نظریه پیچیدگی و استفاده از آن در اقتصاد

مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نظریه پیچیدگی و استفاده از آن در اقتصاد را بررسی کرد.

به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهش‌ها اعلام کرد: گرچه از تولد نظریه پیچیدگی بیش از بیست سال می گذرد، اما کاربردهای اقتصادی آن از سال 2007 میلادی ظاهر شده و اولین اطلس پیچیدگی اقتصادی از سال 2011 میلادی منتشر شده است. در آخرین رتبه بندی شاخص پیچیدگی ، رتبه ایران بهبود یافته در میان کشورهای جهان به رتبه 96 رسیده است.

پیچیدگی اقتصادی، منعکس کننده میزان دانشی است که در ساختار تولیدی هر اقتصاد به کار رفته است. بر این اساس اقتصادهای متکی بر منابع طبیعی یا صادرات مواد خام و تک محصولی جزء اقتصادهای غیرپیچیده طبقه بندی می شوند و هر قدر صادرات متنوع ، با درجه دانش بالاتر و پیوندهای متکثرتر وجود داشته باشد، سطح پیچیدگی اقتصاد بالاتر خواهد بود. روشن است که این اقتصادها از توان مقابله بهتری نسبت به شوک های خارجی برخوردار خواهند بود و ساختار مقاوم تری نیز خواهند داشت.

توجه دانشگاه های جهان در چند سال گذشته بر شاخص های پیچیدگی و اثبات قدرت پیشگویی رشد اقتصادی توسط این شاخص ها و همچنین فرصت های استفاده کاربردی از این شاخص ها برای سیاستگذاری های کلان اقتصادی، دلایل شایان توجه بودن این شاخص هاست.

این گزارش می افزاید: پارادایم پیچیدگی غیر از توصیه عمومی برای شدت بخشیدن سهم دانایی در ساختار تولیدی کشور و حرکت به سمت تنوع بیشتر مزیت های تولیدی و صادراتی، کاربست های روشنی در حوزه علم و فناوری نیز دارد که برای تحقق بندهای «2» ، «3» ، «6» و «15» سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی به طور ویژه قابل استفاده است. نتیجه پایانی تاکید پارادایم پیچیدگی بر لزوم اصلاح نگرش سیاستگذاران اقتصادی است به نحوی که از روابط علی ساده و خطی فاصله بگیرند. ایجاد تغییر در متغیرهای کلیدی اقتصاد صرفا از رهگذر تغییر قیمت یا تشویق مالیاتی با وضع یک قانون یا تاسیس یک سازمان حاصل نمی شود بلکه مستلزم مجموعه ای از راهبردهای سیستمی است که به صورت پویا موجب دگرگونی انتخاب های عاملان اقتصادی و تغییر خروجی ها و بروندادها شود.

انتهای پیام