گسترش دید افقی و توسعه فضای سبز، مرهمی بر زخم زندگی صنعتی

یک روان‌شناس تماشای محیط طبیعی برای ساکنین شهرهای صنعتی را در کاهش استرس و تنش‌های ناشی از زندگی صنعتی در این شهرها موثر دانست.

فرامرز آسنجرانی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی - گسترش فضای سبز را لازمه زندگی شهرنشینی عنوان کرد و گفت: این امر در حقیقت گسترش دید افقی است که آرامش روانی را برای افراد به همراه دارد.

وی گسترش دید افقی افراد را سبب افزایش وسعت دید آنان دانست و بیان کرد: متاسفانه این روزها بیش‌تر دید عمودی رواج پیدا کرده و این ساختمان‌ها هستند که با قامتشان دید افراد جامعه را پر کرده‌اند. این مشکل در شهرهای صنعتی نظیر اراک رواج بیشتری دارد.

این استاد دانشگاه افزایش فعالیت صنایع و شیوع حضور واحدهای صنعتی در بستر شهری و مأنوس شدن با زندگی مردم را از جمله دلایل بالا رفتن نیاز به محیط طبیعی دانست و بیان کرد: حضور صنایع در جریان زندگی روزمره مردم تبعاتی از جمله استرس و تنش‌های اجتماعی را به همراه دارد.

این روان‌شناس ادامه داد: روحیه انسان طبیعت‌دوست است و بافت روانی او با چهره بی‌روح و خشک صنایع تناسب ندارد به همین لحاظ زمانی که در شهرهای صنعتی رشد صنعت از فضای طبیعی پیشی می‌گیرد، بیش از سایر نقاط شاهد بروز تبعات اجتماعی خواهیم بود و نیاز به فضای طبیعی پررنگ‌تر از گذشته نمایان می‌شود.

آسنجرانی تغییر ضربان قلب، افت تحصیلی، تصادفات رانندگی و سردردهای میگرنی را از جمله تبعات زندگی صنعتی برشمرد و عنوان کرد: با توجه به اینکه نیم‌کره راست مغز مربوط به فعالیت‌های عددی و ریاضی است، حضور در فضای بی‌روح صنعتی خستگی مغز را بیشتر می‌کند.

وی ادامه داد: حضور در فضای طبیعی به نوعی زمینه ساز تنفس مغز و کم کردن فشار خستگی است و این امر به بالا بردن کارایی و فعالیت مغز کمک شایانی کرده و خستگی روانی را از بین می‌برد.

این روان‌شناس ضمن اشاره به مهاجرت‌هایی که این روزها به علت کار در صنایع رونق بیشتری گرفته است، بیان کرد: این نوع مهاجرت‌ها به علت عدم سنخیت شخص با فضای جدید تبعاتی به همراه دارد و سبب بروز مشکلاتی به علت ایجاد حس غربت برای فرد می‌شود.

آسنجرانی وجود فضای طبیعی را در حل این مشکل نیز مؤثر دانست و افزود: وجود این فضاها در شهرهای صنعتی موجب می‌شود مهاجرین کم‌تر احساس غربت کنند. در این شرایط کیفیت زندگی شهری افزایش یافته و در ایجاد حس مسئولیت نسبت به محل زندگی کمک می‌کند.

وی با بیان اینکه وجود فضای طبیعی کافی به کاهش بیماری‌های روانی، قلبی عروقی و... کمک می‌کند، بیان می‌کند: این امر بسیاری از هزینه‌های تحمیلی به دولت را کاهش می‌دهد.

این روانشناس حضور افراد مسن در فضای سبز را از دیگر محاسن این اماکن برشمرد و افزود: حضور فرد سالمند در پارک سبب تعامل با هم‌سن‌هایش می‌شود. آگاهی از مشکلات جسمی سایر سالمندان سبب می‌شود فرد مسن امراض و ناتوانی‌های مربوط به دوران سالمندی را تنها منحصر به خودش نداند و اعتماد به نفس در وی افزایش یابد.

وی قابل پیش‌بینی بودن فضاسازی پارک‌های شهر را از جمله دلایل عدم رغبت حضور افراد در این اماکن دانست و بیان کرد: با توجه به تنوع‌طلبی این روزهای مردم احداث پارکی که تنها چند وسیله ساده بازی کودکانه و کمی چمن‌کاری داشته باشد جوابگوی نیاز مردم نیست و نمی‌تواند آنان را راغب به حضور در پارک کند. مردم انتظار دارند در پارک‌ها امکانات جدیدی را شاهد باشند.