنعتی موثر باشد که اینها لازمهی مشتری شدن آموزش و پرورش و صنایعی مانند پتروشیمی است.
مدیرعامل شرکت صنایع شیر ایلام زاگرس با اشاره به اینکه این حمایتها باید از جمیع جهات صورت گیرد، خاطرنشان کرد: یکی از مشکلات کارخانه شیر ایلام زاگرس، نبود مواد اولیه مورد نیاز است چون استان ایلام فاقد شیر خام مناسب و کافی برای این کارخانه است.
وی ادامه داد: اگر یک واحد تولیدی شیر وجود دارد متاسفانه به خوبی حمایت نمیشود و باید گفت که یکی از بزرگترین معضلات تولید در ایلام تهیه مواد اولیه است، تمام مواد اولیه یک کارخانه لبنی در ایلام از خارج استان فراهم میشود و چون تولیدات آن واحد تولیدی در داخل استان مورد استقبال قرار نمیگیرد مجبورند تولیدات خود را به سایر استانها ارسال کنند تا بتوانند گردش جریان نقدی آن شرکت را فعال نگهدارند.
جابری با بیان اینکه سازمان صنعت، معدن و تجارت یک رسالت کلی دارد، تصریح کرد: این سازمان وظیفه دارد زیرساختهای صنایع را هموار کرده و بتواند چرخ صنعت و صنایع مختلف را بچرخاند و همچنین تولید سایر واحدهای تولیدی مرتبط با این صنعت را هموار کند. مثلا از صنایع بستهبندی حمایت کند و بتواند سازمانهایی از قبیل جهادکشاورزی و بانک کشاورزی و علیالخصوص کمیته امداد را به حمایت از صنایع تشویق کند.
مدیرعامل شرکت صنایع شیر ایلام زاگرس عنوان کرد: ما بررسی کردهایم که بخش عمدهای از واحدهای تولیدی کشاورزی به کمیته امداد وابستهاند و تحت حمایت این نهاد هستند که برای نمونه میتوان به گاوداریها و صنایع جانبی کشاورزی آنها اشاره کرد که باید در تامین نهادههای دامی صنایع مربوطه را کمک کنند و ارتقاء واحدهای گاوداری را در دستور کار داشته باشند.
وی افزود: گاوداریهای استان و فعالان این بخش از صنعت و معدن و سایر نهادها و دستگاههای ذیربط انتظار دارند که این صنایع را کمک کرده و در کنار آنها باشند، کیفیت محصولات تولیدی را ارتقا دهند تا کارخانه شیر بتواند شیر تولیدی گاوداریهای استان را دریافت کند چرا که کیفیت بالا و متعاقب آن محصول با کیفیت تولید میشود و مصرف کننده میتواند راحتتر مصرف کند.
جابری با اشاره به اینکه استان ایلام محروم و سطح درآمد سرانه پایین و مصرف کننده به دنبال تهیه محصولی با قیمت مناسب است، تاکید کرد: وقتی یک واحد تولیدی مواد اولیه آن از سایر استانها میآید قیمت تمام شده آن محصول افزایش یافته و گران تمام میشود که به تبع تقاضای این محصول کاهش مییابد و کیفیت از سوی تولیدکننده نیز پایین خواهد آمد.
مدیرعامل شرکت صنایع شیر ایلام زاگرس مشکل مواد اولیه در ایلام برای صنایع را بسیار جدی اعلام و عنوان کرد: هر منطقه برای خود یک مزیت تولیدی دارد که در ایلام زمینه تولید صیفیجات مناسب بوده و توجیه دارد، کشاورز کشت صیفیجات را به یونجه ترجیح میدهد و به هیچ وجه نمیتوان کشاورز را مجبور به تولید محصول دیگری کرد.
وی اظهار کرد: مشکل دامدار ما این است که تولید کمی دارد و باید این سطح تولید را بالا ببرد که بخشی از آن از طریق حمایت و کمک دستگاههای ذیربط امکانپذیر است، افزایش تولید باید توجیه داشته باشد، دامدار باید تولید خود را به دو تن برساند یک گاودار در ایلام باید تولید شیر بالایی داشته باشد که اگر شرکت ایلام زاگرس نتواند شیر را بخرد، دامدار میتواند شیر را به استانهای دیگر منتقل کند.
جابری با بیان اینکه مشکل یک گاودار زمانی حل خواهد شد که تولیدش توجیه پذیر باشد، اضافه کرد: معتقدم تولید کم برای دامدار توجیه ندارد و کیفیت نیز تحت تاثیر قرار خواهد گرفت و دامدار مجبور است شیر تولیدی را به لبنیاتیهای سطح شهر بفروشد، لذا دامدار باید اول به فکر افزایش کمی و کیفی شیر تولیدی خود باشد.
مدیرعامل شرکت صنایع شیر ایلام زاگرس یادآور شد: تفاهمنامهای با اتحادیه گاوداران ایلام منعقد کردهایم که حجم انبوه شیر را به ما بدهند و ما نیز شیر با کیفیت را به آنها تحویل خواهیم داد تا فساد آن کاهش یابد، گاودار باید کیفیت شیر خود را بالا ببرد و در نتیجه دامدار ایلامی باید کیفیت شیر تولیدی خود را تا جایی که امکان دارد ارتقا دهد و هر چه کیفیت شیر افزایش یابد مصرف کننده با فراغ بال بیشتری محصول را مصرف خواهد کرد.
وی یکی از راههای موفقیت دامداران در ایلام را دیدن نمونههای موفق این بخش از سوی دامداران دانست و گفت: ما باید از تجارت آنها استفاده کنیم و با الگوگیری از واحدهای موفق به کار و حرکت در این مسیر ادامه دهیم، روند حرکت دامداری باید از جز به کل باشد نه اینکه ما کار خودمان را بدون تجربه از تعداد زیادی دام آغاز کنیم بلکه باید از تعداد دام کم و کسب تجربه با آنها در این مسیر حرکت کنیم.
جابری در پایان یادآور شد: ما در شرکت شیر ایلام زاگرس میتوانیم شیر گاوداریها را بهداشتیتر کنیم.
محمدرضا احمدی -مدیر کارخانه شیر ایلام زاگرس- نیز در این میزگرد اظهار کرد: یکی از عواملی که میتواند صنعت استان و به تبع کارخانه شیر ایلام زاگرس را متحول کند بحث صادرات تولیدات از مبادی خروجی کشور به ویژه مرز بینالمللی مهران است چرا که کم بودن بعد مسافتی ما با این مرز مزیتی برای صنعت استان است.
وی با اشاره به اینکه یکی از اقدامات مهم صورت گرفته در این واحد تولیدی استفاده از نیروهای بومی چه در بخش کارگری و چه در بخش مهندسی است، تصریح کرد: در سنوات گذشته از نیروهای غیربومی در این واحد تولیدی استفاده میشده است که در حال حاضر نیروهای ما در کارخانه همگی بومی هستند.
مدیر کارخانه شیر ایلام زاگرس تاکید کرد: با توجه به نبود شیر خام کافی در استان و شرایط اقتصادی کنونی در حال حاضر از 30 تا 35 درصد ظرفیت کارخانه استفاده میشود که امیدواریم با گشایش در وضعیت اقتصادی کشور رونقی در صنعت استان به ویژه این واحد تولیدی ایجاد شود.
احمدی یادآور شد: با توجه به قراردادهای جدید، میزان تولید کارخانه شیر ایلام زاگرس به بیش از 20 تن در روز خواهد رسید که البته در حال حاضر به صورت مستقیم برای 37 نفر و به طور غیرمستقیم برای بیش از 60 نفر اشتغالزایی داشتهایم.
غلام معینیفر -تولید کننده ظروف یکبار مصرف و نایلکس در شهرک صنعتی ایلام- نیز در این میزگرد گفت: از سال 1384 وارد فعالیت در این عرصه شدم و کارخانهام حتی یک روز تعطیل نشده و برای هشت تا 25 نفر به صورت مستقیم شغل ایجاد کردم اما هماکنون چهار نفر در آن شاغل هستند.
این تولید کننده با بیان اینکه در سال 1384 با همکاری یکی از بانکهای عامل برای شروع فعالیتم مبلغ 170 میلیون تومان تسهیلات دریافت کردم، افزود: دو ماه بعد از شروع به کار متوجه شدم که برای ادامه فعالیت نیازمند پنج قالب تولیدی هستم و چرخه تولید ما چندین دستگاه دیگر کم دارد لذا مجبور شدم از سرمایه خود این لوازم را خریداری کنم چون حمایتی از جانب بانکها صورت نگرفت هر چند چهار سال متوالی برای بازار عراق تولید داشتم ولی متاسفانه در حال حاضر به دلیل نبود نقدینگی کافی و نداشتن توانایی مالی تنها با 10 درصد توان کار را ادامه میدهیم.
وی ادامه داد: یکی از بزرگترین مشکلات ما این است که محصولات ما در سطح استان علیرغم نیاز ادارات، بیمارستانها، دانشگاهها، شهرداریها و سایر دستگاهها، خیلی مورد استقبال قرار نمیگیرد و حتی این مراکز محصولات ما را با واسطه از کرمانشاه خریداری میکنند و تنها کسانی مشتری ما هستند که قدرت نقدینگی ندارند و نسیه خرید میکنند.
معینیفر ادامه داد: مواد اولیه ما از پتروشیمی تبریز، بندر امام و ماهشهر فراهم میشود و تنها برخی از لوازم و مواد مورد استفاده کاریمان را در داخل استان خریداری میکنیم.
معینیفر با بیان اینکه متاسفانه صنعتگران ما حمایت نمیشوند و نیازمند دلسوزی بیشتر مسئولان هستند، درباره میزان تسهیلات دریافتی از بانک گفت: در ازای 170 میلیون تومان دریافتی باید 450 میلیون تومان به بانک پرداخت کنم، وام دریافتی نه تنها به طور کامل تجهیزات ما را تامین نکرد بلکه سود زیاد آن نیز دردسرساز شده است به طوری که برای تجهیز کارخانهام منزل و مغازههایم را فروختم، بهره بانکی تسهیلات دریافتی، کمر صنعت را شکسته است، تسهیلات دریافتی ما از محل وجوه اداره شده است و قرار بود دیرکرد وامها را ببخشند که تاکنون انجام نشده اگر این مهم تحقق یابد وضعیت کاری ما بهبود خواهد یافت.
وی گفت: روز اولی که وارد این میدان شدم گفتند تا 10 سال معافیت مالیاتی دارید ولی از دو سال پیش تاکنون مرتبا اخطاریههای مالیاتی برایم ارسال میشود.
مجتبی پیرحیاتی -تولیدکننده ایلامی و دارنده واحد تولیدی کیک و کلوچه در شهرک صنعتی ایلام- نیز گفت: ارائه سرمایه در گردش توسط بانکها میتواند واحدهای تولیدی مستعد را دوباره وارد چرخه تولید کند.
وی با بیان اینکه از سال 1377 فعالیت خود را در زمینه تولید کیک و کلوچه آغاز کردم، افزود: در همان سال شروع به ساختمانسازی و فراهم کردن تجهیزات لازم برای کارخانه کردم که تا پایان سال 1379 پروژه تکمیل و فرآیند خرید ماشینآلات و دریافت پروانه بهرهبرداری انجام شد.
پیرحیاتی اضافه کرد: از سال 1380 شروع به تولید پنج محصول کردم و در سال 83 طرح توسعه کارخانه را اجرایی و خط تولید بیسکویت نیز اضافه شد که در آن سالها زمینه اشتغال 30 نفر فراهم شد و این روال تا سال 1388 ادامه داشت.
این تولیدکننده با بیان اینکه محصولات تولیدی را به استانهای همجوار و حتی کشورهای عراق و افغانستان نیز صادر میکردم، ادامه داد: در سال 88 به علت تورم و گرانی مواد اولیه و نداشتن نقدینگی و مدیریت سنتی که تقسیم کار در آن وجود نداشت با مشکل مواجه شدم و کارخانه نیمهفعال و تعطیل شد. هرچند در سال 90 و 91 به صورت مقطعی تولید و حتی صادرات اندکی به عراق داشتم اما متاسفانه به دلیل نداشتن سرمایه در گردش کارخانه مجددا تعطیل شد.
وی با اشاره به اینکه واحد ما آماده هر گونه کار مجدد و آغاز فعالیت است، گفت: به دلیل نداشتن سرمایه و عدم همکاری بانکها به دلیل داشتن بدهی معوق تاکنون چندین بار برای جذب سرمایه در گردش به بانک معرفی شدیم ولی بانکها هنوز جریمه تسهیلات را از ما میگیرند.
این تولیدکننده ایلامی با بیان اینکه کل تسهیلات دریافتیام از ابتدا 570 میلیون تومان بود که تاکنون 700 میلیون تومان پرداخت کردهام و بدهی معوقم در مجموع یک میلیارد و 100 میلیون تومان است، تصریح کرد: در مردادماه سال 1390 مبلغ 440 میلیون تومان تسهیلات پنج ساله از یکی از بانکها برای احیاء کارخانه دریافت کردم که تا پایان مرداد ماه سال 95 باید 660 میلیون تومان پرداخت کنم که با وجود این وضعیت و گذشت چهار سال تا الان 500 میلیون تومان پرداخت کردهام و هماکنون بدهیام به بانک 600 میلیون تومان است.
وی با بیان اینکه سازمان صنعت، معدن و تجارت استان نیز برای کمک به واحدهای تولیدی تلاش میکند ولی هنوز به نتیجه نرسیده است، تصریح کرد: قرار بود سود جرائم تسهیلات را ببخشند ولی تاکنون کاری صورت نگرفته است، پیشنهاد داریم واحدهای تولیدی که اکنون فعالیت ندارند بر اساس نظر کارشناسان و وضعیت ماشینآلات برای احیا، دستهبندی شوند و به تناسب سرمایه در گردش دریافت کنند تا بتوانند مجددا به فعالیت بپردازند.
این تولید کننده ایلامی گفت: برخی از واحدهای موجود در حال حاضر ماشینآلات، ساختمان و سایر تجهیزات آنها کاملا فرسوده شده ولی در عوض واحدهایی هستند که برخلاف آن واحدها، تجهیزات و ماشینآلات آماده به کاری دارند که با دریافت سرمایه در گردش مجددا احیا میشوند.
پیرحیاتی با اشاره به اینکه الان میتوانم در اسرع وقت برای حدود 30 نفر اشتغال ایجاد کنم، گفت: بانکهای عامل تا حد امکان کمک کنند تا با احیاء واحدهای تولیدی بتوانیم این مشکلات را حل کنیم.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است