رد توافق هسته‌ای؛ رد اعتبار آمریکا و اثبات بی‌اعتمادی به آن

لس‌آنجلس تایمز در مقاله‌ای نوشت: بخش قابل توجهی از مناظرات بین سیاست‌مداران آمریکایی بر سر توافق نامه هسته‌ای ایران با فقدان واقعی ارجاع به قوانین بین‌المللی روبرو است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در ادامه این مقاله آمده است: دو نامزد جمهوری‌خواه ریاست جمهوری آمریکا به طوری رقابت می‌کنند که اگر به عنوان رئیس جمهور انتخاب شدند به سرعت می‌توانند از توافق‌نامه هسته‌ای چشم پوشی کنند، گویی ایالات متحده کاملا آزاد است بدون درنظر گرفتن نتایج آن هرگونه مایل است رفتار کند.

در این مقاله تصریح شده است: نه قطعنامه عدم توافق نه ملغی کردن حق وتوی رئیس جمهور ایالات متحده نمی‌تواند و نخواهد مانعی برای توافق نامه هسته‌ای شود.

دموکرات‌ها شامل اوباما رئیس جمهور آمریکا و جان کری وزیر امور خارجه می پندارند این در قدرت آمریکائیان است که توافق نامه هسته‌ای ایران را رد کنند.

جان کری، در خلال پرسش و پاسخ با اعضای جمهوری خواه کمیته روابط خارجی سنا، پیش بینی کرد که اگر کنگره قطعنامه‌ای را علیه توافق نامه هسته‌ای به تصویب برساند و پس از آن حق وتوی ریاست جمهوری را ملغی کند توافق نامه از بین می‌رود و ایران به سمت سلاح هسته‌ای پیش خواهد رفت و انجام حمله‌ای از سوی اسراییل و شعله ور شدن جنگ جدید فاجعه بار ممکن است ایالات متحده رابه طور غیر قابل کنترلی به سمت آن بکشاند.

شاید این یک نبرد کلامی داغ باشد اما به نظر می‌رسد که هم از منظر قانونی منطقی و هم سیاسی این کار نیز اشتباه است. نه قطعنامه عدم توافق و نه ملغی کردن حق وتوی ریاست جمهوری از سوی کنگره توافق نامه هسته‌ای ایران را از بین نخواهد برد.

این مقاله تاکید می‌کند: برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام که در 14 ژولای در وین امضا شد توافق نامه‌ای بین ایران و ایالات متحده نیست. این توافق نامه‌ای چند جانبه است که توسط هفت کشور چین، فرانسه، آلمان، ایران ، روسیه، بریتانیا و ایالات متحده انجام شده است.

در این گزارش آمده است: شایستگی‌های توافق هسته‌ای کاملا روشن است و این توافق متعاقبا در قطعنامه‌ای به اتفاق آرا در شورای امنیت سازمان ملل به تصویب رسید و تنها از 193 عضو در سازمان ملل فقط یکی – اسراییل – علنا با آن به مخالفت پرداخت.

مقاله لس آنجلس تایمز می‌افزاید: این توافقنامه اجرایی چند جانبه که به امضای ایالات متحده رسیده یک معاهده نامه نیست و به تصویب سنا برای اجرایی شدن در ایالات متحده نیاز ندارد.

با این وجود کنگره تنها می‌تواند باعث شود تا ایالات متحده تعهداتش در توافق نامه هسته‌ای مبنی بر رها سازی دارایی‌های ایران که در کنترل بانک‌های آمریکایی است را نقض کند و نیز می‌تواند تحریم‌های یک جانبه ایالات متحده علیه ایران را رفع نکند.

با این وجود این کار توافق هسته‌ای را برای دیگر امضاکنندگان بی اثر نمی‌کند.

کنگره به سادگی می‌تواند تصمیمی اتخاذ کند که ایالات متحده از این توافق‌نامه کناره گیری کند و در آن شرکت نکند. برای یاد آوری این اواخر ایالات متحده از اتحادیه ملل و دادگاه جنایی بین‌المللی خارج شد.

دیگر امضا کنندگان توافق هسته‌ای کاملا آزاد هستند تا به توافق نامه ایران احترام بگذارند و در احتمالی بعید دنباله رو آمریکا باشند.

همچنین، چرا باید دیگر کشورها (‌به جز چند کشور استرالیا، کانادا، جزایر مارشال و چند کشور حامی اسراییل ) برانگیخته شوند تا توافق هسته‌ای را نقض کنند یا قطعنامه سازمان ملل را نادیده بگیرند فقط به این دلیل ساده که کنگره ایالات متحده عدم توافق را ابراز داشته است؟

در این مقاله آمده است: دیگر کشورها پی بردند که توافق هسته‌ای ایران به طور قابل توجهی خطر جنگ فاجعه آمیز ایران و اسراییل را کاهش می‌دهد. هیچ تردیدی وجود ندارد که دیگر امضاکنندگان توافق هسته‌ای ایران حتی در صورتی که ایالات متحده از آن کناره گیری کند، به آن احترام بگذارند.

در این مقاله تصریح شده است: این موضوع درباره‌ ایران نیز صدق می‌کند که طبق نظر تمامی 16 سرویس‌ اطلاعاتی ایالات متحده ایران از سال 2003 هیچ گونه فعالیت نظامی هسته‌ای نداشته است.

هرگونه نقض توافق هسته‌ای از سوی ایران منجر به بازگشت تحریم‌هایی می‌شود که ایران سالها برای رفع آنها مذاکره و تلاش کرده است. اگر این کشور قصد داشته باشد به سمت ساخت بمب هسته‌ای پیش برود مطمئنا با حمله اسراییل مجهز به سلاح هسته‌ای مواجه خواهد شد.

ایران دلایل و اگیزه کافی برای عمل به توافق هسته‌ای دارد تا از مزایای استقرار مجدد در جامعه جهانی و اقتصاد جهانی بهره مند شود. کناره گیری ایالات متحده از توافق هسته‌ای تنها به منزوی شدن آمریکا در جهان منجر می‌شود و به دنیا ثابت می‌کند که به آمریکایی‌ها نباید اعتماد کرد. همچنین اگر ایالات متحده خود را در توافق هسته‌ای ایران منزوی کند به اعتبار و رهبری آمریکا در جهان صدمه می‌زند.

در پایان این مقاله آمده است:‌ از چنین حماقت خود تحقیرآمیزی می‌توان پرهیز کرد. باید دید که آیا کنگره چنین فرزانگی و وطن پرستی واقعی را که برای پرهیز از تحقیر ضروری است را خواهد داشت.

به گزارش ایسنا، ادعای غرب برای دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای در حالی مطرح می‌شود که مقامات کشورمان همواره تاکید کرده‌اند برنامه‌های هسته‌ای ایران صلح آمیز است و سلاح هسته‌ای در دکترین دفاعی کشورمان جایگاهی نداشته و نخواهد داشت.

انتهای پیام