سید حسین موسویان تاکید کرد تا زمانی که هیچ مناقشه ای بر سر اقدامات مربوط به معاهده انپیتی وجود نداشته باشد این اشتباه بزرگ قدرتهای جهانی است که بخواهند دستیابی به توافق هستهای را متوقف کنند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سید حسین موسویان عضو سابق تیم مذاکره کننده هستهای کشورمان در گفت و گو با روزنامه آلمانی دی ولت، در خصوص دور جدید مذاکرات هستهای ایران و گروه 1+5 در ژنو گفت: من نسبت به این موضوع امیدوارم چون هیچ مناقشهای بر سر اقدامات مربوط به معاهده ان پی تی وجود ندارد. مسائل باقیمانده در خصوص اقداماتی فراتر از انپیتی و مدت زمان اجرای اقدامات اعتماد سازی است. اساس کار بر معاهده انپی تی است و باید باشد پس تا زمانیکه مناقشهای بر سر این اقدامات وجود ندارد توقف این توافق اشتباهی بزرگ از سوی قدرتهای جهانی خواهد بود.
موسویان همچنین در پاسخ به این سوال که آیا از عدم حصول توافق و تمدید مذاکرات در 24 نوامبر ناامید شده بود، گفت: من میدانستم که آنها نمیتوانند به یک توافق جامع با جزییات دست پیدا کنند اما بسیار امیدوار بودم که میتوانند اصول دستیابی به این توافق را نهایی کنند. از نظر من آنها به نقطهای رسیدهاند که بتوانند یک توافق اساسی را که خود توافق سیاسی مینامند را امضا کنندکه اصول مهم توافق نهایی را تعیین میکند و شامل چارچوب اصلی توافق، به ویژه اقدامات شفاف سازی از طریق آژانس بینالمللی انرژی اتمی و انپیتی در بالاترین سطح ممکن، اقدامات مضاعف برای بررسی ابعاد نظامی احتماعی در برنامه هستهای ایران( مطالعات ادعایی آژانس ) ، تغییرات فنی در راکتور آب سنگین اراک، تبدیل تاسیسات فردو از یک سایت غنی سازی به یک مرکز تحقیق و توسعه، محدودیت در ذخیره اورانیوم غنی شده و نگه داشتن غنی سازی اورانیوم در سطح پنج درصد خواهد بود. گروه 3+3 در ازاء حق غنی سازی اورانیوم در ایران برای رفع نیازهای عملیاش را به رسمیت میشناسد و تحریمها را لغو خواهد کرد. آنها آماده بودند که توافق در این نقطه امضا و اعلام کنند که تمام طرفهای مذاکره کننده به یک درک مشترک رسیدهاند. تنها دو مساله باقی مانده است: اولی ظرفیت غنی سازی و دیگری ترتیب لغو تحریمها، در برنامه اقدام مشترک که در نوامبر 2013 میان این هفت کشور به امضاء رسید آمده است که ظرفیت غنیسازی ایران باید در حد رفع نیازهای عملیاش باشد.
وی ادامه داد: اکنون آنها در حال مذاکره برای تعریف نیازهای عملی هستند . ایران یک راکتور هستهای در بوشهر دارد. قراردادی میان ایران و روسیه وجود دارد که سوخت مورد نیاز این راکتور را تامین میکند و در سال 2021 پایان خواهد یافت. بنابراین پس از آن ایران نیازمند تامین سوخت نیروگاه بوشهر در داخل است. آمریکاییها میگویند روسیه میتواند این قرارداد را تمدید کند. ایران میگوید قطعا که میتواند اما خود دارای تاسیسات لازم، کارشناسان و تکنولوژی کافی برای این کار هست، بنابراین چرا باید این سوخت را بخرد. این یک نیاز عملی داخلی است که ما آن را از بیرون تامین میکنیم.
این عضو سابق تیم مذاکره کننده هستهای کشورمان در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر این که چرا ایران تمدید این قرارداد را قبول نمیکند؟ چون گاهی قراردادهای هستهای تا 60 سال ادامه دارند، اظهار کرد: ما تاسیسات لازم را داریم،ما مهندسان را در اختیار داریم و ما روش را نیز بلدیم آن وقت شما میگویید که همه اینها را کنار بگذارید و سوخت را از بیرون تهیه کنید. برای نیروگاههای بعدی این کار میتواند منطقی باشد. اگر توافقی صورت گیرد ایران میتواند برنامههایی را تعیین کند و سوخت را از بازار بینالملل تهیه کند و در نیروگاههای غنی سازی جدید سرمایه گذاری نخواهد کرد. اما غرب 30 سال است که دسترسی ایران به بازارهای جهانی سوخت را محدود کرده است. ما خواهان غنی سازی اورانیوم توسط خود ما نبودیم. در دهه 1990 من یک سفیر ایرانی در آلمان بودم و بیش از 300 دیدار با مقامات آلمانی انجام دادم. به آنها گفتم اگر شما بوشهر را تکمیل کنید، در حالیکه هزینه آن یعنی 7/8 میلیارد مارک را دریافت کردهاید، در این صورت نیازی نیست از روسیه بخواهیم این کار را انجام دهد و نیازی نداشتیم اورانیوم را خود غنی سازی کنیم. اما آمریکا و اروپا یک اشتباه استراتژیک بزرگ کردند و ما را علیرغم وجود این قرار داد و پولی که بابت آن پرداخته بودیم هدف تحریم قرار دادند.
این اتفاق هیچ گزینه دیگری جز رفتن به سوی خودکفایی برای ایران نگذاشت. ما در این راه سرمایهگذاری کردهایم و نمی توانیم نیروگاه نطنز را داخل خلیج فارس بیندازیم.
خبرنگار دی ولت در ادامه به سخنان حسن روحانی در سال 2005 اشاره کرد که گفته بود جامعه جهانی همانگونه که با پاکستان و برزیل رفتار کرده است تا زمانیکه شما به چرخه سوخت دست پیدا نکنید برای شما مشکل ساز خواهد بود و پس از آن نه!
موسویان در پاسخ به این سوال که آیا هنوز ایران این گونه فکر میکند تصریح کرد؟ قدرتهی جهانی تاکنون مرتکب بزرگترین تخلفات از معاهده انپیتی شدهاند که هدف اصلی آن منع اشاعه هستهای است اما اکنون 22 هزار بمب اتم در دستان قدرتهای جهانی وجود دارد. حتی بعد از گذشت 50 سال از عمر انپیتی آنها خواهان نابودی این تسلیحات هم نیستند. این در حالی است که انپیتی اساسا برای منع اشاعه است اما پاکستان، هند و رژیم صهیونیستی خلاف آن عمل کردند و بمب ساختند. قدرتهای جهانی نیز بهترین ارتباط را با آنها دارند و بیشترین فشارها را بر ایران قرار میدهد که این معاهده را امضاء کرده، بمبی در اختیار ندارد و بنابر گزارشات آژانش هیچ اسناد و شواهدی که ثابت کند ایران به سمت ساخت سلاح هستهای انحرافی داشته است وجود ندارد. حتی ارزیابیهای اطلاعات مالی آمریکا در سال 2007 و 2011 تایید کرد که هیچ شواهدی دال بر تصمیم سیاسی ایران برای ساخت بمب وجود ندارد.
وی افزود: ایران بیش از کره شالی هدف تحریم قرار گرفته است در حالی که پیونگ یانگ از معاهده خارج شده و سلاح هستهای تولید کرده است. شما چطور میتوانید به قدرتهایی که بمب در اختیار دارند اعتماد کنید ؟ ما ایرانیها میگوییم، مشکل شما هستید! شمایی که میخواهید دربارهی صلح جهانی مذاکره کنید در حالیکه 22 هزار بمب در اختیار دارید! شما این تکنولوژی را تولید کرده و به دیگر کشورها دادید. شما ما را حتی بیشتر از کره شمالی تحریم میکنید و این مسخره است.
حیسن موسویان در ادامه در پاسخ به سوالی دربارهی گزارش نوامبر آژانس که در آن گفته شده است ایران دست به تحقیق و توسعه برای تسلیحات هستهای زده است و به نظر میآید به آن ادامه میدهد، گفت: نه ! این چیزی نیست که گزارش آژانس میگوید. در گزارش نوامبر آژانس آمده است: ایران دست به تحقیق و توسعهای زده که میتواند کاربرد دوگانه شامل اهداف نظامی و غیر نظامی داشته باشد. آنها خواهان بازرسیهایی فرای انپیتی برای راستی آزمایی هستند. علاوه بر این قابل توجه است که تحقیق و توسعه برای تسلیحات هستهای طبق معاهده ان پیتی ممنوع نیست. ان پیتی از ساخت، ذخیره و استفاده از سلاح هستهای جلوگیری میکند. آلمان سالها است که در حال انجام تحقیق و توسعه برای تسلیحات هسته ای و استفاده از آن است. چون برلین خواهان اطلاع از پیامدهای استفاده احتمالی از بمب علیه کشورش است. این کار در شرایطی که قدرتهای هسهای هزاران بمب اتم در اختیار دارند قانونی است.
وی دربارهی این که یا این طرز تفکر موجب نمیشود ایران ظرفیت گریز هستهای داشته باشد، تاکید کرد: نه! اگر ما باید اتمام بخواهیم ظرفیت آن را داریم. همه این را میدانند که اگر ایران بخواهد بمب تولید کند این کار را میکند. ما صراحتا گفتهایم که سلاح هستهای نمیخواهیم چون عضو معاهده انپی تی هستیم. ایران تنها کشوری است که با تکیه بر زمینههای دینی و از طریق بالاترین سطوح دینی – سیاسی تولید این سلاحها را ممنوع کرده است. حضرت آیتالله خامنهای در این زمینه فتوایی صادر کردهاند. اگر کسی به این فتوا شکی دارد میتواند به مسالهای مشابه که در سالهای جنگ ایران و عراق اتفاق افتاد رجوع کند. در دهه 1980 صدام حسین از گازهای سمی علیه غیر نظامیان و نیروهای نظامی ایرانی استفاده کرد که تکنولوژی آن را از کشورهای غربی گرفته بود. آلمان نیز در میان این کشورها قرار داشت. آلمانیها، آمریکاییها و دیگر غربیها این کار را کردند. شما با این روش بیش از 100 هزار ایرانی را کشته یا زخمی کردید. فرماندهان نظامی ایران در آن زمان به رهبر خود، یعنی آیتالله خمینی مراجعه کردند و از وی خواستند اجازه استفاده از تسلیحات شیمیایی را بدهد. اما امام خمینی گفتند این کار یعنی استفاده از سلاحهای های کشتار جعی حرام ( ممنوع) است. آیا تضمین بهتری برای عدم استفاده از این گونه سلاحها در حملات تلافی جویانهمان وجود دارد؟
این خبر تکمیل میشود.
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است