محتویات مذاكرات هسته‌ای در مونیخ بررسی خواهد شد

سفیر سابق ایران در آلمان اظهار داشت: تاسیس کنفرانس امنیتی مونیخ توسط آلمان در پاییز سال ۱۳۶۳ صورت گرفت و دلیلش این بود که آلمان‌ها جای خود را در مسایل بین المللی خالی می‌دیدند و دو هدف را دنبال می‌کردند.

شمس الدین خاروقانی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا٬ در تشریح دو هدف آلمان‌ها برای تاسیس کنفرانس مونیخ بیان کرد: اولین دلیل این بود که بعضی از مذاکرات محرمانه بودند و آن‌ها سعی داشتند که این مذاکرات را به داخل خاک آلمان بیاورند و بگویند این آلمان دیگر آلمان قبلی نیست و پذیرش غرب را پذیرا است و دومین هدف این بود که در آن برهه از زمان به دلیل ساخته شدن دیوار برلین قوی‌ترین و بهترین زمانی که می‌توانند فاصله بین غرب و شرق را به حداقل برساند٬ کنفرانس مونیخ بود تا گفت‌و‌گو با شکست روبرو نشود.

وی در تشریح علل پایه گذاری کنفرانس امنیت مونیخ ابراز کرد: لازم بود غربی‌ها نوع روابط‌شان را به صورت تک‌تک و در داخل ناتو گسترده کنند و جلوی تهاجمات شرقی‌ها و شوروی را بگیرند و دفع کنند لذا مونیخ را به وجود آوردند و تنها در آن مسایل امنیتی پیگیری می‌شد که بعد از آن با شکست دیوار برلین مواجه شدیم.

این کار‌شناس مسایل بین‌الملل با تاکید بر اینکه تمامی این جلسات کنفرانس حول محور امنیتی دور می‌زند٬ تصریح کرد: بعضا جلسات عمومی در این کنفرانس برگزار می‌شد که موضوعشان در رابطه با کشور‌ها و همچنین وضعیت آنها در قبال شرق و غرب بود٬ لذا بعد از فرو ریختن دیوار برلین٬ یعنی تقریبا تا سال ۱۹۹۰ یا اوایل دهه ۹۰ میلادی محتویات و ماهیت کنفرانس مونیخ ثابت بود و بعد از آن تغییر پیدا کرد.

وی خاطرنشان کرد: در آن زمان خانم تاچر برای اینکه رویکرد محتوایی کنفرانس را تغییر دهد٬ اسلام‌هراسی و خیزش اسلام در اروپا را مطرح کرد که با وی مخالفت شد٬ در ‌‌نهایت این کنفرانس به فکر افتاد مباحث صرف امنیتی را کنار بگذارد و یک بحث متشکل از موضوعات سیاسی، امنیتی و اقتصادی را پیگیری کند؛ بعدا این اتفاق افتاد و در اواسط دهه ۹۰ میلادی درگیری‌هایی میان احزاب داخل در کنفرانس پیش آمد و مباحثی مانند: یوگسلاوی – مسایل بوسنی و صرب‌ها – موضوع عراق که میان اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها شدت گرفته بود پیگیری شد٬ همچنین موضوعاتی نظیر مسئله هسته‌ای ایران، پرونده سوریه و افغانستان هم به آن اضافه شد.

خاروقانی با اشاره به مباحثی که در سال گذشته در کنفرانس مونیخ مطرح و پیگیری شد٬ افزود: در سال گذشته میلادی بحث اوکراین و سوریه بررسی شد. امسال هم بحث سوریه و عراق مطرح خواهد شد٬ موضوع پرونده هسته‌ای ایران هم مورد بررسی قرار خواهد گرفت اما نه به عنوان یک بحران؛ لذا پیش‌بینی می‌شود نزدیک به ۲۰ رییس کشور و حدود ۵۰ وزیر دفاع و وزیر خارجه در کنفرانس امسال مونیخ شرکت خواهد داشت.

وی در خصوص برنامه‌های اصلی و حاشیه‌های این کنفرانس٬ اعلام کرد: پنل و برنامه اصلی مونیخ امسال در مورد بحران‌ها خواهد بود٬ اما مهم‌تر از این برنامه‌ها، حاشیه‌های آن است که تصمیمات اساسی در طرح نقشه و راهبرد کلیه جهان در پشت درهای بسته این کنفرانس صورت خواهد گرفت.

این تحلیلگر مسایل سیاست خارجی در ادامه اظهار داشت: از چند سال پیش اجازه داده شد NGOهای اقتصادی و سیاسی در کنفرانس شرکت کنند و تمامی مدل کنفرانس به یک کنفرانس چالشی تغییر دادند٬ از همین رو یک کنفرانس چالش برانگیز را ایجاد کرده‌اند بنابراین طبیعی است هم در مونیخ و هم در اطراف هتل معروف مونیخ که محل برگزاری این کنفرانس است٬ گروه‌های حقوق بشری و گروه‌های ضدتصمیمات بین المللی که اتفاقا نماینده آنها هم در داخل کنفرانس حاضر خواهند بود، اقدام به تجمع و سر دادن شعار کنند.

وی درباره حضور محمد جواد ظریف در اجلاس مونیخ که قرار است ۱۷ بهمن ماه برگزار شود٬ گفت: حضور وزیر خارجه کشورمان و گفت‌و‌گوی وی با ۱+۵ و طرف آمریکایی می‌تواند مروری بر مذاکرات قبلی باشد و حتی می‌تواند در فضای کنفرانس مونیخ - که البته به رسمیت مذاکرات سوئیس و اتریش نمی‌رسد - مذاکراتی راحت‌تر هم از لحاظ فضای گفت‌و‌گو و هم از لحاظ گستره مباحث موجود را صورت دهد. چراکه در جلسات غیر رسمی٬ راحت‌تر می‌توان صحبت کرد و به تبادل نظر پرداخت و طرح‌ها را بررسی کرد که نهایتا می‌تواند به کم کردن فشار‌ها منجر شود و دو طرف را تا حدی در رسیدن به اجماع کلی قانع کند.

خاروقانی با اشاره به احتمال دیدار ظریف و کری در اجلاس مونیخ بیان کرد: به تصور بنده این ملاقات صورت خواهد گرفت و این دو نفر با هم دیدار خواهند کرد و البته این موضوع هم مطبوعاتی خواهد شد. براساس سوابقی که در گوشه ذهن آقای ظریف و جان کری جای دارد این ملاقات می‌تواند تا حدودی مسایل را تصریح کند٬ لذا اگر بگوییم که‌ های‌لایت این کنفرانس در ۱۸ بهمن٬ می‌تواند با ورود وزرای خارجه کشورهایی مانند آلمان روسیه تلاقی خوبی به وجود آورد و این تلاقی می‌تواند در جمع‌بندی دیدارهای معاونان کشور‌ها به خصوص در بحث هسته‌ای موثر باشد.

وی در پایان اظهار کرد: نتایج حاصل از این کنفرانس و همچنین حضور آقای ظریف در این کنفرانس و تدارک دیدارهایی از قبیل ملاقات با اعضای ۱+۵ و دیدار با وزیر خارجه آمریکا، اگر به خوبی و با موضوعات مفید پیگیری و بحث شود٬ قطعا تاثیرات بسزایی در روند مذاکرات خواهد داشت.