10 خطر بالقوه مهم برای جهان در سال 2016؛ مشکلات بزرگ بدتر خواهند شد

محققان مهمترین خطرات سیاسی جهان پیش بینی می‌کنند که بزرگترین بحران‌های 12 ماه گذشته، در سال 2016 میلادی بدتر خواهند شد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نوشته روزنامه ایندیپندنت، به دنبال سالی که در آن شاهد دو حمله در پاریس، زمین لرزه نپال، بزرگترین بحران آوارگان و پناهجویان در 70 سال اخیر و تشدید درگیری‌ها میان روسیه و اوکراین بودیم، دورنمای سیاسی سال 2016 میلادی شامل بی‌ثباتی‌های بیشتر در بحبوحه فقدان یک استراتژی جهانی خواهد بود.

ایان برمر،‌ محقق خطرات سیاسی و تیمش موسوم به "گروه اوراسیا" به یک خلاء قدرت به شکل همکاری "توخالی" میان اروپا و آمریکا به عنوان اصلی‌ترین خطر برای ثبات سیاسی در سال 2016 میلادی اشاره می‌کند.

با توجه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری درآمریکا در برگزاری نشست‌هایی حول محور مسائل خاورمیانه و اروپا، بسیاری از محققان معتقدند که سال 2016 میلادی سال تغییر و تحول است. همزمان با اینکه بسیاری تاکید دارند که فرد مضحکی چون دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آتی آمریکا انتخاب خواهد شد، برخی دیگر نیز معتقدند درگیری‌های منطقه و خاورمیانه به این زودیها حل نمی‌شود.

تیم "گروه اوراسیا" در اینجا به 10 خطر سیاسی مهم در سال 2016 میلادی و دلایل آنها پرداخته‌اند.

10) ترکیه

رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه برای تغییر سیستم پارلمانی به سیستم ریاست جمهوری در کشورش تلاش می‌کند؛ تاکتیک‌ سلطه جویانه‌ای که به سرمایه‌گذاری در این کشور لطمه خواهد زد.

فشار آمریکا به ترکیه برای مبارزه با داعش در واقع این کشور را در مقابل حملات این گروه تروریستی ضعیف‌تر و آسیب‌پذیرتر خواهد کرد در حالیکه اقداماتی که آنکارا تاکنون علیه داعش صورت داده نتایج خاص و چشمگیری نداشته است.

9) برگزاری تعداد انگشت شماری انتخابات

ترقی ناچیز و کاهش سطح استاندارد زندگی باعث ناراضیتی مردم شده اما در سال 2016 میلادی انتخابات اندکی برگزار می‌شود تا آن‌ها بتوانند احساسات و نظرات خود را نسبت به دولت بیان کنند.

معمولا این مساله منجر به سپری شدن سالی آرام‌تر می‌شود اما برمر هشدار می‌دهد که این بار فرق خواهد داشت؛ عدم برگزاری انتخابات باعث حضور مردم در خیابان‌ها و غلیان اعتراضات خواهد شد.

8) برزیل

به نظر می‌رسد که قدرت آمریکایی جنوبی در باتلاق بن بست سیاسی گیر افتاده و نمی‌تواند به افزایش کسری بودجه خود رسیدگی کند.

خواه دیلما روسف، رئیس جمهوری برزیل بخواهد در سمت خود باقی بماند خواه از قدرت کناره گیری کرده و میشل تمر، معاونش جانشین او شود، به نظر نمی‌آید که هیچ یک از آن‌ها بتوانند به مشکلات رو به افزایش برزیل رسیدگی کنند.

7) رهبران غیرقابل پیش بینی

در سال 2016 میلادی سیاست‌های بین‌المللی به خاطر گروه وسیع غیر معمولی از رهبران که به خاطر رفتارهای بی‌ثبات و دمدمی مزاجشان شناخته شده‌اند، بی‌ثبات تر خواهد شد.

در راس این گروه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، رجب طیب اردوغان، محمد بن سلمان، معاون ولیعهد عربستان سعودی و پترو پروشنکو، رئیس جمهوری اوکراین قرار دارند.

درست هفته گذشته باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا در مصاحبه‌ای اذعان کرد که بسیاری از رهبران جهان کاملا عقلشان را از دسته داده‌اند.

در همین حال این گزارش نسبت به درگیری‌های بین‌المللی بزرگ و مهم به خاطر این چهار رهبر قدرتمند و دردسر ساز هشدار می‌دهد.

6) ظهور تکنولوژیست‌ها

در جایگاه ششم 10 خطر سیاسی مهم سال 2016 میلادی نفوذ بازیگران غیر دولتی از شرکت‌های مطرح انفورماتیک جهان در سیلیکون ولی واقع در جنوب سانفرانسیسکو گرفته تا گروه‌های هکری در حوزه سیاسی قرار دارد.

برمر واکنش منفی و مقاومت دولت‌ها در برابر چنین عاملان قدرتمند و بازار بی‌ثبات و پیامدهای سیاسی را پیش بینی می‌کند.

5) عربستان سعودی

همزمان با منزوی‌تر شدن پادشاهی عربستان و درگیری در بین اعضای سلطنتی، "گروه اوراسیا" پیش بینی می‌کند که عربستان در منطقه تهاجمی‌تر عمل کند.

با به تاج و تخت رسیدن سلمان بن عبدالعزیز و نگرانی‌های بیشتر نسبت به رقیب منطقه‌ای یعنی ایران، سناریوی درگیری جدی میان این دو کشور بیش از پیش به واقعیت نزدیک شده است.

4) داعش و دوستان

واکنش به قدرتمندترین سازمان تروریستی در تاریخ جهان اغلب از سوی مخالفان که با یکدیگر اهداف مغایر دارند، بد برنامه ریزی شده و نامناسب بوده است.

تیم "گروه اوراسیا" می‌گوید: در سال 2016 میلادی ثابت می‌شود که این مساله غیرقابل جبران است.

در راس فهرست اهداف داعش، فرانسه، روسیه، ترکیه، عربستان سعودی و آمریکا قرار دارند در حالی که انتظار می‌رود کشورهایی که بالاترین تعداد مسلمانان سنی غیر متحد در خاورمیانه و اروپا را دارند می‌توانند از جانب سنی‌ها احساس خطر کنند.

3) ردپای چین

ظاهرا این روزها تنها کشوری که دارای استراتژی اقتصادی جهانی است چین است اما با اطمینان نمی‌توان گفت که بخش اعظم درآمدهای جهانی متعلق به پکن است.

با این حال برمر می‌گوید، مهمترین بازیکنان بین‌المللی برای این مساله آمادگی ندارند و یا با اولویت‌های چین موافق نیستند.

2) اروپای بسته

آنهایی که یک اروپای باز یا بسته می‌خواهند، باعث انشقاق آن خواهند شد.

برمر پیش بینی می‌کند که اگرچه اقتصادهای اروپا از شر این مساله جان سالم به در خواهند برد اما تنش‌ها در خصوص اصولی همچون سیاست مرزهای باز اروپا نشان می‌دهد که بافت اجتماعی و قوانین مرزی اروپا از گزند این تحولات جهان سالم به در نخواهند برد.

برمر هشدار می‌دهد که خروج انگلیس از اتحادیه اروپا از آنچه که اکثر مردم فکر می‌کنند محتمل‌تر است.

1) ائتلاف توخالی

همکاری آمریکا-اروپا که زمانی مهمترین ائتلاف جهان بود، اکنون پیش از هر زمان دیگری ضعیف‌تر و کمتر مرتبط هستند.

آمریکا دیگر به نمایندگی از اروپا مداخله نمی‌کند و به تقبل مسئولیت برای خاموش کردن تنش‌های جهان ادامه نمی‌دهد. واژه "آتش نشان بین‌المللی" کما بیش کمرنگ‌ و ناپدید خواهد شد.

انتهای پیام