«شومر» پل ارتباطی کاخ سفید و سران فتنه در سال ۸۸ بوده است

به گزارش خبرگزاری مهر، نشریه «فوربس» در یادداشتی به قلم «مایکل لدین» مشاور سابق شورای امنیت ملی آمریکا، رای مخالف «چاک شومر» مرد شماره ۳ دموکرات ها در مجلس سنای آمریکا به توافق هسته ای ایران را دستاویزی برای مرور سابقه دشمنی وی با نظام جمهوری اسلامی ایران قرار داده است.

لدین در این یادداشت به نقش سری سناتور شومر در میانجی گری بین دولت واشنگتن و سران فتنه سال ۸۸ اشاره کرده واین نقش آفرینی را در مخالفت وی با توافق هسته ای ایران مؤثر دانسته است.

همزمان با زمینه چینی اصحاب فتنه برای به آشوب کشاندن ایران در حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸، دولت «باراک اوباما» رئیس جمهوری آمریکا تصمیم می گیرد تا از فرصت به دست آمده برای تسهیل دسیسه چینی های آمریکا استفاده کند و درست همینجا است که شومر -چهره یهودی که کاندیدای برتر کسب عنوان رهبری دموکرات های سنا در سال ۲۰۱۶ است-  وارد عمل می شود.

شومر دوستی در «وال استریت» داشت که به دلیل نفوذ در بین سبزها از وی به عنوان رابط استفاده شد.

کاخ سفید از شومر خواسته بود تا به طریقی به سبزها بفهماند که نامه ارسالی از جانب وزارت امور خارجه آمریکا نگاشته شده است – نامه ای که  در آن پیام دوستی واشنگتن در غالب دو سؤال کلیدی مطرح شد: ما چه کاری باید انجام دهیم؟ ما چه کاری نباید انجام دهیم؟

به گفته لدین، پاسخ اصحاب فتنه به نامه شومر در یک یادداشت ۸ صفحه ای به تاریخ ۳۰ نوامبر سال ۲۰۰۹ تنظیم شد و نویسندگان با رعایت احتیاط از امضا و ذکر اسامی خود در آن اجتناب کرده اند.

وی در ادامه می نویسد: دلایل خوبی وجود دارد که نشان می دهد چندین نفر در تهران بر روی متن پاسخ ارسالی برای شومر کار کرده اند.

تصویری که اصحاب فتنه در این نامه از ایران ارائه می دهند بسیار خشن و اصلاح ناپذیر است. با این وجود، آنها مدعی شده اند که نیروهای اپوزیسیون ایران قوی بوده و از رهبری خوبی برخوردار هستند.

اصحاب فتنه در پاسخ خود به شومر مدعی می شوند که هرگونه توافقی با ایران منجر به مشروعیت بخشیدن به دولت تهران از سوی آمریکا می شود و واشنگتن را ملزم به رها کردن خاورمیانه و رعایت سکوت در قبال اقدامات ایران می کند.

طبق گفته دوست وال استریتی شومر که لدین شخصا با وی صحبت کرده است، یادداشت ۸ صفحه ای اصحاب فتنه به شومر تسلیم شده است. البته وزارت امور خارجه آمریکا از وجود چنین مکاتبه ای ابراز بی اطلاعی می کند و دفتر شومر هم تمایلی به مطرح کردن موضوع ندارد.

با این حال لدین دست داشتن وزارت امور خارجه آمریکا در این توطئه را تایید کرده و در پایان یادداشت خود می نویسد: تصور نمی کنم این نامه به دست «هیلاری کیلینتون» وزیر امور خارجه اسبق آمریکا و همکارانش نرسیده باشد.