طرح جنگ‌طلبان آمریکا برای مخالفت با مذاکرات هسته‌ای کشورشان با ایران

جنگ‌طلبان آمریکا هم زمان که به پایان فرصت شش‌ماهه توافق اولیه ژنو نزدیک می‌شویم، در اقدامی خصمانه راهکاری را به کنگره ارایه داده‌اند تا موجب حفظ تحریم‌ها علیه ایران در صورت حصول توافق نهایی این کشور با گروه 1+5 شود.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نوشته مجله فارین پالیسی، این طرح از کنگره آمریکا می‌خواهد تا زمانی که ایران ثابت نکرده که بخش‌های اقتصادی‌اش شامل بانک مرکزی این کشور از آنچه که خود حمایت از تروریسم، پولشویی و اشاعه هسته‌ای می‌خوانند دست کشیده است با لغو تحریم‌های اقتصادی علیه ایران مخالفت کند.

این مجله در ادامه نوشت: برخی از این موضوعات در مذاکرات هسته‌ای گروه 1+5 با ایران گنجانده نشده و مشروط کردن لغو تحریم‌ها به همکاری ایران در این موضوعات می‌تواند ایرانی‌ها را عصبانی کند. به گفته کارشناسان تهران این اقدامات را به‌عنوان تغییر شرایط و اثبات این مسئله در نظر خواهد گرفت که آمریکا به طور صادقانه به دنبال پایان این توافق نبوده است.

مارک دوبوویتز، مدیرعامل اندیشکده بنیاد دفاع و دموکراسی در واشنگتن و ریچارد گلدبرگ از مشاوران سابق سناتور مارک کرک در حوزه سیاست خارجی پدیدآورندگان اصلی این طرح هستند که در شکل دهی تحریمهای سال گذشته آمریکا علیه ایران نقش کلیدی داشتند. این دو نفر بیش از آنکه به دنبال دستیابی به یک توافق تاریخی باشند، در تلاشند تحریم‌های ایران را در صورتی که این کشور به توافق نهایی پایبند نبود در جای خود حفظ کنند.

یکی از اعضای اندیشکده موسسه بروکینگز معتقد است که این طرح اختیارات زیادی را برای کنگره به همراه خواهد داشت و در خصوص تحریم‌های ایران هم به دلیل خبرگی کنگره و هم به دلیل تلاش‌های سخت آن‌ها برای پیشبرد خواسته‌شان تسلط زیادی می‌دهد.

گلدبرگ سال گذشته در مجلس سنا تلاش کرد تا حمایت‌های هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات ها را برای لایحه اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران در صورت عدم پایبندی این کشور به توافق اولیه ژنو که در نوامبر سال 2013 با گروه 1+5 حاصل شد جلب کند. اما کاخ سفید از این لایحه به عنوان کوبیدن بر طبل جنگ یاد کرد و باراک اوباما رییس جمهور آمریکا تهدید به وتوی این لایحه در صورت تصویبش کرد، اما گلدبرگ در ماه‌های دسامبر و ژانویه به تلاش‌های خود ادامه داد و موافقت حدود 60 سناتور را برای این قانون بدست آورد.

به نوشته فارین پالیسی، در این طرح به طور جزئی مشخص شده است که کنگره باید پس از حصول توافق نهایی میان ایران و گروه 1+5 چه تحریم‌هایی را علیه ایران حفظ کند.

ایران و گروه 1+5 در نوامبر سال 2013 به یک توافق اولیه بر سر برنامه هسته‌ای ایران رسیدند و اکنون تلاش می‌کنند تا پایان فرصت شش ماهه این توافق به یک توافق جامع نهایی برسند که بتواند مناقشات بین المللی در خصوص فعالیت‌های هسته‌ای ایران را حل و تحریم‌های بین المللی را علیه این کشور لغو کند. اگرچه تردیدهایی در مورد به موفقیت رسیدن این کشورها تا ضرب‌الاجل 20 ژوئیه وجود دارد.

مذاکره‌کنندگان پس از برگزاری آخرین دور از این مذاکرات می گویند که تمام طرفهای دخیل در این جریان با حسن‌نیت عمل می‌کنند و قرار است از 2 ژوئیه به مدت تقریبا دو هفته در یک ماراتن به مذاکرات خود ادامه دهند.

وندی شرمن، سرپرست هیئت مذاکره‌کننده آمریکایی هفته گذشته گفت: ما در مرحله بسیار حساسی در این مذاکرات قرار داریم. مذاکرات اخیر ما سخت اما سازنده بوده است.

فارین پالیسی در ادامه آورده است: اگرچه موانع زیادی برای دستیابی به توافق نهایی وجود دارد، امکان حصول چنین توافقی موجب افزایش اهمیت نقش کنگره در مذاکرات هسته ای می‌شود. دولت اوباما آزاد است که برای توافق با ایران مذاکره کند اما تنها کنگره است که اختیار لغو این تحریم‌ها را یک بار و برای همیشه دارد.

هم اکنون درآمدهای نفتی ایران در حساب‌های کشور سوم قرار دارد و براساس این طرح ایران می‌تواند این پول‌ها را برای کالاهایی خاص در کشورهایی که نفتش را خریداری می‌کنند خرج کند. دوبوویتز و گلدبرگ در طرح خود ادعا می‌کنند که درآمدهای نفتی ایران که در حساب کشور سوم قرار دارد نباید به این کشور بازگردانده شود مگر اینکه ایران از یک کشور حامی تروریسم دست بردارد.

این طرح علاوه‌ بر این مانع از این می‌شود که ایران پول خود را در یک سری زمینه‌های مرتبط با انرژی، تکنولوژی و بخش‌های ارتباطی خرج کند و همچنین محدودیت‌های بیشتری را برای کاهش تحریم‌های ایران در نظر می‌گیرد.

وزارت خارجه آمریکا در سال 1984 به این بهانه که ایران با شیعیان حزب‌الله ارتباط نزدیک دارد این کشور را یک دولت حامی تروریسم اعلام کرد. از این رو در این طرح از کنگره خواسته شده زمانی با لغو تحریم‌های ایران موافقت کند که این کشور از این پس از تروریسم حمایت نکند.

برخی کارشناسان معتقدند که این طرح می‌تواند موجب شکست کاخ سفید در مذاکرات شود چون کسب یک موافقت دوطرفه بر سر این پارامترهای خصمانه غیرممکن است. دوبوویتز به درستی می‌داند که دولت کشورش اگر خواستار دستیابی به یک توافق است با این طرح موافق نخواهد بود.

با این حال وی در یک مصاحبه گفته بود که به دنبال مطلع کردن کنگره از اطلاعاتی است که آن‌ها برای بررسی هرگونه توافق با ایران نیاز دارند. اگرچه بسیاری در مورد اعتبار دیدگاه‌های پدیدآورندگان این طرح تردید دارند اما می‌دانند که اگر قرار باشد مذاکرات هسته‌ای ‌ایران تکمیل شود و به نتیجه برسد صدای مخالفت آنها در هفته‌های آتی که به ضرب‌الاجل 20 ژوئیه نزدیک می‌شویم بلندتر خواهد شد.

انتهای پیام