کسی که با جیب بی‌پول سر ضبط می‌رود مسلماً ذوق ندارد

یک بازیگر نمایش‌های رادیویی بیان کرد: گاهی نقش‌ها بین بازیگران رادیویی عادلانه تقسیم نمی‌شود و از یک بازیگر شاید ماه‌ها نیز دعوت به همکاری نشود که این اتفاق فرد را به یک بازیگر مبتدی تبدیل می‌کند.

باقر کریم‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: بعضی وقت‌ها عده‌ای هستند که 300 - 400 جلسه در رادیو کار دارند، اما در عین حال عده‌ای نیز ماه تا ماه برای همکاری دعوت نمی‌شوند، از آنجا که بازیگری نیز یک نوع تمرین است و ممکن است با کار نکردن از یاد برود، وقتی کسی برای بازی در نمایشی دعوت نشود تندی، فرزی و شوق و ذوق خود را از دست می‌دهد و به یک بازیگر مبتدی تبدیل می‌شود.

او در ادامه درباره‌ی نمایشنامه‌های رادیویی نیز خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه تعداد نمایشنامه‌ها زیاد است و بازیگران دائماً درگیر ضبط نمایش‌ها هستند امکان دارد که ضبط بعضی از آثار ضعیف از آب دربیاید و برعکس زمانی که بعضی کارگردان‌ها روی ارزش متنی که به دستشان می‌رسد زیاد تأکید می‌کنند آن کارها بهتر می‌شوند.

این بازیگر رادیویی افزود: هر چقدر با دید انتقادی و هنرمندانه به نقش‌ها توجه شود مسلم است که آن نمایشنامه بهتر درمی‌آید ولی اگر سرسری گرفته شود و من به عنوان بازیگر فقط بیایم نقش خودم را بخوانم، مسلما این یک انجام وظیفه یا وسیله‌ای برای پول درآوردن است.

کریم‌پوراظهار کرد: من ترجیح می‌دهم که گاهی اوقات نمایشنامه‌هایی که در سراسر جهان دارای ارزش آکادمیک هستند ضبط شوند چرا که این نوع نمایشنامه‌ها هم برای آموزش بازیگران و هم برای نویسنده‌های داخلی خوب است و در بهبود کارشان خیلی مؤثر است؛ بنابراین نباید نمایشنامه‌های سطح بالای جهان را فراموش کنیم؛ مثلاً گاهگاهی باید از نمایشنامه‌های ایبسن، چخوف، شکسپیرو ... استفاده کنیم.

وی تاکید کرد: استفاده از نمایشنامه‌های سطح بالای جهان در بهبود وضعیت نمایشنامه‌ها و ارتقاء کار بازیگران خیلی مؤثر است. نمایش‌هایی که بر اساس نمایشنامه‌های معروف خارجی ساخته می‌شوند بیشتر مخاطب جذب می‌کنند. عده‌ای از نویسنده‌ها هستند که از یک نمایشنامه‌ی با ارزش یا متوسط اقتباس می‌کنند ولی چگونگی اقتباس و دید نویسنده‌ی اقتباس‌کننده مهم است.

این بازیگر ادامه داد: اگر 100 درصد نمایشنامه‌ها را در نظر بگیریم حدود 80 درصد‌شان باید نمایشنامه‌های ایرانی باشند و بدست نویسندگان ایرانی مستعد نیز نوشته شده باشد.

کریم‌پور در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه کمبود بودجه چه تاثیراتی روی بازی بازیگر رادیویی دارد؟ گفت: کسی که با روحیه‌ی گرفته و جیب بی‌پول سر ضبط می‌رود مسلماً ذوق و شوق این را ندارد که بخواهد روی نقش خود متمرکز شود، توجهش به چگونگی بازی خیلی کمتر می‌شود.

انتهای پیام