حجت الاسلام والمسلمینˈمحمود شفیعیˈ روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: خداوند متعال امکاناتی مانند عقل، احساس، شعور و قدرت انتخاب و اختیار برای آشنایی و پذیرش دین و عمل به دستورات آن را به انسانها هدیه کرده است و اجبار و تحمیل در آن جایی ندارد.
استاد دانشگاه مفید قم گفت: بنیاد دین، امری اخلاقی، معنوی، قدسی و مربوط به تمایل درونی انسانهاست و هیچ ربطی به عامل بیرون از فرد بعنوان یک عامل اجبارکننده ندارد.
وی گفت: البته گاهی ممکن است تک تک افراد به تنهایی نتوانند بخشهای روبنایی و اجرایی دین را اعمال کنند و به صورت عقلایی آن را به نهاد دولت واگذار می کنند که این واگذاری و نحوه اعمال آن نیز ضوابط و سازوکارهای مشخص خود را دارد.
شفیعی خاطرنشان کرد: مباحث بنیادین دین مانند اخلاقیات، معنویات، خلقیات انسانی و اساس انسانیت، اجباربردار نیست و توحید هم در محور اعتقادات جای می گیرد.
استاد دانشگاه باقرالعلوم قم اظهار داشت: بر اساس اسلام، همه انسانها، مخاطب دین هستند و پیامبر اسلام (ص) وقتی مبعوث شدند هرچند واسط دریافت پیام بودند ولی همه انسانها را مخاطب قرار دادند و برپایی دین هم بر عهده همه انسانها بوده است.
شفیعی خاطرنشان کرد: بخشی از امور دینی از جمله احکام دینی و مسائل روبنایی است که اگر دولت بخواهد آنها را به مرحله اجراء درآورد باید از مجرای رضایت و همکاری مومنان عبور کند.
شفیعی گفت: مسائل روبنایی دین که یکسری احکام اجرایی مانند احکام جزائی است، نیازمند سازوکار بیرونی برای اجراست و خود مومنان مانند همه عقلای دنیا این را می دانند و بدنبال سازوکار می گردند و در همین راستا، به نحو ممکن آن را به دولت واگذار می کنند تا به مرحله اجرا درآید.
وی ادامه داد: واگذاری این امور به دولت هم شرایط و سازوکاری دارد، حاکم اگر معصوم باشد، شرایط به گونه ای است و اگر معصوم نباشد نیز باید شرایط خاص خود را داشته باشد.
وی گفت: در هر حالت در اسلام، برای امور روبنایی و احکام اجرایی بخصوص آنها که نیازمند کاربرد زور و قوه قاهره است، سازوکارهای معینی وجود دارد.
وی با اشاره به تفاوت میان دولت دینی و دین دولتی خاطرنشان کرد: دولت دینی، دولتی است که مقید به مبانی دین باشد و مجموعه ای از قواعد مرتبط با حکومت مانند مقابله با ظلم و ستم نسبت به مردم، امانتداری و پرهیز از اسراف و امور مطلوب دیگر اسلامی را به انجام رساند.
عضو هیات علمی دانشگاه مفید ادامه داد: دین دولتی آن است که مجموعه قواعد بوسیله دولت اجراء شود و مسائل عمدتا از مسیر و مجرای دولت عبور کند و مربوط به مومنان نباشد و دین، آنگونه که دولت می خواهد اعمال شود.
شفیعی خاطرنشان کرد: مساله دولت دینی و دین دولتی و چگونگی وظیفه دولت نسبت به دین، نیازمند بحث های دقیق و عمیق در قالب مناظره میان صاحبنظران و نگارش کتابهای بسیار است.ک/3
7401 / 380/
استاد دانشگاه مفید قم گفت: بنیاد دین، امری اخلاقی، معنوی، قدسی و مربوط به تمایل درونی انسانهاست و هیچ ربطی به عامل بیرون از فرد بعنوان یک عامل اجبارکننده ندارد.
وی گفت: البته گاهی ممکن است تک تک افراد به تنهایی نتوانند بخشهای روبنایی و اجرایی دین را اعمال کنند و به صورت عقلایی آن را به نهاد دولت واگذار می کنند که این واگذاری و نحوه اعمال آن نیز ضوابط و سازوکارهای مشخص خود را دارد.
شفیعی خاطرنشان کرد: مباحث بنیادین دین مانند اخلاقیات، معنویات، خلقیات انسانی و اساس انسانیت، اجباربردار نیست و توحید هم در محور اعتقادات جای می گیرد.
استاد دانشگاه باقرالعلوم قم اظهار داشت: بر اساس اسلام، همه انسانها، مخاطب دین هستند و پیامبر اسلام (ص) وقتی مبعوث شدند هرچند واسط دریافت پیام بودند ولی همه انسانها را مخاطب قرار دادند و برپایی دین هم بر عهده همه انسانها بوده است.
شفیعی خاطرنشان کرد: بخشی از امور دینی از جمله احکام دینی و مسائل روبنایی است که اگر دولت بخواهد آنها را به مرحله اجراء درآورد باید از مجرای رضایت و همکاری مومنان عبور کند.
شفیعی گفت: مسائل روبنایی دین که یکسری احکام اجرایی مانند احکام جزائی است، نیازمند سازوکار بیرونی برای اجراست و خود مومنان مانند همه عقلای دنیا این را می دانند و بدنبال سازوکار می گردند و در همین راستا، به نحو ممکن آن را به دولت واگذار می کنند تا به مرحله اجرا درآید.
وی ادامه داد: واگذاری این امور به دولت هم شرایط و سازوکاری دارد، حاکم اگر معصوم باشد، شرایط به گونه ای است و اگر معصوم نباشد نیز باید شرایط خاص خود را داشته باشد.
وی گفت: در هر حالت در اسلام، برای امور روبنایی و احکام اجرایی بخصوص آنها که نیازمند کاربرد زور و قوه قاهره است، سازوکارهای معینی وجود دارد.
وی با اشاره به تفاوت میان دولت دینی و دین دولتی خاطرنشان کرد: دولت دینی، دولتی است که مقید به مبانی دین باشد و مجموعه ای از قواعد مرتبط با حکومت مانند مقابله با ظلم و ستم نسبت به مردم، امانتداری و پرهیز از اسراف و امور مطلوب دیگر اسلامی را به انجام رساند.
عضو هیات علمی دانشگاه مفید ادامه داد: دین دولتی آن است که مجموعه قواعد بوسیله دولت اجراء شود و مسائل عمدتا از مسیر و مجرای دولت عبور کند و مربوط به مومنان نباشد و دین، آنگونه که دولت می خواهد اعمال شود.
شفیعی خاطرنشان کرد: مساله دولت دینی و دین دولتی و چگونگی وظیفه دولت نسبت به دین، نیازمند بحث های دقیق و عمیق در قالب مناظره میان صاحبنظران و نگارش کتابهای بسیار است.ک/3
7401 / 380/
نظر شما چیست؟
لیست نظرات
نظری ثبت نشده است