درخواست دیپلمات‌های برجسته از ایران و 1+5

جمعی از دیپلمات‌های ارشد و برجسته جهان از جمله خاویر سولانا، رئیس پیشین سیاست خارجی اتحادیه اروپا آناپالاسیو، وزیر امور خارجه پیشین اسپانیا ،‌کارل بیلدت، وزیر امور خارجه پیشین سوئد، اما بونینو، وزیر امور خارجه پیشین ایتالیا،‌ رابرت کوپر دیپلمات پیشین انگلیس و تعدادی دیگر در یادداشتی در روزنامه گاردین اعلام کردند که اکنون زمان دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این دیپلمات‌ها در این یادداشت نوشته‌اند: ما از کشورهای 3+3(1+5 ) و ایران درخواست می کنیم که به توافق هسته‌ای تا 24نوامبر دست یابند. به تعویق انداختن این تصمیم سخت نهایی باعث می‌شود که فرصت بیشتری به کسانی که مخالف مسیر دیپلماتیک هستند بدهند تا این روند مذاکرات را از بین ببرند.

در ادامه این یادداشت آمده است: توافق موقت هسته‌ای که در نوامبر 2013 به امضا رسید ضمانت های بسیار قوی و تنومندی برای 1+5 به وجود آورد تا بتواند نظارت سختی بر برنامه هسته‌ای ایران داشته باشد . پیش از دستیابی به این سطح از مذاکرات اروپایی ها به دلیل منابع عظیم سرمایه گذاری شده ،‌هزینه های اقتصادی را به دلیل رژیم های تحریمی غیر قابل پیش‌بینی متحمل شدند . همچنین انزوای تهران عواقبی برای منطقه به همراه داشته است. اروپا در این لحظه از زمان باید طرفهای مذاکره کننده را برای دستیابی به یک توافق خوب تشویق کند. همچنین اروپایی ها باید با دولت آمریکا برای ضمانت دادن به شرکای منطقه ای محتاط درباره این که منافع آنها نیز در این توافق نهایی تضمین خواهد شد همکاری کنند. هزینه شکست مذاکرات نیز باید در ذهن ها یادآوری شود. این شکست می تواند منجر به یک نظارت ضعیف بر برنامه هسته‌ای ایران شود و باعث افزایش تحریم ها ،‌تنش ها و گسترش انزوای ایرانیان شود. در طرف ایرانی نیز هزینه شکست در بعد امنیتی و اقتصادی غیرقابل محاسبه است. برای برخی از مخالفان در هر دو طرف چنین نتیجه ای می تواند خوشایند باشد.

اما دستیابی به توافق نهایی می تواند یک اتفاق تاریخی باشد که امنیت بین‌المللی را با اعمال محدودیت بر توانایی ایران برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای تضمین کند. یک توافق هسته‌ای می تواند اعتماد را تقویت کرده و فضای سیاسی مورد نیاز برای اروپایی ها در جهت ادامه گفت‌وگو ها درباره حقوق بشر که در گذشته این گفت‌و‌گوها وجود داشت فراهم شود. همچنین این توافق می تواند باعث شکل گیری دوباره تعهد غرب به ایران با گشایش گزینه های جدید برای همکاری درباره منافع منطقه ای شود.اکنون ایران و 1+5 بیش از هر زمان دیگری برای دستیابی به توافق و بستن پرونده هسته‌ای نزدیک هستند. اگر این توافق دست یابد می تواند اهدافی مانند عدم اشاعه ،‌امنیت منطقه ای و بین‌المللی،‌کاهش درگیریهای موجود در خاورمیانه و موفقیت دیپلماسی چند جانبه به همراه داشته باشد.همه طرفها گزینه ای مبنی بر دوری از دستیابی به توافق دارند اما همه آنها می دانند که جایگزین به توافق نرسیدن، بد خواهد بود. شاید دیگر هرگز چنین فرصتی برای دستیابی به توافق نهایی وجود نداشته باشد.

انتهای پیام