چرا ترکیه در دو جبهه می جنگد؟

رسانه های بین المللی در چند روز گذشته خبر از تهاجم جنگنده های ترکیه به دو همسایه خود دادند که آنها در 159 پرواز مواضع وابسته به شبه نظامیان کرد شمال عراق را بمباران کرده و در عین حال مناطق مرزی سوریه نیز مورد حمله نیروی هوایی ترکیه به بهانه سرکوب داعش قرار گرفته است.

این حملات در حالی صورت گرفت که آنکارا آمادگی خود را برای در اختیار قرار دادن پایگاه اینجرلیگ به نیروهای ائتلاف ضد داعش اعلام کرده و در پی آن با انجام این حملات به نقش آفرینی در این باره پرداخته است.

برخی صاحبنظران براین باورند که دو اقدام یعنی چرخش ترکیه به همکاری با اتئلاف ضد داعش و تهاجم نظامی به دو رقیب خود در مرزهای سوریه و ترکیه حکایت از یک تغییر و تحول مهم در رویکرد این کشور دارد و خبر از یک نگرانی مهم در سرزمین اناولی می دهد.

این مهم بدین دلیل است که با توجه به مشی میانه سیاستمداران حزب عدالت و توسعه و اولویت دهی به حوزه اقتصاد و رفاه اجتماعی در کنار ارتقای متغییر تجاری و مالی و دسترسی مردم به امکانات بهتر کسی انتظار مشی قهرآمیز و سیاست مشت آهنین را از دولت اردوغان نداشته است مگر اینکه یک موضوع بسیار عمیق و بنیادین این خط مشی را دچار تغییر کرده باشد.

از سوی دیگر حضور حدود پنج سال آنکارا در بحران سوریه و عراق اگرچه مثبت و سازنده نبوده ولی به حد انفجار آن یعنی نقض تمامیت ارضی و تهاجم نظامی نرسیده و لذا باز بنظر می رسد یک اتفاق بسیار اساسی در ورای مرزهای این کشور افتاده که دولت ترکیه را مجبور به واکنش کرده است.

به نظر می رسد ترکیه در حال حاضر خود را در دوجبهه درگیر کرده که بطور حتم می تواند موضوعی پر کشمکش و پر هزینه برای آنکارا باشد ولی آمادگی این کشور برای پرداخت چنین هزینه ای حکایت از اهمیت یک موضوع فراتر از شرایط عادی و جاری منطقه دارد .

در پاسخ به این نگرانی و دغدغه اساسی بنظر می رسد باید به لایه های فکری دولتمردان در ترکیه در قبال کردها نگاهی عمیق داشت چرا که پرداختن به جنگ در دو جبهه هزینه های بالایی برای آنکارا دارد ولی اهمیت موضوع تحولات در عرصه کردی چنان است که این کشور پذیرش آثار این اقدام قهرآمیز و پرمخاطره را پذیرفته است.

سخن آخر اینکه ترکیه از ترس شکل گیری هرنوع وحدت و همگرایی بین کردها که می تواند جمعیت کردها در منطقه بویژه کشورهای دارای بحران را تحت تاثیر قرار دهد بدنبال برخورد سخت با آنها به منظور جلوگیری از هر نوع حرکت رو به جلو و انسجام آمیز است و لذا بمباران کردها در شمال عراق و مرز سوریه برای ترکیه می تواند جنبه حیاتی داشته باشد تا جمعیت کردی در منطقه از هر نوع جهش و همگرایی دور بماند و تهدیدی علیه دولت مرکزی درآنکارا نباشد