مقوله کیهان و انصاف

 اینکه " با زور و شلاق نمی توانیم مردم را به بهشت ببریم " حرف غلطی نیست ، بهشت و جهنم نتیجه "انتخاب" انسانهاست . و خداوند متعال نیز تحقق آن را به بعد از این دنیا واکذار نموده است . اینکه حاکمیت چه روشهایی را باید برگزید  تا بتواند به مقاصد خود - که یکی از مهمترین آنها اشاعه احکام و اخلاق اسلامی است - برسد ، جای تردید ندارد ، اما اینکه مثل قریب به اتفاق مسلمانان صدر اسلام بعد از رحمت پیامبر صل الله علیه و آله و سلم ، اصل و اصول را رها کنیم و به ظاهر دین بپردازیم نیز هم غلط و هم غیر قابل جبران است .

آنچه امروز کودکان ما شاهد آن هستند ، جنایتهای بیشرمانه ای است که از سوی فرقه های مثلا اسلامی و اتفاقا به اسم اسلام در حال همه گیر شدن و افزایش روز افزون است . فرقه هایی که با توسل به تفکرات بنیادی و غیر عقلایی و صد البته متحجرانه ، که می گویند زمانی وجود داشته -  آن هم معلوم نیست اجرایی بوده باشد -  هر اقدام غیراخلاقی و ضدانسانی را ، به راحتی انجام داده و توجیه می کنند ، قطعا دنبال این هستند که بشریت را به هر وسیله ای به بهشت ببرند !!! آیا ما که دارای عالی ترین معارف انسانی و اخلاقی هستیم نباید تفاوتی در عمل با آنها داشته باشیم ؟ 

آیا آنچه رافت اسلامی است امروز در ایران وجود دارد ؟ آیا انصاف است که غول بی عدالتی و فساد رایج اداری را نبینیم ؟ کودکان کار کجای اسلام محمدی ( ص ) تعریف شده اند ؟ کاهش سن اعتیاد به مواد مخدر گوناگون را کدام چشم نمی بیند ؟ صدای زنان معتاد و مادران فردای کشور را کدامین گوش نمی شنود ؟ فرار جوانان از سنت پیامبر ( ص ) را با کدامین منطق می توان فهمید ؟ و ... آیا اینها همه به کناری خزیده اند و  از اینها مهم تر ، مثلا فلان روبوسی در فلان مراسم و فرم محاسن فلان مسئول و یک دفعه برملا شدن هزاران هزار میلیارد دلار اختلاس است ؟ آیا این همه اختلاس یک نفری و یک شبه اتفاق افتاده ؟! آیا هیچ مسئولی در این اتفاقات مقصر و متهم نیست ؟ آیا تصویب قوانینی برای کنترل میزان دارایی مسئولین اینهمه دشوار است ؟آیا واقعا جرم سیاسی غیر قابل تعریف است ؟ آیا کشور واقعا گل و بلبل است ؟ 

از شما و همه دست اندرکاران رسانه - که به حق ابزاری تاثیر گذار در روند حرکت های اجتماعی است - عاجزانه خواستاریم تا با بهترین اولویت بندی های فرهنگی - اقتصادی - نظامی و سیاسی و ... به نقل و انتقاد و اصلاح امور بپردازید .

این را میدانیم که دشمنان از اطراف و اکناف محاصره مان کرده اند و از هر حرکتی به بد ترین وجه ممکن علیه ما و کشور ما استفاده می کنند ، این را می دانیم که به واقع الان همه دنیا علیه همه آنچه فرزند علی ( ع ) بودن است ،بسیج شده اند . و هزاران تهدید دیگر را هم می دانیم ولی انچه بیش از همه ما را تهدید می کند ، تفرقه ، هزینه های گزاف برتری جویی های صنفی و بد اخلاقی های سیاسی است .

همه باهم باید فکری برای علاج این چنین بحران هایی که عمدتا نیز خود ساخته است داشته باشیم . قطعا انتظار ، و فرهنگ انتظار که نعمتی الهی برای آخرین فرزندان ادم است ، تعریفی به مساوات نشستن و غصه خوردن و فقط دعا کردن نیست . انچه خداوند خواسته تلاش ، حرکت و قوی شدن برای گرفتن دست ناتوان است . چون قطعا انسان ناتوان نمی تواند دست مثل خودش را بگیرد . در آخر یاداوری این مهم از امیر مومنان علی ( ع ) خالی از لطف نیست که فرمودند :شباهت مردم به مقتضیات زمان خویش بیشتر از شباهتشان به پدرانشان است . و همچنین پیامبر عظیم الشان ( ص ) نیز فرمودند :العالم به زمانه لا تهجم علیه اللوابس ، یعنی انکه آگاه به شرایط و زمان خویش است مورد هجوم آنچه اورا به اشتباه و شبهه می اندازد قرار نمی گیرد .