محمدجواد حقشناس، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و عباس سلیمینمین، مدیر مطالعات و تدوین تاریخ ایران با موضوع "جنبش دانشجویی" با یکدیگر مناظره کردند.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، عباس سلیمینمین در ابتدای این مناظره که در دانشکده پزشکی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: پس از حرکت دانشجویی در سال 58 بسیاری افراد موضعهایی خلاف آنچه که اتفاق افتاد داشتند، اما آن را اعلام نمیکردند، زیرا این حرکت حمایت مردمی داشت، پس از آن نهضت آزادی و سایرین مجبور شدند که از این حرکت دفاع کنند، شورای عالی انقلاب فرهنگی و بخشهای مختلف با این حرکت مخالف بودند و همین الان هم برخی میگویند که این حرکت جنبش دانشجویی باری بر دوش نظام شد.
وی خاطرنشان کرد: پس از سال 60 جنبش دانشجویی وارد دورهای دیگر شد و مقداری دچار سرگردانی؛ عدهای تلاش کردند وضعیت دهه 30 را مجددا به جنبش دانشجویی بازگردانند و به تعبیر امروزی جریان اصولگرا و جریان اصلاحطلب تلاش کردند جنبش دانشجویی را به دنبال خود بکشند که این جنبش یک جنبش مستقل نباشد، گاهی داشتن حمایت جنبش دانشجویی در پای یک لیست برای آن گروه اعتبار میآورد. این رخوت کنونی متعلق به این ایام نیست.
در ادامه این مناظره حقشناس گفت: جنبش دانشجویی از زمان رضاخان شکل گرفت در آن دوره کاملا استبداد بر این جنبش حاکم بود، اصلا ایجاد دانشگاه تهران با رویکرد استبدادی شکل گرفت در خاطرهای که رضاخان با علیاصغر خان حکمت بوده است از او سوال کرده چرا فرهنگیان پیشرفته شدند و ما عقب ماندهایم، او در پاسخ به رضاخان میگوید آنها در ممالکشان دانشگاه دارند و جوانانشان را متخصص میکنند. پس از آن فورا رضاخان دستور میدهد که به دنبال ساخت و ساز دانشگاه باشند.
در ادامه سلیمی نمین خاطرنشان کرد: پس از دهه 60 جنبش دانشجویی نمیتواند تاثیرگذاری در روند امور کشور را برای خود قائل شود، به این دلیل که دچار فقدان استراتژی جدید شده است و دچار انشقاقها و تضادهای داخلی، پس از دهه 60 این جنبش دچار فراز و نشیبهای زیادی شد.
این فعال سیاسی اصولگرا ادامه داد: تبعیت جنبش دانشجویی از هر کدام از جریانهای خارج از دانشگاه موجب ایجاد تعارضهای داخلی و افول کارکرد این جنبش میشود. من این موضوع که گفته میشود باید راه برای آزادی هموار باشد، را قبول ندارم، قطعا احزاب و صاحبان قدرت نمیخواهند جنبش دانشجویی که ضد آنان است تاثیرگذار باشد و محدوده برای آنان مشخص میکنند، جنبش دانشجویی باید میدان عملش را خودش به وجود بیاورد.
در ادامه حقشناس گفت: جنبش دانشجویی همواره در طول تاریخ با اعتراض همراه بوده است؛ این جنبش به علت جوانی و آرمانخواهی همیشه در حال اعتراض بوده؛ حتی پرخاشجویانه سعی میکرده کارش را پیش ببرد و این مساله مختص ایران نیست.
سلیمینمین با بیان اینکه جنبشهای دانشجویی که دارای توانمندی لازم برای تدوین مسائل روز نیستند، ابزار حاکمیت میشوند، تصریح کرد: من این موضوع را که دانشجویان کشورهای دیگر در مقابل حاکمیت هستند، قبول ندارم؛ در دهه 30 جنبش دانشجویان را دو کشور حمایت میکردند، بعدها معلوم شد که از امریکا و روسها پول میگرفتند و به عنوان یک ابزار برایشان کار میکردند.
حقشناس در پاسخ به این سوال که آیا لجاجتهای مجلس برای تصدی وزارت علوم، بیاحترامی به رای مردم در 24 خرداد سال 92 نیست، خاطرنشان کرد: رفتاری که مجلس نسبت به وزارت علوم در پیش گرفت به هیچ وجه نه منطبق با منافع ملی و خواست دانشگاهیان است و نه براساس قولهایی که رئیس جمهور به مردم دادند.
وی ادامه داد: مجلس میگوید رئیس جمهور نسبت به این اتفاقات اخیر لجبازی در پیش گرفته در حالی که این سخن برازنده رئیس جمهور نیست، این عنوان به خود مجلس بیشتر اختصاص دارد تا رئیس جمهور، در مدت یک سال و چندماهی که بر وزارت علوم گذشته این وزارتخانه با داشتن چهار میلیون دانشجو و صد هزار عضو هیات علمی با سه سرپرست و دو وزیر روبهرو شده است، ادامه این روند به نفع کشور نیست.
این فعال سیاسی اصلاحطلب اضافه کرد: فرجی دانا یک شخصیت دارای متانت و پرارزش چه در جنگ و چه پس از آن در عرصه علمی کشور است، علیرغم اینکه مجلس مدعی این ارزشهاست به این مساله توجه ندارد، بخش تند و افراطی که عنان مجلس را در اختیار گرفته ضربه شدیدی را به روابط دولت و مجلس میزند، اما دولت خویشتن داری میکند و میپذیرد که این حق مجلس است که به وزیر پیشنهادی رای ندهد.
وی مدعی شد: اگر فرجی دانا به سراغ بورسیهها نمیرفت آیا استیضاح میشد؟ بورسیهها اتفاق هولناک و دردناکی بود که در دولت قبل اتفاق افتاد، بیش از 3700 نفر بدون طی مراحل قانونی بورسیه شدند.
در ادامه سلیمی نمین یادآور شد: قوه مجریه و مقننه هر دو رای مردم را دارند، به نظر من درست نیست که با چماق رای مردم را به مجلس تضعیف کنیم، میتوانیم از ایرادات انتقاد کنیم، اگر بورسیهها به ناحق بوده خوب آن را لغو کنند، بعد از دولت خاتمی نیز افراد زیادی بورسیه گرفتند و به خارج از کشور رفتند، این حرفها چیست که «ما ادراک ما البورسیه»، روحانی قدرت دارد و میتواند اقدام کند، الفاظ را به بازی گرفتن به نفع نظام نیست، قوه قضائیه تاکنون تخلفی را از سوی قوه مجریه دریافت نکرده است.
این فعال سیاسی اصولگرا اظهار کرد: وقتی که روحانی در زمان استیضاح در مجلس حضور پیدا نمیکند، نمایندگان زمان را تغییر میدهند ولی باز هم روحانی به مجلس نمیآید تا از وزیرش دفاع کند چه انتظاری دارید؛ مکان بحث کردن در مورد بورسیهها مجلس بود که او در آنجا حضور پیدا نکرد.
در ادامه حقشناس گفت: اگر وزرای دولت احمدی نژاد و وزاری معرفی شده دولت یازدهم را در یک جدول بگذاریم و در آن توانمندیهای علمی، سوابق مدیریتی و مقالات علمیشان را مقایسه کنیم، متوجه میشویم که این مجلس دنبال چه وزیری است، مجلس دنبال وزیری است که عضو شورای شهر کرمان بوده، به دنبال وزیری است که مقالهاش زیر سوال رفته است، حاضر است به آن وزیر رای اعتماد دهد اما به وزیری که 85 مقاله ISI داشته و سوابق مدیریتی هم کم نداشته، رای اعتماد نمیدهد.
وی تصریح کرد: در جلسه بعدی که روحانی به مجلس آمد و از وزیر دفاع کرد، اما باز هم مجلس رای اعتماد نداد.
در ادامه سلیمی نمین در پاسخ به حق شناس ابراز عقیده کرد: این کار به خاطر توهینی بود که مشاور فرهنگی رئیس جمهور به مجلس کرد و مجلس را تحریک کرد.
حقشناس مدعی شد: در همین مجلس که احمدینژاد چه در عمل و چه در سخن برایش شأنی قائل نبود و به راحتی و به شدت به آن توهین میکرد مجلس با وزرایش موافقت میکرد و رای اعتماد میداد اما الان که بحث وزارت علوم به بورسیهها رسید به راحتی چشمانش را به دانشجویان ستارهدار و به اخراج اساتید میبندد و به رویکرد تحقیر آمیز احمدی نژاد در قبالش کاری ندارد.
وی گفت: باید ببینیم این وزیر کجا را میخواهد اداره کند، وقتی که قرار است دانشگاهیان را اعم از دانشجویان و اساتیدی که با فرجی دانا موافق هستند اداره کند پس باید به نظر دانشگاهیان و رای مردم احترام گذاشت.
در ادامه سلیمی نمین گفت: برخی جریانهای تندرو میخواهند دانشگاه را ابزار دست خود کنند، برخی نیز خواستند آرامش دانشگاه را بگیرند، دانشگاه و جامعه را محل نزاع فیزیکی کنند.
در همین زمان مجری برنامه از سلیمی نمین پرسید آیا در این زمینه مستندی دارید که سلیمی نمین گفت:مستنداتم همان مستنداتی است که نمایندگان در جلسه استیضاح وزیر علوم ارائه کردند.
حقشناس در واکنش به این سخنان گفت: یکی از دلایل عدم رای اعتماد به نیلی احمدآبادی این بوده که در مراسم افتتاحیهای، این مراسم به صورت مختلط برگزار شده بود که سلیمی نمین در پاسخ به او گفت که آنچه منافع ملی را تامین میکند این است که در فضای علمی آرامش حاکم باشد.
در ادامه این مناظره یکی از دانشجویان از حقشناس پرسید: بسیاری از تشکلها و اتحادیههای بزرگ دانشجویی در موافقت با فرجی دانا نبودند، شما چگونه استدلال میکنید که دانشگاهیان با فرجی دانا همراه بودهاند؟
وی در پاسخ گفت: این مجلس ادامه مجلس هفتم و هشتم است، برخی اوقات یک تشکل دانشجویی میتواند اکثریت را با خود همراه کند، مانند پایداریها که مجلس را با خود همراه کرده اند، در انتخابات 92 کسانی که ده درصد آرا را کسب نکردند میخواهند نظرشان را به بقیه تحمیل کنند، این اقلیت زور میگوید، انصاف هم خوب چیزی است.
سلیمی نمین در واکنش به این سخنان اظهار کرد: مگر شما 90 درصد باقی مانده هستید که از جانب آنان سخن میگویید، احمدی نژاد هم میگفت من 24 میلیون رای دارم و نمایندگان مجلس ده هزار رای، این استدلال درست نیست.
حقشناس دوباره تاکید کرد: من بازهم میگویم که 10 درصد هم نباید زور بگوید.
سلیمی نمین در پاسخ به او گفت: زور یعنی خلاف قانون عمل کردن.
حقشناس گفت: زور یعنی احترامی برای اکثریت نظر مردم قائل نباشیم.
سلیمی در پاسخ به او گفت: انتظار دارید که وقتی یک نماینده رای میآورد علیه کسانی که به او رای دادند عمل کند که حقشناس در پاسخ به او گفت: قرار نیست نمایندگان براساس نظر عدهای عمل کنند بلکه باید براساس منافع ملی حقایق را تشخیص دهند.
حقشناس ابراز عقیده کرد: در انتخابات 92، هفت نامزد حضور داشتند و یک تفکر با کلی تلاش و حمایت آشکار و پنهان و توانمندی مالی و فقهی توانست ده درصد آرا را به دست آورد، همان ده درصد امروز میخواهد برای 90 درصد جامعه تعیین و تکلیف کند.
این سخنان حق شناس با تشویق برخی دانشجویان مواجه شد.
سلیمی نمین افزود: امروز اگر کسی در برابر قوه مجریه بایستد همانقدر به غلط رفته است که در برابر قوه مقننه بایستد، آیا فقط قوه مجریه با رای مردم سرکار آمده، آیا مردم به نمایندگان مجلس رای ندادند.
در ادامه یکی از دانشجویان خطاب به سلیمی نمین گفت: من اینقدر بیانصاف نیستیم که شما را با طیف احمدی نژاد یکی بدانیم، سوال اولم این است که شما چگونه و با چه معیاری میگویید اکثریت جامعه با دانشجویان در سال 58 موافق بودند؟ شما در سال 88 با وجود تضارب آرا در میان نشریات، دو نشریه علیه هم حرف میزدند، یکی از آن طرف و دیگری از سوی گروه دیگری مینوشتیم، هیچ اتفاقی هم نمیافتاد، اما به یک باره بود که حکم تعلیق یک دانشجو خورد،آزادی در دانشگاه چه جایگاهی دارد؟چرا ما همیشه توهم دشمن و توطئه داریم؟
سلیمی نمین در پاسخ به این پرسش تصریح کرد: من اکثریت جامعه را معین نکردم، معیارم هم حضور گسترده مردم در راهپیماییهای همان روزها بود، اگر حمایت مردم نبود با وجود مخالفت بسیاری از مسئولین وقت، آن دانشجویان نمیتوانستند کاری کنند، اگر غیر از این بود بنی صدر و شورای عالی انقلاب فرهنگی بساط این دانشجویان را جمع میکرد.
وی افزود: آزادی دادنی نیست، گرفتنی است، اگر راه آزادی هموار بود که همه میتوانستند در آن قدم بزنند، پس فرق میان آزادی طلب با غیر آزادیخواه چیست، آزادی هزینه دارد و باید هزینه آن را پرداخت کنید.
در ادامه هم حقشناس یادآور شد: من با شما دانشجویان کاملا موافقم، امام(ره) و مطهری تصویری که از جامعه ایران در اول انقلاب ترسیم کردند با این چیزی که الان هستیم کیلومترها فاصله دارد، جامعهای که به یک مارکسیسم حقوق بدهیم تا مارکس را آموزش دهد، اما الان به جایی رسیدیم که حتی پسر شهید بهشتی را ستارهدار کردند.
این بار سلیمینمین با اعلام موافقت با سخنان حقشناس ادامه داد: من هم با این سخنان موافقم، ولی استقلال به وجود نمیآید، مگر اینکه ابتدا آزادی داشته باشیم، آزادی هزینه دارد، شما باید هزینه آن را پرداخت کنید، نمیشود که وقت شما دانشجویان ژست آزادی را بگیرید و برای آن هیچ هزینهای ندهید. باید بپزیرید که وقتی از کسی انتقاد میکنید ممکن است گوشتان را بکشد.
حقشناس خاطرنشان کرد: البته هزینه هم این نیست که به دنبال خشونت باشید و به سمت ستارهدار شدن بروید و طمع تلخ زندان بچشید، اکنون باید آرامش داشته باشید، صبر پیشه کنید و در عین حال آگاه باشید و بدانید که در آرامش میتوانید به خواستههایتان برسید، جامعه دانشگاهی باید هوشمند باشد که با کمترین هزینه بتواند بیشترین آزادی را کسب کند.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است