صلح بین آلبانیایی تباران و صرب ها در کوزوو راهی دشوار است

به گزارش ایرنا ، آلبانیایی تباران جنوب منطقه میترویتسا در شمال کوزوو یکشنبه به خاطر مخالفت با ایجاد پارک صلح که توسط صرب ها در محل پل ایبرا ساخته شده بود، تظاهرات کردند.

صرب های کوزوو از چندروز پیش به منظور جلوگیری از ورود آلبانیایی تباران به بخش شمالی میترویتسا موانع بتونی را بر روی پل ایبرا ایجاد کردند که روز شنبه گذشته پس از احداث پارک صلح بطور یکجانبه به نشانه زندگی مسالمت آمیز با آلبانیایی تباران و بدون دخالت پلیس موانع را از روی پل برداشتند.

منطقه کوزووسکا میتروویستا در شمال کوزوو قرار دارد که توسط رودخانه ایبرا به دو بخش جنوبی و شمالی تقسیم شده است.

ساکنین قسمت شمالی کوزووسکا میترویتسا را صرب ها و قسمت جنوبی را آلبانی تباران تشکیل می دهند.

بنابه گزارش های رسانه های خبری صربستان، ˈآورنی زاخیتیˈ سخنگوی فرماندهی پلیس کوزوو در بخش جنوبی میترویتسا در رابطه با نا آرامی های روز یکشنبه بین آلبانیای تباران و پلیس امنیتی کوزوو که تا دیر وقت در بخش جنوبی میترویتسا ادامه داشت، گفت که در این تظاهرات تعدادی از ماموران پلیس و تظاهرکنندگان مجروح شدند.

رسانه های خبری چاپ روز دوشنبه پریشتینا نیز در گزارش هایی در این رابطه نوشتند که در طی درگیری بین ماموران پلیس و تظاهرکنندگان دو خبرنگار به شدت مجروح شدند.

ˈمارکو جوریچˈ رییس دفتر امور کوزوو در دولت صربستان در پیامی به شدت نا آرامی های روز یکشنبه در جنوب میترویتسا در شمال کوزوو را محکوم کرد و گفت که این تظاهرات در مخالفت با صلح، همزیستی و عادی سازی روابط بین صرب ها و آلبانیایی تباران در کوزوو است.

جوریج، خواستار آرامش تنش در بخش جنوبی میترویتسا شد و با اشاره به اینکه واقعه روز یکشنبه در این بخش از کوزوو موجب تعمیق اضطراب در میان شهروندان صرب کوزوو می شود بر ضرورت رفع مسایل از طریق گفت و گو تاکید کرد.

ˈفاطمه یحیی گاˈ رییس جمهور کوزو خواستار پیدا کردن راه حل مسالمت آمیز برای رفع اختلافات شد، ولی دولت کوزوو با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که موانع ایجاد شده توسط صرب ها بر روی پل ایبرا بسیار سریع برداشته شده است.

اتحادیه اروپا که برای حفظ امنیت و ثبات در منطقه بالکان تلاش دارد به منظور عادی سازی روابط بین بلگراد و پریشتینا تصمیم گرفت که مذاکرات مستقیمی را در سطح نخست وزیران صربستان و کوزوو در بروکسل از اواخر سال 2012 میلادی برگزار کند.

از جمله اهداف این مذاکرات ایجاد توافق نامه 15 ماده ای برای عادی سازی روابط بلگراد و پریشتینا است که در آن ایجاد شهرداری های مستقل صرب ها در شمال کوزوو بدون دخالت نهادهای دولتی صربستان و مشارکت صرب های کوزوو در فضای سیاسی این منطقه اشاره شده است.

این توافق نامه سرانجام در 30 فروردین ماه 1392 بین هیات های مذاکره کننده بلگراد و پریشتینا پس از 6 ماه مذاکرات پی در پی در سطح مقام های ارشد سیاسی در بروکسل امضا شد.

کوزوو حدود یک میلیون و 90 هزار نفر جمیعت دارد که بیش از 90 درصد آنها آلبانیایی تبار و مسلمان هستند.

شمار صرب های کوزوو که مسیحی ارتدوکس هستند حدود 120 هزار نفر است که یک سوم آنها در شمال کوزوو که با صربستان هم مرز است زندگی می کنند و بقیه آنها در مناطق مختلف این سرزمین اسکان دارند.

کوزوو بر اساس قانون اساسی یوگسلاوی سابق در سال 1974 در دوران ˈتیتوˈ استانی خودمختار بود که در زمان ˈاسلوبودان میلوشویچˈ رئیس جمهور سابق صربستان در سال 1989 این وضعیت لغو گردید و در سال 1990 نهادهای سیاسی در استان کوزوو منحل شدند.

آلبانیایی تباران کوزوو در اکتبر 1991 با برگزاری همه پرسی اعلام استقلال کردند.

در سال 1992 آلبانیایی تبارهای کوزوو پارلمان تشکیل دادند و رییس جمهور خود را انتخاب کردند.

در سال 1998 و 1999 میلادی درگیری بین آلبانیایی تباران و صرب ها به اوج خود رسید که به دخالت نظامی ناتو و به دنبال آن تصویب قطعنامه 1244 شورای امنیت سازمان ملل و خروج نیروهای نظامی صربستان از این منطقه موجب شد.

آلبانی تبارها این منطقه در سال 2008 در اقدامی یکجانبه از صربستان اعلام استقلال کردند.

اعلام استقلال این سرزمین سبب اختلاف و دو دستگی کشورها شده است.

برخی از کشورها از جمله آلمان، آمریکا و بریتانیا استقلال کوزوو را به رسمیت شناخته اند و برخی دیگر مانند روسیه، یونان، چین و اسپانیا از به رسمیت شناختن کوزوو به عنوان کشوری مستقل خودداری کرده اند.

صربستان، اعلام استقلال کوزوو را قبول ندارد و آن را در تضاد با منشور سازمان ملل و اصول حقوق بین الملل می داند.

بر اساس قطعنامه 1244 شورای امنیت سازمان ملل متحد در ژوئن سال 1999 میلادی، هیات غیرنظامی سازمان ملل قیمومیت کوزوو را بر عهده گرفته و نیروهای ناتو موسوم به نیروهای کی فور با هدف برقراری امنیت در این منطقه مستقر هستند.

اروپام**2061**1547