اولین خوش خدمتی رئیس جمهور جدید آرژانتین به صهیونیستها

به گزارش خبرگزاری مهر، بیش از ۲۰ سال از واقعه آمیا می گذرد اما با این وجود دسیسه های رژیم صهیونیستی موجب شده تا پرونده این انفجار همچنان دستخوش حاشیه های بسیاری شود و بعد از آنکه در سال گذشته خودکشی دادستان ویژه رسیدگی کننده به این پرونده سر و صدای زیادی به راه انداخت و موجب بروز مشکلاتی برای رئیس جمهور این کشور شد اکنون «مائوریسیو ماسری» رئیس جمهور جدید که از ماه آینده کار خود را آغاز می کند موجب داغ شدن دوباره ماجرای آمیا شده است.

در همین رابطه روزنامه هاآرتض با اشاره به نخستین سخنرانی ماسری بعد از مسجل شدن پیروزی وی در انتخابات ریاست جمهوری می نویسد: رئیس جمهور جدید آرژانتین می گوید که وی توافق انجام شده با ایران را در مورد تحقیقات مشترک در خصوص انفجار آمیا که در سال ۱۹۹۴ رخ داد فسخ می کند.

ماسری در ادمه گفت: ما از کنگره آرژانتین خواهیم خواست تا این توافق انجام شده با ایران را لغو کند.

ماسری در حالی صحبت از لغو توافق آرژانتین با ایران می کند که جامعه یهودیان این کشور و رژیم صهیونیستی بزرگترین مخالفان همکاری های بوینس آیرس-تهران در خصوص پرونده آمیا بودند.

هر چند رژیم صهیونیستی تلاش بسیاری دارد تا ایران را عامل انفجار سال ۱۹۹۴ بوینس آیرس موسوم به انفجار آمیا معرفی کند و در این راه اقدامات تروریستی گسترده ای را نیز انجام داده اما حقیقت چیز دیگری است.

در مورد اقدامات تروریستی اسرائیل بواسطه انفجار آمیا، در سال ۱۳۹۲ سفیر سابق رژیم صهیونیستی در آرژانتین اعتراف کرد که این رژیم اغلب افرادی را که گمان می کرد در انفجار مرکز یهودیان در این کشور آمریکای لاتین دست داشته اند را از بین برده است. «اسحاق آفیران» در مصاحبه با خبرگزاری یهودیان آرژانتین، با اعلام این موضوع گفت: اسرائیل توانسته اکثر کسانی را که پشت حملات خونین به سفارت اسرائیل و یک مرکز فرهنگی یهودیان در آرژانتین بودند به قتل برساند.

در مارس سال ١٩٩٢، یک خودرو بمبگذاری شده در برابر سفارت اسرائیل در بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، منفجر شد که ۲۰ نفر را کشت و بیش از دویست نفر دیگر را زخمی کرد. در انفجار دیگری در ژوئیه سال ١٩٩٤، ساختمان سازمان فرهنگی موسوم به «انجمن متقابل اسرائیل و آرژانتین» (آمیا) در بوئنوس آیرس هدف بمبگذاری قرار گرفت که ۸۵ کشته و ۳۰۰ زخمی برجای گذاشت.

آفیران، که بین سالهای١٩٩٣ تا ٢٠٠٠ میلادی سفیر تل آویو در آرژانتین بود، در مصاحبه خود با اشاره به این حملات گفت: اکثریت افراد مسئول این اقدامات، دیگر در این جهان نیستند، و ما خودمان آنها را از بین بردیم.

حقیقت ماجرای آمیا

رژیم صهیونیستی تا کنون تلاش زیادی را برای مرتبط کردن ایران و حزب الله لبنان با انفجارهای آرژانتین انجام داده اما این توطئه براساس شواهد بسیار معتبری، توسط موساد طراحی و به وسیله برخی از رهبران یهودی آرژانتین که ازمافیای مالی آن کشور بودند و به صورت مافیایی عمل می کردند، انجام گرفت.

گرچه این اقدام  برای کوچاندن دسته جمعی یهودیان آن کشور به سرزمینهای اشغالی فلسطین صورت می گرفت، اما این مسئله بعدها تبدیل به ابزاری تبلیغاتی برای بزرگ جلوه دادن عظمت واقعه گردید. برای مثال در این زمینه می توان به ادعای کشته شدن فردی به نام «پاتریشیو ایرالا» یک مرد پاراگوئه ای اشاره کرد که تا مدتها تصور می شد، وی در میان کشته شدگان است و در آوریل سال ۲۰۰۱ مشخص شد که وی در پاراگوئه به شغل نانوایی مشغول است.

مشکلات فراوان اقتصادی آرژانتین درطول دهه ۹۰، این کشور را به لحاظ اقتصادی با ۱۳۲میلیارد دلار بدهی در وضعیت بسیار نامساعدی قرار داد و این مسئله به همراه طمع رژیم صهیونیستی برای ایجاد رعب و وحشت در میان جوامع یهودی، این رژیم را بر آن داشت تا همچون گذشته دست به اقداماتی برای کوچاندن آنها و یا متهم کردن دیگران بزند.

آرژانتین به خاطر دارا بودن تعداد زیادی یهودی (۳۰۰ هزار نفر) بزرگترین دیاسپورای یهودیان در آمریکایی جنوبی هفتمین کشوری یهودی نشین در خارج از اسرائیل است و این مسئله باعث شد که رژیم صهیونیستی دست به انفجار مرکز یهودیان آرژانتین بزند و تاکنون شواهد بسیاری که در این مورد ارائه گردیده، بصورت سری باقی مانده است.

در طول بررسی ها، دولت آرژانتین رسماً به مقامات آمریکا اعلام نمود که دلایلی در اختیار دارد که عاملین این انفجار از گروه های تروریستی و مافیای یهودی در آرژانتین هستند اما این مسئله به دلیل سانسور هرگز به طور علنی مطرح نشد. ضمناً در چند سال اخیر نیز آشکار شد که یکی از خاخامهای یهودی که از افراد سرشناس در مرکز یهودیان بوده است یک روز قبل از انفجار، کیسه های حاوی موادی مشکوک به داخل مرکز انتقال می داده و تاکنون این مسئله نیز به صورت سری باقی مانده است.

ویکلی لیکس و افشای حقیقت

روزنامه «پاخينا دوثه» با انتشار مقاله ای در بخش نظرات در تاریخ ۱۷ فوريه ۲۰۱۳ با استفاده از اسناد و مدارك ويكی ليكس، نقش سفارت آمريكا در جهت دهی به تحقيقات پرونده آميا و اقدامات دادستان پرونده را افشا و اثبات کرده كه در واقع ايدئولوگ اصلی و طراح تحقيقات پرونده، آمريكا بوده است.

از بین صدها هزار تلگراف که توسط ویکی لیکس از وزارت خارجه امریکا بدست آمده، ۱۹۶ سند مربوط به آمیا است. اسناد منتشره در ويكي ليكس که به کیبل گیت معروف شد، دوره ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ را در برمی گیرد. بنابراين از ابتدای دوره نستوركرچنر تا پايان  دوره اول رياست جمهوری كريستينا را در برمی گيرد. در حالیکه بیشتر اسناد ویکی لیکس ارتباطات حساس را شامل نمی شود اما برخي از اين ۸۶ سند، مهر فوق سرّی خورده اند، ۱۶ سند طبقه بندی سرّی و ۷۵ مورد، محرمانه هستند. بنابراين  بیشتر این اسناد در آرژانتین منتشر نشده و یا از رسانه های کشور  پخش نشده اند.

این تلگراف ها نشان می دهند که دولت امریکا تحقیق درباره ایرانیهايي که به مشاركت در حمله ۱۹۹۴ متهم هستند را تشویق و جهت دهی کرده  است. بسیاری از مسئولین آمریکائی ملاقاتهاي متعددي با دادستان قبلی پرونده (آلبرتو نیسمان) داشتند. دراین تماسها آمریکائیها بوضوح تأكيد كرده اند که شک ندارند متهمین ایرانی مجرم هستند و اصرار داشتند که نیسمان باید فرضيه­ هاي «ردپای سوری» و «مرتبطين داخلی» را کنار بگذارد چرا که این امر ممکن است، بخش «مرتبطين بین المللی» علیه متهمان ایرانی را تضعیف کند. دراین تلگراف ها آمده که نیسمان همیشه نسبت به نصایح و نظرات سفارت امریکا توجه ويژه داشته و بر اجراي آنها تأكيد داشته است.

در سال ۲۰۰۶ نیسمان سه هفته قبل ازصدور حکم علیه متهمان ایرانی، سفارت آمريكا را از رأی کانیکوبا کورال مطلع نمود. در دسامبر سال ۲۰۰۷ نیسمان پيش نويس حكم قاضي در مورد بازداشت ایرانیها براي ارائه به اینترپل را به سفارت آمريكا منعکس و از آنها نظر خواست. متن ارائه شده رضایت نمایندگان اف بی آی را به همراه نداشت و آنها توصيه هاي زيادي برای بهتر نمودن متن ارائه كردند. دو ماه بعد نیسمان متن اصلاح شده طبق نظرات آنها را به سفارت ارسال کرد که این بار مورد استقبال مقامات سفارت آمريكا قرار گرفت. در دسامبر ۲۰۰۸ نیسمان به سفارت زنگ زد تا از پيشرفتها در تحقيقات در مورد ايرانيها و آمادگي براي صدور حکم قضائی متهمین ایرانی اطلاع دهد. در ماه می ۲۰۰۹  وی سفارت را مطلع کرد که درخواست دستگیری ساموئل سلمان الرضا تبعه لبنانی – کلمبیائی را بعنوان «عضو شبكه داخلي حمله آمیا» ارائه خواهد کرد.

همراه با برخی انتقاداتی که همواره سفارت آمريكا از اقدامات نیسمان بخاطر عدم پيگيري خطوط ارائه شده از سوي سفارت وجود داشته، با این حال سفارت از اقدامات نیسمان بدلیل پیشرفت در روند تحقیقات برخلاف سلف خود قاضی گالئانو و دادستانها بارباكسيا و مولن، تشویق و قدردانی می کرد. در يكي از تلگرافهاي سفارت آمده است: نمايندگان سفارت در حضور نمایندگان آمیا، دایا و خانواده های قربانیان از روند تحقیقات انجام شده توسط نیسمان قدردانی کردند.

با اینحال در نوامبر ۲۰۰۸، رئيس آميا ( شوسلر) و معاون وی (آنخل برمن) در دیدار با سفیر امریکا (واين) ضمن رضایت از تحقیقات نیسمان اعلام کردند باید در خصوص مرتبطين و شبکه محلی نیز تحقیقات پيشرفتهايي داشته باشد، درحالیکه این امر مغایر نظر امریکائیها بوده است.

در ميانه تشویق هایی که درمناسبتهای مختلف از نيسمان صورت مي گرفت، نمايندگان مسئول موضوع آميا در وزارت امور خارجه آمریکا، يكي از رايزنها و مشاوران دايا و  مقامات اف بی آی در دیدار با مسئولین پرونده آمیا نسبت به استحكام و قطعيت اسناد و مدارک جمع آوری شده در تحقیقات ابراز تردید کردند. اين مشاور دايا درسال ۲۰۰۸ پس از اعلان درخواست دستگیری کارلوس منم و مقامات بلند پایه دولت وی ازسوی نیسمان به اتهام سرپوش گذاشتن بر تحقيقات آميا، گفت بود: با توجه به فشار جامعه یهودیان، اين انجمن آلترناتيو ديگري جز حمايت از اقدامات نيسمان را  ندارد.

مقامات امریکائی در تلگراف­ها تصريح کرده اند که آنها در دیدار با طرفهای آرژانتینی خود تلاش داشته اند، وانمود کنند که قصد سیاسی کردن موضوع را ندارند و شرح می دهند که به همین دلیل است که می گویند ابتکار عمل و تعیين مسیر پرونده باید در اختیار خود آرژانتینی ها باشد. نیسمان در مواقعی نزد آمريكائيها شکایت کرده  كه مقدار کمکی که از آنها دریافت می کند بیشتر از آن چیزی است که دولت آرژانتین در اختیار وی قرار می دهد اما در عين حال از موضع نستور کرچنر در سازمان ملل که طی آن ایران را از دخالت در تحقيقات پرونده برحذر داشته بود، ستایش کرده است.

حکم صادره توسط دادگاه علني داخلي در سپتامبر ۲۰۰۴  در خصوص متهمين داخلي پرونده، موجب بدبینی شدید سفارت آمريكا گردید. در اين حكم نه تنها ۲۲ متهم داخلي پرونده تبرئه شدند، بلكه دو دادستان(باراباكسيا و موجن) و قاضی تحقيق پرونده (گالئانو) بدليل بي نظمي هاي فراوان در جريان تحقيقات و عدم بيطرفي در تحقيقات و اتهامات متعدد ديگر كنار گذاشته شده و مورد تعقيب قضائي قرار گرفتند. در يكي از تلكس هاي سفارت آمريكا آمده است: «بحثهای ما با قاضی گالئانو و دادستانهای قبلی و سازمان اطلاعات و همچنين برداشتهاي ما از پرونده آميا نشان می دهد که تحقیقات بر اساس شواهد تصادفی صورت گرفته که نیازمند همکاریهای زیادی بوده و اینکه تحقیق کنندگان در ردیابی عناصر محلی و بین المللی ناموفق بودند. مامعتقدیم غیر محتمل است که پس از۱۰ سال، فرضيه ها و آثار باقیمانده بتواند شواهد مفیدی بدست بدهد.»

با به قدرت رسيدن نستور کرچنر و شروع تحقیقات توسط نیسمان امیدواری هاي زيادي براي سفارت آمريكا ايجاد گردید. پس از آنکه نیسمان خواستار بازداشت بين المللي ایرانیها می شود، در یک تلگراف ارسالی از سفارت درسال ۲۰۰۶ به وزارت امور خارجه آمریکا سکوت دولت آرژانتین را ناشی از نگرانی در خصوص برانگیخته شدن خصومت ایرانیها در نتیجه این اقدامات می داند. دراین مرحله سفارت نتوانسته به اين نظر برسد كه آیا دولت (آرژانتین) در تلاش براي تأثيرگذاري و يا تأخير انداختن در تصمیم قاضی کورال است. این امر مطابق با آن چیزی است که دولت در طول سال انجام داده است. کاخ ریاست جمهوری از تعهد خودش مبنی بر پیگیری به نتيجه رسيدن پرونده عقب نشینی نمی کند با اینحال نظرش این است که باید پرونده پروسه قضائی خودش را طی کند.

دهها تلگراف از مجموع اسناد محرمانه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) از تلاشهای مخفیانه دولتهای امریکا و آرژانتین در سالهای ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ به منظور دسترسي به صدور اعلان قرمز علیه پنج مقام ایرانی و رهبر حزب الله توسط اینترپل سخن گفته و اين موضوع را تأئيد كرده اند.