ماه رمضان، یک فرصت طلایی برای خودسازی انسان است

مدیر حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان لرستان گفت: برخی افراد در ماه رمضان در ظاهر از خوردن و آشامیدن پرهیز می‌کنند ولی قلب خود را از کینه، نفرت، تفکر، خودبرتربینی و بددلی پاک نکرده‌اند به همین دلیل آن‌طور که باید از فیض این ماه بهره‌مند نمی‌شوند.

حجت‌الاسلام امین فاطمی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه لرستان، بیان کرد: فلسفه وجوب روزه، گرسنگی و خاموشی، تقویت عبودیت، ارتباط بنده با خدا، دست کشیدن از خواسته‌های غریزی به فرمان الهی، کنترل تمایلات نفسانی و خویشتن‌داری و به‌طور ویژه بنابر آیه ۱۸۳ سوره بقره دستیابی به تقوا است.

وی اضافه کرد: روزه‌داری صرفاً به دین اسلام اختصاص ندارد بلکه همان‌طور که از آیه مذکور برمی‌آید، روزه در تمام ادیان یک اصل مشترک بوده ولی در کیفیت، چگونگی و میزان با یکدیگر متفاوت بوده‌اند و امروزه حتی کشورهای غیر مسلمان نیز به آثار مادی و معنوی روزه بر انسان معترف‌ هستند و در علم پزشکی نیز نقش مهم روزه بر سلامت جسمی و پالایش و ترمیم و بازآوری بدن اثبات شده است.

فاطمی در رابطه با آثار اجتماعی روزه اظهار کرد: تجربه و چشیدن طعم فقر و درک احساس تشنگی و گرسنگی برای ثروتمندان جامعه موجب می‌شود که سنت پسندیده دستگیری از نیازمندان در جامعه رونق بیشتری یابد و افرادی که از بضاعت مالی مناسبی برخوردار هستند حضور بیشتری در مراکز جمع‌آوری کمک‌های مردمی و بهزیستی داشته باشند.

مدیر مرکز حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان لرستان ادامه داد: یک ماه روزه‌داری آستانه صبر و تحمل انسان را بالا برده و موجب حسن خلق و کاهش ناهنجاری‌های اجتماعی ناشی از خشونت و تضییع حقوق دیگران می‌شود.

وی اظهار کرد: هنگامی‌که امام علی(ع) از پیامبر اکرم(ص) پرسیدند: بهترین عمل در ماه مبارک رمضان چیست؟ پیامبر (ص) فرمودند: خویشتن‌داری از حرام‌های خداوند است؛ لذا رعایت موارد وجوب روزه و مبطلات آن یکی از اثرات اولیه روزه است. پس مراحل عالی‌تر، بازداشتن اعضا و جوارح از گناه و معصیت و انجام آنچه موجب رضای خداوند است، می‌باشد.

فاطمی با بیان این‌که به صرف ماه مبارک رمضان یک‌باره تحولی جدی و عمیق در وجود انسان پدیدار نمی‌شود، تصریح کرد: گاهاً دیده می‌شود بعضی افراد در ماه رمضان اعمال عبادی خود را انجام می‌دهند ولی با پایان یافتن آن، احساس رضایت درونی و آرامش درونی نمی‌کنند و حتی عبادات آن‌ها نیز کمتر می‌شود، علت آن را می‌توان در عدم آمادگی برای ورود به این ‌ماه جست‌وجو کرد، منظور از روزه ماه رجب و شعبان نیز ایجاد آمادگی و مقدمه‎سازی برای روزه ماه رمضان است.

مدیر مرکز حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان لرستان اضافه کرد: از طرفی برخی افراد در ظاهر از خوردن و آشامیدن پرهیز می‌کنند ولی قلب خود را از کینه، نفرت، تفکر، خودبرتربینی و بددلی پاک نکرده‌اند به همین دلیل آن‌طورکه باید از فیض این ماه بهره‌مند نمی‌شود و در پایان ماه دوباره به روزمرگی دچار می‌شوند و ثبات و تداوم، در اعمال آن‌ها دیده نمی‌شود.

وی گفت: روزه تنها عبادتی است که برای عدم انجام آن تنبیه دنیوی در نظر گرفته شده به‌طور مثال روزه‌خواری در ملاءعام یک جرم محسوب شده و در دستگاه قضایی برای آن مجازات‌هایی در نظر گرفته شده است.

فاطمی بیان کرد: ماه رمضان را باید یک فرصت طلایی برای خودسازی و جبران خطا‌ها و کوتاهی‌های گذشته و بازسازی اعمال دانست، ماه مبارک رمضان یکی از ماه‌های ممتاز خداوند بوده و فضایل ویژه‌ای برای عبادت‌های آن ذکر شده است و اگر با این نگاه ویژه به ماه رمضان نگریسته شود قطعاً طاعات و عبادات روزه‌داران منجر به تقوا که فلسفه و غایت نهایی روزه است، می‌شود.

انتهای پیام