دین فروشی متاعی پر درآمد

شاید بارزترین صحنه در تاریخ اسلام که دین وسیله ضربه زدن به دین داران شد همان جریان جنگ صفین باشد که به نام  قرآن ریشه ی دین و قرآن هدف قرار گرفت و چنان مصیبتی به بار آمد که تنه ی دین اسلام را به دوشقه کرد و با سر در گمی مسلمانان هر گروه خود را حق و نیروهای مقابل را ناحق دانستند .  معاویه قرآن رابر نیزه می کند و با خطوط نوشته شده بر پوست و کاغذ ،قرآن ناطق(علی-ع-) را از میدان بدر می کند .کاری که اثرمخربش در جریان خوارج  آشکار می شود و این تخریب تا امروز مشاهده می شود .این جریان بدرستی بزرگترین سوء استفاده از دین علیه دین قلمداد می شود .

این رفتار ناخجسته و شوم در طول امامت امامان معصوم به شیوه های مختلف ادامه یافت .آنجا که امام حسن(ع) را به صلح وا می دارد و امام حسین(ع) در پوشش خرافه و بی دینی دینداران ،به جرم نامسلمانی به شهادت می رسد و چه دیر متوجه می شوند که بزرگترین فاجعه ی تاریخ به نام دین و علیه دین صورت گرفته است .

سوء استفاده از دین، امام موسی بن جعفر (ع) را در حبس به شهادت می رساند و امام رضا(ع) را با سم شهید می کند و ...امام حسن عسکری(ع)  به نام دین  و حفاظت از دین در حصر خانگی قرار می گیرد و زندگی طبیعی از ایشان سلب می شود و.... همه ی این کژ رفتاریها و نامردمی ها به نام دین و علیه اصل دین صورت می گیرد .

تا اینجا نمونه های سوء استفاده ها، در حد خواص و ریشه های اصلی شکل می پذیرد و سعی می شود مردم عادی در جریان دین کشی قرار نگیرند ولی پس از این ،عامه ی مردم بر اساس "الناس علی دین ملوکهم" دین را دستاویزمنافع خود  قرارمی دهند و هر کس با توسل به خرافه ها و انحرافات می کوشد دین را در قبضه ی خود در آورده و به نام دین بر دین جفاها کند که مصیبت بارترین صحنه ها را به وجود می آورد . شواهد این انحرافات فراوان است.

مسعود سعد سلمان به صراحت فریاد بر می آورد که:

هیج کس را غم ولایت نیست / کاراسلام را رعایت نیست

لشکری نیست کار دیده به جنگ / کارفرمای با کفایت نیست.....

و جای دیگر فردوسی می نالد که :

زیان کسان از پی سود خویش / بجویند و دین اندرآرند پیش

 و یا آنجا که :

ترک دنیا به مردم آموزند / خویشتن سیم و غله اندوزند

 ویا" واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می کنند / چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند و...

اگر قرار باشد آنجایی را که عده ای به نام دین تیشه بر ریشه ی دینداری می زنند برشماریم " مثنوی هفتاد من کاغذ شود "

در دنیای سیاست مگر حرکت "طالبان" و جنایات "داعش" جدای از سوء استفاده از دین است؟

 در زندگی روزمره مگر کم هستند که به نام دین و با سوگند به مقدسات در پی سوء استفاده از مردم هستند؟

ما در دوران صفویه مگر شیخ شیعه تراش و شجره نامه نویس کم داشته ایم که به بهایی اندک کسانی را به سیادت منتسب می کردند که نه بویی از مسلمانی برده بودند و نه اعتقادی به دین داشتند ؟

این قبیل ناهنجاریها در طول تاریخ بوده و پس از این نیز خواهد بود .فرهنگ سازی و بها ندادن به کسبه ی دین فروش خواهد توانست تا حدی از این قبیل مردم فریبیها را بکاهد.مسولین و مردم بر اساس آیه ِ " ان اکرمکم عندالله اتقاکم" مواظب باشند تا بر اساس واقعیتها و نه به خاطر ظاهر و پوشش خاص ارزشها را به باد ندهند و انسانیت را با اغماض و چشم پوشی فدای عده ای سود جو قرار نکنند .

دین برای زندگی خوب و اجرای قوانین انسانی و رفتار درست و جلوگیری از فساد و ظلم بنا نهاده شده است نه برای عده ای سود جو و از خدا بی خبر که می خواهند ثابت کنند ":دین افیون جامعه است" مواظبت از تدین و دینداری بر عهده ی همه است و مهمتر از همه بر عهده ی مسولینی که در یک حکومت دینی کارگزار شده اند . کوچکترین نا هنجاری از جانب مسوولین به اندازه ی یک امت منحرف ،بر دین ضربه می زند .مواظب باشیم.