به گزارش خبرآنلاین،مسعود ستوده از مبارزین پیش از انقلاب روز اول عید سال ۱۳۵۳ در زندان اوین را چنین شرح میدهد:"شب عید فرا رسید. ما که از قبل برای این مراسم برنامهریزی کرده بودیم مقداری میوه آماده کردیم و در وسط سلول روی زمین چیدیم. این میوهها را چندی قبل ملاقات کنندگان آورده بودند و ما آن را برای چنین شبی کنار گذاشته بودیم. همزمان با تحویل سال، از بلندگوهای داخل سالن سخنرانی شاه پخش شد. این عمل روسای زندان بیشتر برای ایجاد جنگ روانی صورت میگرفت. باید کاری میکردیم تا مثل همیشه حضور و موجودیت خود را بیشتر جلوه دهیم. رو به مجید کردم و گفتم: «مجید، قرآن بخوان!» او که گویی منتظر چنین کاری بود، گفت: «کدام سوره؟» من نیز مخصوصاً گفتم سوره «الم ترکیف...» را بخوان او نیز با صوت زیبایش شروع کرد. آن قدر زیبا تلاوت کرد که همه حاضران را تحت تاثیر قرار داد. ناگهان دو مامور با عجله وارد شدند تا از این مراسم جلوگیری کنند و بدون هیچ اعتنایی برنامه خود را ادامه دادیم. این دو مامور نیز آن چنان محو برنامه و حالات معنوی بچهها شده بودند که هیچگونه مخالفتی نکردند. پس از پایان تلاوت قرآن، طبق سنت دیرینه به طرف بچههای دیگر رفتیم و با آنها روبوسی کردیم و عید را تبریک گفتیم."
منبع: خاطرات زندان،سعیدغیائیان، نشرسوره مهر، ۱۳۸۸
2929
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است