مقامات بي مسئوليت، آفت توسعه

پنجاه و پنج آنلاین: در علم مديريت سازمانها ميبايست بتوانند با سرعتي مناسب نسبت به تغييرات واكنش نشان دهند، تا بتوانند در بلند مدت باقي بمانند. سازمانها و دولتها مي بايست چابكي لازم را داشته باشند و تمام اعضاي گروه نسبت به كار و مشكلات آن آشنا باشند، براي اين آشنايي بايد تمام اجزاي سازمان مسئوليت داشته باشند.
در بسياري از سازمانهاي ايران علي الخصوص دولتي تعداد بسياري زيادي از افراد حضور دارند وليكن مسئوليتي ندارند در خودروسازان اين قضيه بسيار پيچيده تر است، اين افراد به عنوان مشاور معاونت بي اختيار و هزاران عنوان ديگه حضور دارند و در بهترين حالت فقط هزينه به سازمان و دولت تحميل ميكنند و در بدترين حالت باعث ايجاد فساد و رانت مشلات فراوان مي شوند.
توسعه كشور بايد از توسعه فرد فرد جامعه شكل بگيرد، اگر بخواهيم از متن جامعه به سمت بالا حركت كنيم هر فرد جامعه مي بايست در مقابل رفتارش مسئوليت بپذيرد و در مقابل آن پاسخگو باشد هر فرد بايد ارزش افزوده ايجاد كند و مزاياي اكتسابي اش از هزينه هاي ايجاد شده اش بيشتر باشد تا رشد كند.
مديران شركتهاي خصوصي  و خود شركتهاي خصوصي به همين علت از ارگانهاي دولتي موفق تر هستند، چون اگر ارزش افزوده ايجاد نكنند و در آمدهايشان از هزينه هايشان بيشتر نباشند و افرادي در سازمانشان وجود داشته باشند كه هزينه داشته باشند و مسئووليتي نداشته باشند از بين مي روند.
اگر مي خواهيم ايران توسعه يابد مي بايست به مديران بي مسئووليت حساس باشيم بايد دولت را مجبور كنيم كه كارا و چابك باشد .
سهم اساسي اقتصاد ايران دولتي است  بخش خصوصي دستيار دولت است و بيشتر از دولت ارتزاق مي كند مقامات بي مسئووليت رابطان بخش خصوصي با دولت مي شوند و از پويايي و توانمندي بخش خصوصي نيز مي كاهند.
هر زمان شركتي خصوصي توانست خدمات و محصولاتش را در بازارهاي جهاني بفروشد و سهم بازار به دست آورد هنر كرده است وگرنه با رابطه قرارداد دولتي گرفتن و هزينهاي اداره كشور را بيشتر كردن هنر نيست.
به عنوان مثال و درد عرض كنم مدتها تلاش كرديم سازمان نظام مهندسي ساختمان را ايجاد كنيم چون مردم ساختمان مي ساختند موفق شديم مقررات ملي ساختمان را تا حدي اجرا كنيم ولي دولت به سختي قبول كرد اجرا كند تلاش بسياري صورت گرفت كه مقررات ملي راه نيز تدوين شود وليكن پيمانكاران نگذاشتند، در همه دنيا راه بيش از ٥٠ سال عمر ميكند ولي در ايران هر ساله بايد هزينه شود براي راهها و در آخر فقط هزينه آن را مردم و از جيب دولت و ملت پرداخت ميكنند،  برويد ببينيد پيمانكاران راه در ٢٠ سال گذشته سهامدار چندين بانك خصوصي شدند  و رانت ايجاد شده شان با ايران چه كرد.
مردم ، توسعه گران ايران  و رسانه ها بايد نسبت به مقامات بي مسئووليت  و رانت خواران ريشه دوانده در اقتصاد ايران حساسيت بيشتري داشته باشند پايگاه خبري و تحليلي ٥٥ آنلاين آمادگي تا نفس باقيست دراين راه تلاش كنند دست هر ياري كننده اي را مي فشارد.
سید محمد زهیر غرضی