رسیدن به توافق هسته‌ای ظرف 3 یا 4 ماه کاملا ممکن است

استاد علوم سیاسی دانشگاه کلمبیای آمریکا گفت: رسیدن به یک توافق هسته‌ای بین ایران و 1+5 ظرف مدت 3 یا 4 ماه کاملاً ممکن است.

بینینا چو در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خارجی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه به اعتقاد برخی از کارشناسان دستیابی ایران و آمریکا به توافق هسته‌ای که در آن منافع دو طرف لحاظ شده باشد می‌تواند باعث به وجود آمدن همکاری ایران، آمریکا و عربستان در مقابله با گروه‌های تروریستی نظیر داعش باشد نیز اظهار کرد: بیش از سه دهه است که روابطی میان ایران و آمریکا وجود نداشته است. هرگاه دو طرف به یک تفاهم‌نامه‌ قابل قبول دوطرف دست یابند، مانع عظیمی که هم اکنون در مسیر برقراری روابط آمریکا و ایران قرار دارد، برداشته خواهد شد و دو طرف به یک درک و دید مشترک درباره بسیاری از مسائل دست خواهند یافت.

بینینا چو درباره‌ علت سخنان متناقض برخی از مقامات بلندپایه آمریکایی مثل وندی شرمن، معاون وزیر خارجه آمریکا در مورد دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران گفت: به دلیل اینکه آمریکا و ایران هم اکنون در مرحله‌ بسیار حساسی از روند مذاکرات هسته‌ای قرار دارند،‌ هر دو طرف برای تقویت مواضع و جایگاه خود در مذاکرات اظهاراتی را برای آزمایش طرف مقابل در طول جریان مذاکرات بیان می‌کنند که البته در میان دیپلمات‌ها این یک امر رایج محسوب می‌شود.

او همچنین در پاسخ به این سوال که براساس اظهارات وزرای خارجه آمریکا و ایران به نظر می‌رسد دو طرف ظرف مدت سه یا چهار ماه به یک توافق دست یابند، اظهار کرد: رسیدن به یک توافق هسته‌ای ظرف مدت 3 یا 4 ماه کاملاً ممکن است. اگر جان کری در سطح اولیه مذاکرات چنین اظهارنظری می‌کرد، من اولین نفری بودم که به نتیجه آن شک داشتم، اما هم‌اکنون وزرای خارجه ایران و آمریکا در حالی چنین اظهاری کرده‌اند که یک سال از چندین دوره مذاکرات سخت و فشرده و نیز برگزاری نشست‌های دوجانبه میان مقامات ایران و آمریکایی گذشته است و در حال حاضر دوطرف در مرحله پایانی مذاکرات قرار دارند. نکته‌ای که باید برای خوشبین بودن به سخنان کری و ظریف در مورد دستیابی به توافق ظرف مدت سه ماه به آن استناد کرد این است که دو طرف به پیشرفت‌های چشمگیری درباره برخی از موارد دست یافته‌اند.

او ادامه داد: در دور اخیر مذاکرات در وین نیز شاهد بودیم که دیپلمات‌های ایران و 1+5 با وجود باقی ماندن برخی از موانع اظهارنظرهای مثبتی در مورد روند پیشرفت مذاکرات کردند که نشان از عزم جدی و تلاش بی‌وقفه مذاکره‌کنندگان برای برداشتن موانع بود.

استاد علوم سیاسی دانشگاه کلمبیا آمریکا در ادامه با توجه به احتمال دستیابی دو طرف به یک تفاهم‌نامه سیاسی، تصریح کرد: تفاهم‌نامه‌ سیاسی به این معنی است که دو طرف با یکدیگر سازش کنند به طوری که این تفاهم‌نامه کاملا مطابق میل هیچ یک از دو طرف نخواهد بود به این دلیل که همه منافع آن‌ها را تامین نخواهد کرد. پس این تفاهم‌نامه به این معنی است که دو طرف باید برای رسیدن به یک مصالحه سیاسی با طرف مقابل و خارج شدن از وضع کنونی و برای رسیدن به توافق در مورد مسائل مهم‌تر نسبت به یک سری از منافع خود چشم‌پوشی کنند.

بینینا چولی در مورد علت عدم کارآمدی ائتلاف تشکیل شده علیه داعش و اهمیت نقش ایران در مبارزه با این گروه تروریستی گفت: در حال حاضر قدرت‌های منطقه مثل عربستان سعودی، ترکیه و یا قطر در مبارزه با داعش منافع خود را درنظر می‌گیرند. در این شرایط عربستان سعودی سعی دارد از به وجود آمدن شرایطی مشابه که پس از حمله آمریکا به عراق رخ داد و ایران برنده نهایی این جنگ شد، جلوگیری کنند.

او افزود: در این شرایط ایران می‌تواند به طور غیرمستقیم برنده این جنگ باشد. نه به این دلیل که ایران، خود بخواهد برنده این درگیری با داعش باشد اما به دلیل اینکه نابودی داعش باعث تغییر وضعیت عراق و افزایش نفوذ ایران شده و نیز به برقراری ثبات در سوریه نیز کمک می‌کند، پس نتیجه نابودی داعش کاملا به نفع ایران است.

استاد علوم سیاسی دانشگاه کلمبیا آمریکا در مورد اشتون کارتر، نامزد دریافت پست وزارت دفاع آمریکا و سوابق جنگ طلبانه و موضع او در قبال ایران گفت: هم اکنون مخرب‌ترین تفکری که می‌توان داشت قضاوت در مورد اشتون کارتر تنها با توجه به سوابق اوست،‌ نکته‌ای که باید به آن توجه داشت این است که بیشتر سیاستمداران پس از قرارگرفتن در یک مقام دولتی به دلیل وجود سیاست‌های کلی، روش و سیاست‌های خود را تغییر می‌دهند. البته قرار گرفتن در وزارت دفاع بسیار حائز اهمیت بوده و در تصمیم‌گیری‌های کلان ایالت متحده آمریکا نیز تأثیرگذار است، اما به هر صورت باید توجه داشت که سیاست‌های آمریکا توسط شخص باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا اتخاذ می‌شود.

او ادامه داد: در شورای عالی امنیت آمریکا، جایگاه نظامیان بسیار مهم و تاثیرگذار است اما همه چیز نیست.

انتهای پیام