‌برقی شدن چاه‌های کشاورزی؛ تهدید یا فرصت

آب نداریم، خشکسالی کمر اقتصاد فارس را که وابستگی شدید به کشاورزی دارد، خم کرده، عمق برداشت در چاه‌های مجاز و در بعضی شهرهای استان به بیش از 400 متر رسیده است و هنوز خبری از اجرای یک اقدام مدیریتی قوی در این استان نیست.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس، اردیبهشت بود که اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس به فارس آمدند، همان‌روزهایی که فارس و شیراز هوایی بهشتی دارد و نسمیش روح می‌بخشد، آمدند تا وضعیت فارس را از نزدیک ببینند و به پریشان رفتند و دشت‌های خشک سرحدات اقلید و آن‌سوی فارس بختگان نگون بخت و آن‌سو کافتر و سد درودزن و رودخانه کر و ... همه را دیدند، دیدند تا تصمیماتی خوب‌تر از گذشته بگیرند، تا فارس را ویژه ببینند.

اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس حتی با حضور وزیر نیرو هم جلسه‌ای برگزار کردند و نظرات نخبه‌های آب و کارشناسان را شنیدند و ... اما هنوز علی‌رغم گذشت 4 ماه از آن روز، همچنان منتظر یک مصوبه‌، یک طرح اجرایی، یک دستورالعمل و ...، چشم به دروازه‌های استان گوش به‌اخبار مانده‌ایم.

در این میان هر روز خبر از برقی شدن تعداد بیشتری از چاه‌های کشاورزی می‌دهند، خبر از اجرای 20 درصدی طرحی که قرار است تا پایان امسال 100 درصد آن انجام شود و بدهی‌های ده‌ها میلیاردی به پیمانکاران!

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه فارس، برقی شدن چاه‌های کشاورزی در کنار افزایش تعداد چاه‌های غیرمجاز و سروصدای مدام دستگاه‌های حفار که در گوشه گوشه فارس، این استان را به بهشت حفاری و کف‌شکنی بدل کرده‌اند، زیان‌های مکرر کشاورزان و روستاییانی که عزم مهاجرت کرده و عطای روستانشینی و هوای پاک و خاطر آسوده و ... ماندن در روستا را به لقای خشکسالی و فشار بانک‌ها برای بازپرداخت وام‌هایی که هر سال با هدف تامین معاش روزمره، تمدید شده است، بخشیده و به سمت شهرها هجرت می‌کنند و ... همه اینها عواقبی که خشکسالی به لحاظ اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی داشته و دارد، شاید محلی از اعراب نداشته باشد.

برقی شدن چاه‌ها یعنی تسهیل در برداشت آب آن هم در زمانی‌که همه از نبود آب و از بین رفتن ذخایر آب‌ زیرزمینی که برای تجدید آن ده‌ها سال هم اندک زمانی است، یعنی روشن شدن پمپ و خاموش نشدن آن مگر با قطع برق، یعنی غرقابی شدن مزارعی که نیازشان به آب اندک است.

برقی شدن چاه‌ها بدون مدیریت دقیق، بدون نظارت کافی، بدون در نظر گرفتن تمام زوایای پیدا و پنهان، یعنی هدرروی بیشتر و بیشتر منابع آب زیرزمینی که هیچ کس بر آنها مالکیت محض و تام نداشته و ندارد.

به گزارش ایسنا، امروز یکی از دغدغه‌های مهم کارشناسان در بخش‌های مختلف، استفاده مدیریت شده از منابع آب و تسهیل امکان دسترسی افراد به آب‌های مانده در قعر زمین است،‌ آبی که میلیون‌ها سال زمان برده تا 500 متر و بیشتر را بپیماید و به عمق زمین برود، حال با فشار یک دکمه و به‌راحتی قابل دسترس است.

امروز بسیاری از مسئولان یکی از افتخارات را امکان برقی شدن چاه‌های کشاورزی بدون نیاز به ماندن در نوبت اعلام می‌کنند، اگرچه برخی از آنان در گوشه‌ای از حرف‌هایشان، قسمتی که تاکیدشان بر منعکس نشدن آن است، می‌گویند که این را دستاورد نمی‌دانند، حداقل تا زمانی که راهکاری مطلوب و موثر بر استفاده از ذخایر آب نداشته باشیم.

به گفته مسئولان‌، هم‌اینک در سطح استان فارس بیش از 80 هزار حلقه چاه وجود دارد، چاه‌هایی که بسیاری از آنها فاقد مجوز است، یا مجوزهای صادره با آنچه در عمل انجام می‌شود، انطباقی ندارد، چاه‌هایی که حیات را از زمین‌های استان فارس می‌مکد بی‌آنکه به فردا نگاه داشته باشیم.

امروز بسیاری از دشت‌های فارس بحرانی و ممنوعه اعلام شده است، اما اگر در آرامش گوش تیز کنی، صدای خفه پمپ‌های برقی را می‌شنوی که همچنان مشغول مکیدن آب از چاه‌ها‌ست و اگر خوب دقت کنی می‌توان در میان پرونده‌های دیجیتال اداره‌های برق و آب، درخواست‌های متعددی را برای برقی شدن چاه‌های موجود در همان دشت‌ها، یافت.

امروز همه مسئولان آب و برق و کشاورزی معترف به وجود بحرانی به‌نام بی‌آبی هستند، اما عمل آنان تا این اعتراف، کیلومترها فاصله دارد.

زمانی نه‌چندان دور کاشت محصولات آب‌بر همچون برنج تنها در نزدیکی سدها و منابع ذخیره آب سطحی، دیده می‌شد،‌ اما امروز در میان دشت‌های مختلف استان فارس، از شرق گرفته تا غرب و از شمال گرفته تا جنوب، مزارعی را می‌توان یافت که زیر کشت شلتوک، رفته و لوله‌های قطور سیاه‌رنگ، آب را با کمک موتورهای برقی از دل خاک می‌مکد تا برنج را بی‌آنکه رنج گذشته را متحمل شوی، کاشته و برداشته شود.

کاش یک‌بار برای همیشه، از حرف‌ها و جلسات بی‌برون‌داد کم می‌کردیم و با اتفاق نظر، همه مسئولان را دور میزی جمع می‌کردیم و تنها یک گزینه را به‌عنوان راهکاری برای برون‌رفت از بن‌بست بی‌آبی، پیش‌می‌گرفتیم و راه را بر تمام مشکلاتی که در همه ابعاد به‌دلیل بزرگ و بزرگ‌تر شدن بحران آب، استان فارس را محاصره کرده است، می‌بستیم.

باید باور کرد که قیمت برقی شدن چاه‌های کشاورزی، حتی با این بهانه که کنتورهای هوشمند سر راهشان نصب خواهد شد و آبیاری تحت فشار و مدرن خواهد شد و .... بسیار بسیار زیاد است،‌ آنقدر که همه مردم را وامدار کرده و هیچ‌کس توان بازپرداخت آن را نخواهد داشت.

باید باور کرد که امروز تمام دریاچه‌های فصلی استان فارس همچون دیگر نقاط کشور‌ خشک شده است و تعداد دشت‌های بحرانی روز به روز اضافه می‌شود و ...

باید باور کرد که نیازمند عزمی جدی و مدیریت جهادی هستیم تا با بکار گرفتن همه توان، بحران آب را مدیریت کنیم.

انتهای پیام