تشدید اختلافات بر سر اوکراین

اما رهبران غربی برعکس روسیه از مخالفان طرفداری می‌کنند.

در آمریکا، محور تلاش‌ها متقاعد کردن یانوکوویچ برای عقب نشینی نیروهای دولتی و خویشتن داری است. جو بایدن، معاون رئیس جمهور آمریکا تلفنی با یانوکوویچ صحبت کرده و او را مسئول اصلی برای آرام کردن وضعیت و رسیدگی به "شکایات موجه" تظاهرکنندگان دانسته است.

اعمال تحریم‌ها

قبلا کارل بیلت، وزیر خارجه سوئد گفته بود دست‌های یانوکوویچ به خون آغشته است.

فرانک-والتر اشتاینمایر، وزیر خارجه آلمان نیز اظهار داشته بود که اوکراین، تاوان تاکتیک‌های دفع‌الوقت یانوکوویچ و خودداری او از مذاکره جدی برای حل مناقشه را خواهد پرداخت.

دونالد تاسک، نخست وزیر لهستان هم گفته بود مقامات اوکراین مشروعیت دموکراتیک خود را از دست داده‌اند.

به دنبال این انتقادها، وزیران خارجه کشورهای اتحادیه اروپا جهت نشان دادن همبستگی با مردم اوکراین، در یک نشست اضطراری تصمیم گرفتند تحریم‌هایی را علیه دولت اوکراین به اجرا درآورند.

این اولین باری است که اتحادیه اروپا به اعمال تحریم‌هایی علیه دولت یانوکوویچ مبادرت می‌کند. تاکنون تلاش‌های اصلی برای میانجیگری بین جناح‌های مخالفان و ترغیب یانوکوویچ به این بود که از مخالفت با طرح مناسبات نزدیک تر با اتحادیه اروپا و تضمین بدهی‌های اوکراین توسط صندوق بین‌المللی پول، دست بردارد. از این رو تصمیم اعمال تحریم ها یک تغییر جهت قابل توجه در برخورد اتحادیه اروپا با بحران اوکراین است.

ولی مشکل است بتوان دید این تحریم‌ها جز این که یانوکوویچ برای همیشه از اروپا روی برگرداند، چه نتیجه‌ای خواهد داشت.

پل لغزنده دیپلماسی

برای پوتین نیز دلایل منطقی وجود دارد که نخواهد در هر گونه تشدید ناامنی در اوکراین درگیر شود. تجربه نشان داده که مداخله مسکو اعم از سیاسی یا اقتصادی یا هر نوع دیگری، نتیجه معکوس داشته و به ضرر نفوذ روسیه تمام شده است.

آنچه که متعاقبا در اوکراین اتفاق خواهد افتاد، ممکن است تا حد زیادی بستگی به میانجیگری سیاستمداران سابق اوکراین و سرمایه داران و متنفذین قدرتمند محلی داشته باشد که می‌خواهند از تشدید خشونت‌ها جلوگیری کنند.

ولی از لحاظ بین‌المللی ممکن است اثرات تنش‌ها تا مدتی محسوس باشد.

به نظر می‌رسد روسیه و قدرت‌های غربی برای مدتی نوعی ترک مخاصمه را پذیرفته‌اند. در مورد مسائلی مانند اوکراین، دو طرف یکدیگر را متهم به مداخله کرده ولی ضمنا مخالفت کردن با همدیگر را قبول کرده‌اند. در باره موضوعات دیگری مانند اعمال دیپلماسی در ارتباط با ایران یا سوریه، سعی کرده اند همکاری داشته باشند.

ولی کمتر اعتمادی بین دو طرف وجود دارد و همانطور که شکست مذاکرات ژنو برای صلح سوریه نشان داد، تلاش‌های دیپلماتیک متزلزل و شکننده هستند و همواره این خطر وجود دارد که پل لغزانی که شرق و غرب را به هم وصل می‌کند، شکننده‌تر شود.

اوکراین از نظر جغرافیایی بین غرب و شرق قرار دارد. تا کنون این کشور از سایه رقابت‌های دوره جنگ سرد، تا حدی که ممکن است دور نگاه داشته شده است. دیپلمات‌ها می‌گویند همکاری روسیه و غرب در مورد آینده اوکراین، به نفع تمام جناح‌هاست. ولی با وخیم‌تر شدن بحران، ممکن است امکان تحقق یک چنین چشم اندازی، از بین رفته باشد.

انتهای پیام