مذاکرات تجاری ایران و امارات بیانگر بهبود روابط ایران با همسایگان است

پایگاه اینترنتی المانیتور در نوشتاری به قلم ˈبیژن خواجه پورˈ با اشاره به سفر یکشنبه گذشته هیاتی تجاری امارات با حضور وزیران کشاورزی، زیرساخت ها و روسای اتاق های بازرگانی هفت شیخ نشین این کشور و نمایندگان تجاری همراه آنها از ایران نوشت: این نخستین سفر هیات تجاری عالی رتبه اماراتی از ایران پس از هشت سال بود. هیات های تجاری امارات به نمایندگی از پنج بخش نفت و گاز، صنایع غذایی، شرکت های سرمایه گذاری و خودرو همزمان با دیدار رسمی امر کویت از ایران و حضور هیات قطری در بندر بوشهر به ایران سفر کردند که چنین تحولی گویای بهبود روابط تهران با همسایگان جنوبی اش است.

امارات و به ویژه دبی، در بیشتر سالهای دو دهه گذشته در زمره مهم ترین شرکای تجاری ایران بوده است. در حقیقت، این شیخ نشین اماراتی به سکوی تجاری طبیعی صادرات بین المللی به ایران تبدیل شد که از طریق همین شیخ نشین صادرات مجدد می شوند.

این همکاری فقط به دلیل نزدیکی جغرافیایی ایران و امارات نیست، بلکه ناشی از ریشه های تاریخی مشترک و حضور فزاینده جامعه تجاری ایران در امارات است.

هزاران تاجر ایرانی در امارات حضور دارند که این امر گستردگی روابط تجاری دو کشور را نشان می دهد.

در اوایل دهه 2000 میلادی، دبی از سرمایه گذاری ایران در بخش املاک و مستغلات این شیخ نشین منافع فراوانی کسب کرد. در سال 2010، حجم تجاری دو طرف 20 میلیارد دلار بود.این رقم در سال 2011 به 23 میلیارد دلار افزایش یافت.

روابط تجاری ایران و امارات در نتیجه فشارهای آمریکا و غرب بر شرکت ها و بانک های اماراتی در چند سال گذشته کاهش یافته است. در نتیجه، دبی به تدریج امتیاز رقابتی خود را به عنوان مرکزی برای صادرات مجدد تجارت ایران از دست داد.

با این حال، امارات همچنان بعد از ترکیه مهم ترین شریک تجاری ایران با حجم تجاری سالانه 15 میلیارد دلار محسوب می شود.

این کشور خلیج فارس به دلیل زیربناهای موجود و مناطق تجاری آزاد متنوع که امکان همه نوع صادرات به ایران را فراهم می کند زمینه بهتری را برای همکاری با ایران نسبت به سایر همسایگان این کشور فراهم می آورد. بسیاری از صادرکنندگان آسیایی از دبی به عنوان مرکزی برای صادرات کالاهای خود به ایران استفاده می کنند. این در حالیست که بسیاری از شرکت های ایرانی با ایجاد دفاتری در دبی به دنبال تسهیل روابط تجاری خود با شرکای تجاری بین المللی شان هستند.

از سوی دیگر، امارات منبع خوبی برای سرمایه گذاری در اقتصاد ایران است به گونه ای که برخی از بارزترین سرمایه گذاری ها در ایران در دهه گذشته از طریق سرمایه گذاری مشترک سرمایه گذاران مستقر در دبی انجام گرفته است.

المانیتور حضور هیات اماراتی و مذاکرات انجام شده در تهران را عامل تقویت روابط ایران و امارات و ارزیابی ادعای امارات درباره مالکیت جزایر ایرانی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی را یکی از چالش های کنونی در روابط دو کشور عنوان کرد.

نویسنده پیش بینی کرده در صورت بهبود روابط ایران و غرب و برقراری روابط بین تجار ایرانی و همتایان بین المللی آنها به دنبال موفقیت مذاکرات هسته ای و لغو تدریجی تحریم ها، دبی ممکن است بخش عمده ای از فرصت های تجاری اش با ایران را از دست بدهد.

هم چنین در صورت بوجود آمدن امکان روابط مستقیم تجاری و بانکی شرکت های اروپایی با ایران، امارات ممکن است جذابیت خود را به عنوان مرکز صادرات دوباره از دست بدهد. اما ضربه واقعی زمانی وارد خواهد شد که شرکت های آمریکایی بتوانند به صورت مستقیم با ایران رابطه تجاری برقرار کنند؛ هر چند که چشم انداز چنین روابطی به لغو تدریجی تحریم ها بستگی دارد.

به نوشته المانیتور، در صورتی که امارات به دنبال آن باشد که بر الگوهای قدیمی روابط تجاری با ایران تکیه کند، به مروز زمان بازنده این میدان خواهد بود. در نتیجه به نفع تجار اماراتی است که روابط تجاری شان با ایران را بدون اتکا به تحریم ها بنا نهاد. چنین روابطی می تواند شامل سرمایه گذاری جدید در اقتصاد ایران و نیز همکاری با شرکت های مهم برای کمک به آنها برای صادارت محصولاتشان به بازارهای منطقه ای و بین المللی باشد.

با توجه به زیرساخت های موجود در دبی و موقعیت ژئواستراتژیک آن در رابطه با ایران، این شیخ نشین اماراتی باید با در نظر گرفتن ظرفیت فزاینده صادراتی ایران و رفع محدودیت های تجاری با این کشور، از چنین فرصتی برای همواره کردن مسیر تبدیل دبی به مرکزی برای صادرات ایران به بازارهای جهانی استفاده کند.

رسانام**9158**1566