آمریکا از کردها برای فشار بر بغداد استفاده می‌کند

"کردها برای پایان دادن به بحران سیاسی خود با بغداد، به توافقی رسیده‌اند که بر اساس آن استقلال کردها موقتا در قبال امتیاز‌های عظیم اقتصادی کنار گذاشته می‌شود. اما در اینجا پیروز واقعی آمریکاست چرا که اکنون می‌تواند از متحدان کرد خود برای اعمال نفوذ بیشتر در سراسر عراق استفاده کند."

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، خبرگزاری روسی اسپوتنیک در گزارشی به بررسی استفاده آمریکا از توافق بین دولت عراق و کرد‌های آن پرداخته است: «توافق بین کردها و بغداد طی هفته‌های اخیر به امضا رسید و به بحران چند ماهه این کشور که آن را در معرض فروپاشی قرار داده بود خاتمه داد. پیش از این بغداد به فروش نفت توسط حکومت اقلیم کردستان خارج از چارچوب عراق متحد، رضایت نمی‌داد و به همین دلیل پرداخت بودجه به کردها را قطع کرده بود. با بروز این مشکلات حکومت اقلیم کردستان و بغداد در طول تابستان به اندازه کافی برای مقابله با داعش همکاری نکردند و در نتیجه، بخش‌های وسیعی از عراق به دست این گروه تروریستی غصب شد. اکنون دستیابی به این توافق دو طرف را هر چند موقت از تقابل با یکدیگر باز‌می‌دارد و اجازه می‌دهد تا دو طرف با استفاده از ظرفیت‌های مشترک به مقابله با داعش بپردازند.

جزئیات

این توافق به خودی‌خود بسیار ساده است؛ کردها باید از طریق سازمان تجارت نفت عراق (شرکت ملی نفت عراق) روزانه 550 هزار بشکه نفت صادر کنند و در مقابل دولت عراق 17 درصد بودجه کشور را به کردها اختصاص داده و بیش از یک میلیارد دلار را برای مسلح کردن و آموزش نیروهای پیشمرگه ارائه می‌دهد. بر اساس این توافق هم‌چنین صادرات نفتی منطقه نفت‌خیز کرکوک - که به صورت تاریخی مورد ادعای کردها بوده است- و طی تابستان گذشته به اشغال کردها درآمد، به حوزه کردها واگذار می‌شود که این امر در واقع به رسمیت شناختن مشارکت کردها در منطقه نفت خیز کرکوک است.

تعهدات بغداد

کردها پیروز قاطع این توافق هستند چرا که نه تنها بودجه بیشتری از سهم خود دریافت می‌کنند بلکه هزینه‌های پیشمرگه‌های آنها را نیز بغداد تقبل کرده است. دولت مرکزی عراق هم‌چنین کنترل کرکوک را به کردها واگذار کرده و این بیانگر شکست بغداد و یک پیروزی بزرگ سیاسی برای اربیل است. این مسئله احتمالا نشان می‌دهد که بغداد از ترس برگزاری رفراندوم استقلال توسط کردها و جدا شدن آن‌ها از کشور متحد عراق به این امتیازات تن داده است. جدایی کردها از عراق یا به یک جنگ داخلی ختم می‌شود یا از عراق برجای مانده دو بخش جدا شده شیعه و سنی باقی می‌گذارد. به همین دلیل بود که بغداد متوجه شد هیچ هزینه‌ای برای جلوگیری از وقوع این سناریوی دهشتناک زیاد نیست.

علاوه بر این، چنین توافقی برای بغداد جهت به تاخیر انداختن مسئله استقلال کرد‌ها زمان ‌می‌خرد. با راهنمایی‌های آمریکا، ارتش عراق و برخی گروه‌های شبه‌نظامی متحد (مانند پیشمرگه‌ها و برخی قبایل سنی) انتظار می‌رود در طول سال جدید میلادی، حملات مهمی را علیه داعش به نمایش بگذارند. بنابراین "اتحاد ملی" (حتی اگر تنها یک نام و کوتاه‌مدت باشد) الزامی برای تضمین موفقیت عملیات‌ها علیه این گروه تروریستی است.

از این رو آمریکا حداقل در حال حاضر بجای حمایت از استقلال کردستان از این توافق حمایت کرد.

در کنار این، عراق قصد دارد تا حتی پس از ماموریت‌های آتی، تمامیت ارضی خود را حفظ کند بنا براین به این دلیل است که این دولت، به کردستان برای برگزار نکردن رفراندوم استقلال رشوه داد و هم زمان به باقی ماندن این منطقه به عنوان دوفاکتو (خودمختار) تن داد.

حکومت بر عراق از طریق کردها

در کنار کردها، آمریکایی‌ها نیز پیروز توافق داخلی عراق هستند. در توافق بین کردها و بغداد هیچ اشاره‌ای به روابط دوجانبه پیشمرگه‌ها با پنتاگون نشده و این به معنی آن است که نیروهای مسلح کرد به همکاری نزدیک با متحد آمریکایی خود ادامه خواهند داد؛ حتی اگر اکنون دو طرف بغدادی و کرد اسما تحت عنوان عراق متحد فعالیت کنند. این مسئله به آمریکا اجازه می‌دهد تا سطح نفوذ خود را بر امور داخلی عراق افزایش دهد و از این به بعد می‌تواند کردها را به استفاده از اهرم استقلال خود علیه بغداد در صورت عدم پاسخگویی آن‌ها به تقاضاهای کردها تشویق کند. با در نظر گرفتن ساختار شکننده عراق و قدرتمندی مواضع کنونی کردها، حکومت اقلیم کردستان می‌تواند از قدرت بی‌تناسب با وسعتش یا از طریق قلدری در پارلمان یا به تاخیر انداختن پاسخ به درخواست‌های سایرین، استفاده کند.

نتیجه این امر، حکومت آمریکا بر عراق "از راه دور" خواهد بود چرا که این کشور می‌تواند از متحدان کردش به عنوان نایبی در کنترل دولت عراق استفاده کند؛ در حالی که پیش از این آمریکا از ناآرامی‌های ناشی از حملات داعش و غصب کرکوک به دست کردها برای فشار وارد کردن بر نوری مالکی، نخست‌وزیر وقت عراق و کناره‌گیری وی از قدرت در ازای حملات هوایی آمریکا علیه گروه تروریستی داعش بهره برد.

در نهایت، اگر شرایط بد به بدتر تغییر کند و بغداد تدبیری نیندیشد، یک نفر باید به یاد بیاورد که آمریکا می‌تواند از کردها (که حالا قدرتشان رو به افزایش است) در یک درگیری تجدید شده بر سر استقلال حمایت کند و این نه تنها نتایج مخرب وسیعی بر عراق ناسازگار خواهد داشت بلکه موجب ایجاد ترکیه‌ای چند قطبی و غیرغربی خواهد شد.»

انتهای پیام