کرزای: قدرت را دوست ندارم/ نمی‌توان به اطلاعات دولتی متکی بود

کرزای می‌گوید هدف وی متحد ساختن مردم افغانستان بوده و به این هدف دست یافته است. او می‌گوید قدرت را دوست ندارد و حتی به آن فکر هم نمی‌کند چراکه دموکراسی، مدل حکومت داری و کشورداری در افغانستان است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) حامد کرزای، رئیس جمهور در حال کناره گیری افغانستان در گفتگو با مجله آتلانیتک گفت:من به دنبال اتحاد برای مردم افغانستان و کشورم می‌گردم و چیزی است که به آن دست پیدا کرده‌ام.

وی افزود: تمامی مردم افغانستان با عقاید و افکار سیاسی مختلف همگی جزئی از کشور هستند و می‌توانند آزادانه زندگی کنند. من دیدگاهی مبنی بر یک افغانستان دموکراتیک داشتم که حقوق بشر و آزادی مطبوعات و بیان در آن استوار باشد. ما استقلال خود را با بیشترین و قوی ترین تمایلات به دست آورده‌ایم و به جهانیان نشان داده‌ایم حتی پس از حمله نیروهای شوروی به افغانستان، آن را از دست نداده‌ایم. امروز نیز ما سیاست خارجی مستقلی داریم.

رئیس جمهوری افغانستان تاکید کرد: دموکراسی، مدل حکومت داری و کشورداری در افغانستان است. این دیدگاه من است. مدلی که افغانستان بر اساس آن اداره می‌شود، اتحاد است. مردم افغانستان برابر با یکدیگر در کشور زندگی می‌کنند و مدلی که ما خواهان تداوم آن و اداره کشور در آینده هستیم همان دموکراسی است.

وی در پاسخ به این سوال که روش و شیوه رهبری‌اش بنا بر گفته‌های نزدیکانش بیشتر شبیه رئیس قبیله یا یک خان است تا یک رهبر، گفت: کاربردهای غربی برای استفاده از این واژگان در شیوه رهبری من وجود دارد. زمانی که با تمام رهبران افغان صحبت کردم و رایزنی انجام دادم آنها شیوه رهبری مرا در مظان اتهام قرار دادند چرا که نمی‌خواستند من مردم افغانستان را متحد کنم. آنها خواستار تضعیف من و ایجاد درگیری میان روسای مناطق و ولایات مختلف افغانستان بودند بنابراین تلاش کردند تا شیوه و روش مرا مورد حمله قرار دهند. آنها می‌دانستند که من با صدها تن از مردم هر روز دیدار و گفت و گو می‌کنم. آنها چنین چیزی را نمی‌خواستند. آنها خواستار منزوی کردن رئیس جمهور بودند. من با رایزنی و مشورت با افراد مختلف جامعه افغانستان می‌توانم با آنها بیشتر ارتباط برقرار کنم. روش و شیوه من در تصدی امور دولت افغانستان چیزی شبیه به رهبری و تصدی سمت ریاست جمهوری در کشورهای غربی نیست. تمامی تصمیمات و اظهارنظرهای من بر مبنای اطلاعاتی بوده که از کشورم و از مردمم به دست آوردم. به جای آنکه اطلاعاتی را از نهادها و سازمان‌های دولتی کسب کنم.

کرزای در پاسخ به اینکه آیا به منابع دولتی در اتخاذ تصمیم‌ها متکی بوده یا خیر؟ گفت: البته من به منابع دولتی آنچنان که باید متکی نبودم چرا که دولت باید به اطلاعاتی اعتماد کند که از جانب تمام اقشار مختلف جامعه به دست آورده است. من هیئتی را زمانی به ولایت اوروزگان اعزام کردم که شامل افرادی از وزارتخانه‌های دفاع، کشور و سایر موسسات بود. اطلاعاتی که آنها برای من آوردند کاملا متفاوت از آنچه بود که مردم آن نواحی به من داده بودند. بنابراین نمی‌توان به اطلاعات دولتی آنچنان که باید متکی بود.

کرزای تصریح کرد: وظیفه اصلی رئیس جمهور افغانستان این است که اعتماد مردم را جلب کند و نگذارد که چیزی از مردم مخفی بماند. من به دنبال حقیقت هستم و می‌خواستم این حقیقت را به مردم افغانستان نیز منتقل کنم.

کرزای در پاسخ به اینکه آیا از منابع غیر دولتی استفاده می‌کرده است یا خیر؟ گفت: به طور حتم من از چنین منابعی برای تصمیم گیری‌ها استفاده کرده‌ام. امیدوارم رئیس جمهور آتی افغانستان نیز همانند من در چنین اوضاعی قرار نگیرد و بتواند بهتر به موسسات و نهادهای دولتی تکیه کند و از آنها اطلاعات کسب کند.

وی با اشاره به اینکه آیا مدل غربی دولت ‌داری دیگر عملی نیست؟ گفت: مدل کشور داری در کشورهای غربی تلاش می‌کند تا با مردم ارتباط برقرار کند. رسانه‌های غربی و آمریکایی تلاش می‌کنند تا اوضاعی را در کشور ایجاد کنند تا دولت کابل با مردمش بیگانه شود. ما نمی‌خواهیم از این مدل استفاده کنیم.

رئیس جمهوری افغانستان در پاسخ به این سوال که همزمان با بدست گرفتن تصدی این سمت در سال 2001 با ساختارهای از میان رفته اجتماعی مواجه بوده، چگونه رفتار کرده است، گفت: این مسئله بسیار مهمی است و نیازمند مطالعات بیشتر است. ما با شوروی جنگیدیم و سپس کشور به دست شبه نظامیان طالبان افتاد. پس از آن نیز درگیر جنگ با آمریکا شدیم و این جنگ حدود 13 سال ادامه یافت و البته ساختارهای اجتماعی کشور از بین رفت. آنچه را که من از آن زمان به ارث بردم ضربه‌های شدیدی بر پیکره افغانستان بود. ساختارهای سنتی جامعه افغانستان تا حدودی از بین رفته و اتحاد مردم نابود شده بود. اما من توانستم تا حدودی این مسئله را حل کنم.

حامد کرزای تاکید کرد: من به دنبال جنگ یا توطئه چینی نبوده و نیستم. بنابراین اهداف من متفاوت با آمریکایی‌ها یا نیروهای ناتو بود. طالبان در افغانستان زمانی وارد نبرد و درگیری شد که نیروهای آمریکایی در کابل مستقر شدند و طالبان مجبور شد سلاح به دست گیرد و جنگی در افغانستان به وجود آمد. من هیچگاه به دنبال جنگ در کشورم یا تبدیل شدن به یک فرمانده نظامی در جنگ نبودم. صلح طلبی مسئله متفاوتی است. من هیچگاه با کسی در نبرد یا جنگ نبوده‌ام و در یک درگیری داخلی دخالت نکردم. البته افغان‌ها در هر دو طرف دعوا و درگیری هم اکنون دخیل هستند.

وی در آخرین سوال درباره اینکه حامد کرزای 2002 با حامد کرزای 2014 کاملا متفاوت است، پاسخ داد: من همچنان با مردم به صورت گسترده مشورت می‌کنم و دیدگاه و مواضع خود را دارم. زمانی که مردم مرا نصیحت می‌کنند من نیز آنها را نصیحت می‌کنم و به آنها مشاوره می‌دهم. من همچنین دیدارهایی با دولتمردان دارم و اگر آنها نتوانند من را متقاعد کنند من راه خود را می‌روم و آنچه را لازم است محقق می‌کنم. من همچنان اولویت‌های گذشته خود را دارم. من قدرت را دوست ندارم و حتی به آن فکر هم نمی‌کنم. من به شدت در معرض خطر هستم اما هیچ گاه به آن فکر نکردم.

انتهای پیام