شکاف در خاورمیانه با پاکسازی قومی در عراق و سوریه

درگیری‌ بین گروه‌هایی که زمانی با صلح و آرامش در کنار هم زندگی می‌کردند این چشم‌انداز را نمایان می‌کند که بحران پناهجویان پس از پایان جنگ‌ها نیز تا مدت‌ها ادامه یابد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نوشته روزنامه ایندیپندنت، پاکسازی قومی و قبیله‌ای همه جانبه در سوریه و عراق هر روز تشدید می‌شود و نشان می‌دهد مناطق اندکی در این کشور باقی مانده که جمعیتی ترکیبی داشته باشد و اگر جنگ تمام شود بسیاری از پناهجویان از بازگشت به خانه‌های خود وحشت خواهند داشت.

گروه‌هایی که زمانی با صلح و آرامش در کنار یکدیگر زندگی می‌کردند، امروز پس از سال‌ها جنگ که باعث شده قوم قوی‌تر، قوم ضعیف‌تر را از هر منطقه‌ای خارج کند، از یکدیگر می‌ترسند.

چنین الگویی در همه جا وجود دارد چه آنجایی که مناطق سنی‌نشین به دست شیعیان افتاده، چه آنجایی که مسیحیان در معرض تهدید داعش قرار گرفتند و چه آنجایی که روستاهای ترکمان‌ها توسط جنگنده‌های مختلف بمباران شدند.

ناتوانی سوری‌ها و عراقی‌ها از بازگشت به خانه در امنیت به این معنی است که اروپا و خاورمیانه باید برای دهه‌ها با بحران اجتناب‌ناپذیر پناهجویان که تنها با یک جنگ به اوج رسید، کنار بیاید.

این پناهجویان دلایل خوبی برای ترسیدن دارند هرچقدر هم که در خارج از این کشورها جنگ قومی و قبیله‌ای را کوچک و ناچیز توصیف کنند.

پیش از این قبایل عرب سنی استان رقه در سوریه با انتشار بیانیه‌ای کردها را به آواره کردن اعراب از تل ابیض متهم کردند. این قبایل می‌گویند با توجه به این مساله هیچ یک از نیروهای یگان‌های حفاظت خلق کردهای سوریه نمی‌توانند وارد مناطق عرب‌نشینی شوند که نیروهای عرب در آن مستقر هستند. در مقابل یگان‌های حفاظت خلق این ادعا را رد می‌کنند که اعراب را مجبور به ترک تل ابیض کرده‌اند. با این حال بر همه آشکار است که کردها به اعراب سنی به چشم متحدان داعش نگاه می‌کنند.

گروه‌های کوچک‌تری چون مسیحیان در عراق و سوریه رو به نابودی هستند. در روستای سواد زمانی بیش از 5000 مسیحی ارتدوکس زندگی می‌کردند و حالا همگی در حال ترک آن هستند. دو سال پیش افراط‌گرایان جبهه النصره سواد را برای 10 روز اشغال کردند، 45 مسیحی را کشتند و 14 کلیسا را غارت و نابود کردند.

در سوریه بسیاری از برآوردها می‌گویند، 3 و 5 میلیون پناهجو و 6 و 5 میلیون آواره در کشور وجود دارد که خانه‌ها و محل اقامتشان نابود و یا از سوی نیروهای مسلح اشغال شده است.

شرایط در عراق هم به همین منوال است. گستردگی انفجارها و جنگ در این مناطق را می‌توان با جنگ جدایی پاکستان و هند در سال 1947 یا درگیری‌های آلمان در اواخر جنگ جهانی دوم مقایسه کرد.

انتهای پیام