گاردین: زندگینامه بوش پدر نشان می دهد دیک چنی خطرناکتر از حد تصور بود

روزنامه گاردین چاپ انگلیس نوشت زندگینامه جدید جرج بوش پدر، رئیس جمهور اسبق آمریکا، فاش می کند که دیک چنی معاون رئیس جمهور در زمان ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش، خطرناک تر از حد تصور بوده است.

این روزنامه در شماره امروز خود در اینترنت در گزارشی به قلم جولیان بورگر نوشت: جرج بوش نخستین پدری نیست که تقصیر اشتباهات فرزندش را بر گردن اطرافیان ناباب او می اندازد و جواب این حرف پدرانه نیز همیشه همین است: فرزند نقش مهمی در انتخاب دوستانش دارد، به ویژه وقتی که این فرزند اتفاقا رئیس جمهور آمریکاست.

نقل قول های شخصی در زندگینامه جدید جرج اچ دبیلو بوش ، تحت عنوان «سرنوشت و قدرت: اودیسه آمریکایی جرج هربرت واکر بوش»، نوشته جان میچم نشان می دهد که او هیچگاه احساسات حمایتی خود را در خصوص پسر و جانشینش در کاخ سفید کنار نگذاشته است.

این یک پنجره عمومی دیگر به درون یک درگیری خانوادگی با سمی ترین میراث های باقیمانده از ریاست جمهوری بوش پسر است: تجاوز نظامی به عراق و شکنجه، که پس از فصل هایی از دادگاه اولیه جمهوریخواهان مطرح می شود که در آنها جب بوش کوشیده است از صدور حکم قطعی علیه تخلفات برادر بزرگترش پرهیز کند. هم پدر و هم برادر کوشیده اند فاصله خود را با جرج دبلیو بوش حفظ کنند، بی آنکه بخواهند یک عضو نزدیک خانواده را زیر اتوبوس بیندازند.

این مسئله غامض از این جنبه برای جرج بوش پدر ناراحت کننده تر است که برخی از مشاوران کاخ سفید که او اکنون از آنها انتقاد می کنند همان کارکنان سابق بودند که وی تحویل فرزندش داده بود. دیک چنی وزیر دفاع ، و کاندولیزا رایس کارشناس امور روسیه دولت وی و تحت الحمایه برنت اسکوکرافت ، مشاور امنیت ملی بوش پدر و دوست او بود.

دیک چنی و کاندولیزا رایس دو عضو گروهی از مشاوران امور خارجی و امنیتی بودند که بوش پسر در زمان مبارزات انتخاباتی سال 2000 دور خود جمع کرده بود. آنها خود را «ولکان ها» (رب النوع آتش و فلزکاری) می نامیدند. یکی دیگر از اعضای گروه ولکان ها که در مزرعه بوش در تگزاس در کرافورد دور هم جمع می شدند دونالد رامسفلد بود که بعدا وزیر دفاع بوش پسر شد.

گاردین نوشت شکی نیست وقتی «جنگ با تروریسم» شروع شد چنی و رامسفلد قدرت و اختیاراتی بیش از تقریبا همه اسلاف خود به دست آوردند. چنی قطعا قدرتمندترین معاون رئیس جمهور در تاریخ معاصر آمریکا بوده است. او کارکنان زیاد و ستیزه جویی داشت که بوش پدر توجه خاصی به آنها داشته است.
چنی و رامسفلد از قدرت و اختیارات افزایش یافته خود برای مسموم کردن اطلاعاتی استفاده کردند که درباره عراق و سلاح های به اصطلاح کشتار جمعی او به رئیس جمهور ارائه می شد.
معاون رئیس جمهور حتی بارها به مقر سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، سیا، در لانگلی رفت تا تحلیلگران این سازمان را مرعوب کند که گزارش های جنگ طلبانه تری به بوش بدهند، و همزمان، رامسفلد نیز در پنتاگون سرگرم جمع آوری «شواهد و مدارک» مشکوکی از عراقی های تبعیدی و روزنامه نگاران آزاد متعصب بود. اما همانطور که این پدر بخشنده (بوش پدر) در کتاب میچم به آن اذعان می کند، این بوش پسر بود که به چنی اجازه داد امپراتوری خود را توسعه دهد.
بوش پدر در این باره گفته است :«من فکر می کنم آنها زیاده روی کردند. اما این تقصیر چنی نبود. این تقصیر رئیس جمهور (بوش پسر) بود.»

شاید هشدار دهنده ترین مطلبی که از زندگینامه بوش پدر فاش شده اظهارات او درباره زمانی است که چنی وزیر دفاع سابق وی بود. به گفته بوش پدر، چنی گروهی را مامور بررسی این کرده بود که برای نابودی یک لشکر از گارد جمهوری صدام حسین به چند بمب هسته ای تاکتیکی نیاز خواهد بود.

ظاهرا جواب 17 بود، هرچند نتیجه گیری عمیق تر این است که چنی از آنچه هر کسی تصور می کرد شخصیتی بسیار خطرناکتر بوده است. این مطلب یکی از گزارش های سیمور هرش در نشریه نیویورکر را برجسته تر می کند که در آن گفته شده بود چنی همچنین به فکر استفاده از بمب های هسته ای ضعیف شده ضدسنگر علیه تاسیسات غنی سازی زیرزمینی اورانیوم ایران بود. ما هرچه بیشتر درباره دولت جرج دبلیو بوش می شنویم، این روشن تر می شود که صدمات جهانی این دولت ممکن بود بسیار بدتر از این باشد.

5252