در همین زمینه سایت الف در تحلیلی نوشت: در آستانه استیضاح وزیر علوم، رسانههای دولت علیه استیضاح کنندگان بسیج شدهاند. برخی از این افشاگری با شدت و غلظت کمتر توسط رسانههای رسمی نظیر خبرگزاریهای دولتی و برخی دیگر با افتراهای حیرتانگیز و الفاظ تند در فضای غیر رسمیتر نظیر شبکههای اجتماعی، وایبر و واتسآپ، در حال انتشار است.
الف میافزاید: این رفتار دولت، بیش از هر چیز، رئیس سابق دولت را در خاطرهها زنده میکند. جایی که هر وقت عملکرد سؤال برانگیز اطرافیانش مورد اعتراض نمایندگان مجلس یا رقبای سیاسیاش قرار میگرفت، متقابلاً معترضان را به فساد، متهم میکرد یا درباره فسادهای محیرالعقول، افشاگریهای موهوم میکرد تا به 3 هدف برسد.
1- همه منتقدان و معترضان به خود را بطور غیرمستقیم در معرض اتهام فساد قرار میداد. 2- با درست کردن گردوغبار، رفتار سؤال برانگیز اطرافیانش را در اذهان کم اهمیت میکرد یا از موضوعیت میانداخت. 3- برای همه منتقدان و مخالفان خود خط و نشان میکشید که انتقاد و اعتراض، چه هزینههای سنگینی میتواند داشته باشد.
الف تصریح میکند: این روش ناهنجار که استفاده از اهرمهای نظارتی مجلس درباره مسئولان اجرایی را پرهزینه میسازد، متأسفانه در استیضاح آقای فرجی دانا با شدت در حال استفاده است اما لازم است دولتمردان محترم پاسخ دهند اگر از تخلف و پارتیبازی و ویژهخواری مسئولان دولت سابق یا نمایندگان مجلس، اسنادی در اختیار داشتند، چرا تاکنون رو نکردهاند؟ چرا بجای تحویل اسناد خود به دادگاه و شکایت از متخلفان، به افشاگریهای رسانهای روی آوردهاند؟ و بالاخره اینکه، این روشها در مبارزه با فساد، آیا فقط برای احمدینژاد بد است؟
یادآور میشود به دنبال خط و نشان کشیدن معاون پارلمانی دولت برای مجلسیها، دیروز نیز اکبر ترکان مدعی شد، اگر استیضاح فرجی دانا رأی بیاورد، وزیر پیشنهادی بعدی از جنس فرجی دانا خواهد بود.
انتهای پیام
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است