شناسایی عوامل خطرساز شناختی در دوران سالمندی

دكتر جواد حاتمی در گفتگو با خبرنگار مهر بيان كرد: علوم شناختی دانشی بين رشته‌ای است كه علومی همچون روانشناسی، اعصاب، فلسفه ذهن، هوش مصنوعی، انسان شناسی و زبان شناسی با اين علم در ارتباط هستند كه در تعامل با علوم شناختی فرصت‌های ارزشمندی را براي درک بهتر مغز و اتفاقاتی كه در آن رخ می دهد، ايجاد می كنند.

وی در ادامه افزود: تغييرات حافظه و كاركردهای اجرايی در دوران بزرگسالی (از سالهای نخستين بزرگسالی تا سالهای پايانی) عنوان طرحی است كه با حمايت ستاد علوم و فناوري‌های شناختی معاونت علمی و فناوری رياست جمهوری در دانشگاه تهران در حال انجام است.

عضو هيئت علمی دانشگاه تهران با بيان اينكه اين پروژه در واقع مطالعاتی در چند فاز زماني مختلف و طولي است، گفت: در اين پژوهش گروه هزار نفري متشكل از سنين مختلف (۵ تا ۷۰ سال) مورد بررسی و ارزيابی قرار گرفتند كه هدف اصلی ما بررسی دو كاركرد شناختی يعنی ذهن و حافظه در اين افراد است.

مدير گروه روانشناسی شناختی پژوهشكده علوم شناختی عنوان كرد: مشاهده تغييرات كاركردهای اجرايی ذهن و حافظه در گذر از بزرگسالی به سالمندی از اهداف ديگر اين پروژه است تا داده های متوسط حافظه در سنين مختلف به صورت ميانگين بررسی شود.

به گفته وی، بررسی عوامل مختلف همچون زيستی، شخصيتی و اجتماعی در روند تغييرات حافظه و تاثيرات مثبت و منفی كه بر روی آن می گذارند نيز در اين افراد مورد مطالعه قرار می گيرد تا در فازهای بعدی اين پروژه عامل‌های خطرساز مرتبط با عوامل شناختی در دوران سالمندی شناسايی شوند.

حاتمی گفت: ذهن و شناخت دو سرمايه مهم هر انسان هستند بنابراين هر دانشی به شناخت بيشتر اين دو كمک كند به ارتقا زندگی بشری كمك كرده است به همين علت از نظر كاربردی و نظری علوم شناختی در سرنوشت انسان مهم است.