آفتاب

خواننده ای که پس از سالها ، سکوت خود را شکست

خواننده ای که پس از سالها ، سکوت خود را شکست

تهران - ایرنا- مظهر خالقی خواننده کرد پس از 35 سال سکوت با ایرنا به گفت و گو نشست و در این گفت و از تحول در موسیقی کردی ایران سخن به میان آورد.

به گزارش ایرنا، خالقی از مشاهیر موسیقی کردی محسوب می شود که تاکنون بیش از 250 آواز فولکلوریک را سروده است.او هم اکنون در کردستان عراق زندگی می کند و مدیریت یک انستیتوفرهنگی را بر عهده دارد

این خواننده 74 ساله سنندجی از اوایل دهه 30 وارد رادیو و تلویزیون ملی ایران شد و مسئولیت هایی همچون مدیرکلی رادیو و تلویزیون کرمانشاه و سنندج را برعهده گرفت.

این هنرمند کرد که پس پیروزی انقلاب اسلامی در هیچ یک از رسانه های ایران حاضر نشده بود پس از 35 سکوت خود در گفت و گو با ایرنا شکست.

او در این گفت و گو از علاقه اش به سرزمین مادری می گوید و امیدوار است که موسیقی کردی در ایران بیش از پیش پیشرفت کند.

خالقی معتقد که موسیقی کردی ایران متحول شده است و از پررنگ تر شدن حضور مولوی های کردی در دیگر سروده ها ابراز خرسندی می کند.متن گفت وگو به این شرح است.



**س : استاد می خواهیم نظر شما را در رابطه با موسیقی مناطق کردنشین ایران بدانیم.

- مناطق کردنشین از لحاظ موزیک، ملودی و فلکلور جایگاه مهمی در موسیقی دارند؛ وجود نوازنده ها و تعدد خوانندگان از دلایل اصلی پیشرفت موسیقی در مناطق کردنشین به ویژه کرمانشاه است، همان طور که یاد دارم بهترین ارکستر آن روزهای ایران در کرمانشاه بود.



**س : در همان دورانی که نام می برید شما رییس رادیو و تلویزون ملی در کرمانشاه بودید؛ در آن زمان چه اقدامی برای ترویج موسیقی و فرهنگی کردی انجام دادید؟

- بنده از سال 1352 تا 1357 در رادیو کرمانشاه خدمت کردم. آن زمان یکی از مراکز مهم رادیو و تلویزیون در ایران بود و بعد از مرکز شیراز رتبه دوم را داشت. پخش رادیو برون مرزی قصر شیرین را داشتیم که ساکنین عراق هم از آن بهره می بردند.من در آن زمان بیشتر به به دنبال توجه خاص به گویش کلهری بودم که کمتر مورد اقبال قرار گرفته بود.



**س : تعریف شما از موسیقی کردی چیست؟

- این که هر انسانی به وطن و نژاد خود می بالد شکی در آن نیست. من هم مانند کسی که از سن دوازده سالگی در کنار دیگر فعالیت هایم در خدمت فرهنگ و هنر کردستان بوده ام این حق را دارم که با تاکید بگویم کردها دارای فرهنگی غنی بوده که در سطح خاورمیانه از رتبه بالایی برخوردار است و امیدوارم که این گنجینه به دست عاشقان واقعی آن برسد.



**س : وضعیت موسیقی کردی در ایران را چطور می بینید؟

- در حال حاضر موسیقی کردی در ایران به مانند گذشته نیست. گروههای زیادی تشکیل شده اند که در موسیقی ایرانی نیز فعال هستند. خوانندگان ایرانی از ملودهای کردی استفاده می کنند امیدوارم که موسیقی کردی در آینده با تلاش و تحقیقات فراوان، جایگاه واقعی خود را بیشتر پیدا نماید.



**س : شما نزد مردم کرد محبوبیت بسیاری دارید، خودتان دلیل این محبوبیت را چه می دانید؟

- واقعا خودم را در این حد نمی بینم. من همیشه در گفته های خود اشاره کرده ام که موسیقی و خوانندگی یا بهتر است بگویم صدای خوب، نعمتی است که از جانب خداوند به بندگان خویش هدیه شده است. البته این صدای زیبا در میان حیوانات و پرندگان هم وجود دارد اما به واسطه اینکه انسان اشرف مخلوقات نام گرفته است این نعمت نمود بیشتری پیدا می کند.

بارها شنیده ایم که پیامبر (ص) پس از تصرف مناطق جدید توسط سپاه اسلام به بلال حبشی دستور می داد که ندای الله اکبر سر دهد، چون بلال دارای صوت دلنشینی بود و این بدان معناست که در اسلام به صدای دلنواز اهمیت داده شده است. من معتقدم که این نعمت و بهره خداوندی را با همان قداست باید بکار گرفت. لازم است این نعمت خدادادی را مانند امانتی به مردم خود عطا کنیم.



**س : در آثار جنابعالی نوعی از عشق و علاقه وافر به کردستان مشهود است، هم اکنون که برای سالهای طولانی در خارج از ایران زندگی می کنید چه حسی به وطن خود دارید؟

- مسئله عشق به سرزمین مادری امری طبیعی است و تنها مختص من نیست. به عنوان مثال، فردی در سوئیس فوت می کند، اقوام و بستگان این شخص سعی می کنند جنازه وی را به وطن او برگردانند و یا حتی در روستا یا شهری که در آنجا متولد شده است او را به خاک بسپارند. من هم با تبعیت از این اصل دارای این حس و علاقه به سرزمینم هستم به ویژه آنکه سرزمین و مردمان ما از باوفاترین و با احساس ترین مردمان جهان هستند.



**س : جنابعالی آوازی را در خصوص حادثه شیمیایی شهر حلبچه سروده اید. اکنون که زمان زیادی به سالگرد این فاجعه غیر انسانی نمانده است آیا برنامه خاصی بدین منظور دارید؟

- من در خصوص حلبچه آوازی به زبان کردی ندارم ولی با همکاری ارکستر سمفونیک بغداد و سلیمانیه آوازی را به زبان انگلیسی سروده و آن را به یادمان این حادثه در شهر حلبچه هدیه کردیم تا در مواقع بازدید خارجی ها بعنوان یادبودی از آن دوران به آنها داده شود.



**س : در سال 1380 موسسه فرهنگی – هنری ماهور آثاری را از استاد رضا حنانه توسط فرزندش به نام حمید علی حنانه پخش نمود که اثری از جنابعالی نیز با عنوان ˈئامان سه د ئامان ˈ (امان صد امان ) در آن دیده می شود. چگونه شد که با ایشان آشنا شدید؟

- استاد حنانه یکی از ستاره های موسیقی ایرانی است که نام او بر بلندای افتخارآفرینان این عرصه خودنمایی می کند. شخصیتی با تجربه که هم از نظر موزیک و هم از نظر آشنایی با موسیقی اقوام دیگر ایرانی حرف های زیادی برای گفتن داشت. بیشتر کارهای من را مدیریت می کرد و آن ترانه را هم بر اساس معیارهای خود انتخاب نموده است. بعدها مرا به تهران دعوت نمود و مشوق خوبی بود تا ملودی های بیشتری از مناطق کردنشین ایران جمع آوری کنم. پس از آن نیز به تهران مهاجرت کردم و این باعث شد زمان بیشتری را در خدمت ایشان باشم. کارهایی که با همکاری و ارشاد آن بزرگوار تهیه شد از زیباترین و ماندگارترین آثار من هستند و لازم است اشاره کنم هر آنچه را به دست آورده ام از مساعدت ها و راهنمایی های ایشان بوده است.



**س : در پایان اگر سخن ناگفته ای هست دوست داریم گفته شود.

امیدوارم امثال شما در جامعه زیاد باشد. مستحضرید که رسانه امروزه مرزها را درنوردیده است. حیف است که با این ثروت عظیم فرهنگی – هنری ، مردم ما از آن بی نصیب بمانند و تنها نصیحت من به شما این است که تا می توانید به فرهنگ و هنر مملکت خویش خدمت کنید.

گفت وگو از : سامان رحمتیان

فراهنگ (4)**9303**1601**
کد N146689

وبگردی